belangen confict
| Auteur | Bericht |
|---|---|
|
Geplaatst: zaterdag 31 Juli 2010 21:36
Ik zit op dit moment in een lastig parket. Er zijn problemen met de kinderen van de buren. In mijn ogen ziet het eruit als goed willende ouders die geen idee hebben van wat ze doen. De kinderen zijn 5 en 7 en krijzen dag en nacht, 's nachts schreeuwen de ouders regelmatig terug op een manier die mijn hond alarm laat slaan. Over dag worden de kinderen buitengesloten in de tuin, weer of geen weer, zonder jas of schoenen. Objectief is dit lijkt sterk op kindermishandeling en zijn wij als werkers verplicht hier melding van te doen. Helaas is mijn ervaring met het AMK zeer slecht en verder blijft er natuurlijk het probleem dat dit gaat over mijn buren. Ook ik heb kinderen en de buurman wordt steeds agressiever. Vermoedelijk slaapgebrek en op dit moment heb ik hiervoor een overdaad aan begrip ( ben ook ernstig toe aan een paar nachten ongestoorde slaap). Heeft er iemand een goed creatief idee, ik blijf hierin vastlopen dit duurt nu al 3 jaar en hopen dat school, de huisarts, vrienden en familie zullen ingrijpen houdt een keer op. Jolanda. ( met een stevige hoofdpijn van het slaaptekort) |
|
| Lianne |
Geplaatst: zaterdag 31 Juli 2010 22:32
Kan je geen anonieme melding doen bij het AMK en kijken of zij misschien contact kunnen opnemen met school zodat er meer informatie beschikbaar komt? Want op school zullen er waarschijnlijk ook genoeg signalen zijn. Het lijkt me namelijk dat je als buren wel anoniem wil blijven. Als hulpverlener mag je alleen niet anoniem melden, maar ik denk dat dit alleen zo is als het je eigen cliënten zijn? Weet iemand dat? Maar volgens mij is dat niet jouw grootste probleem. Maar meer dat je slechte ervaring hebt met AMK? Het is lastig dat je eigenlijk geen contact op wil nemen met AMK want ik denk dat dat in dit geval wel de enige optie is. Ik verwacht namelijk dat als je het bij een andere hulpinstantie meldt zij het ook doorsturen naar AMK. |
|
Geplaatst: zondag 01 Augustus 2010 14:19
Beste Lianne, Anoniem blijven is in de praktijk onmogelijk wie anders dan wij heeft deze info. En over het AMK, wij hebben in het verleden in overleg met een ouder kinderen aangemeld. Deze ouder moest voor langere tijd opgenomen worden en kon zelf geen goede oplossing voor haar kinderen ( puberleeftijd) vinden. Nu ruim 4 jaar verder hebben ze nog steeds niets gehoord. Op onze herhaalde telefoontjes, mail en brieven werd niet gereageerd uiteindelijk hebben wij de zaak los moeten laten met aan de ouder en de kinderen het aanbod om ons te kunnen bellen als er iets mis ging. Dit is een aantal keren gebeurd. Ook dit aan het AMK gemeld zonder resultaat. Jolanda |
|
| Matthijs |
Geplaatst: zondag 01 Augustus 2010 17:52
Dit lijkt mij wel een zodanig ernstige situatie dat een melding bij het AMK wel nodig is. Ik snap je wantrouwen in die club, maar zij zijn wel gewoon het adres waar je heen moet. En ik zou dat ook zeker niet nalaten met deze praktijken. Je kan ook nog bureau Jeugdzorg bellen, maar waarschijnlijk gaan zij je ook naar het AMK verwijzen. Alternatief is om zelf een gesprek met deze ouders aan te gaan (wel lastig met buren) en ze aanbieden om geschikte hulpverlening voor ze te zoeken. Gaan ze daar niet op in dan vertel je dat je overweegt melding te doen bij het AMK. Misschien ten overvloede, maar in zo'n gesprek is het wel heel belangrijk dat je neutraal van toon blijft en geen waardeoordelen geeft. Zelf heb ik vanuit mijn positie als projectcoördinator van een vereniging die kindervakanties organiseert voor kinderen die vaak uit de jeugdhulpverlening en/of sociaal zwakke gezinnen komen ook regelmatig te maken met kinderen waarvan de begeleiding vermoedt dat er sprake is van mishandeling. Het AMK is ongeacht hun functioneren toch altijd het eindpunt van een vermoeden waarbij ik niet zelf in overleg met ouders tot een oplossing kan komen. |
| Pim |
Geplaatst: zondag 01 Augustus 2010 18:06
Daarnaast is het goed mogelijk bij burenoverlast de politie in te schakelen. Deze gaan dan kijken en zullen bij voldoende aanleiding ook een oproep doen voor de crisis dienst. Deze zal dat verplicht worden in te grijpen. Het is namelijk niet normaal dat mensen 's nachts veel geluid maken. Het is echt een reden om de politie voor te mogen waarschuwen. Let wel dat dit soms een tijd kan duren voor deze arriveren. Na twee meldingen van overlast waar ook de politie deze kan constateren worden er standaard meer maatregelen genomen. Melding bij de politie kan gedaan worden zonder dat dit bekend word bij hun wie het gedaan heeft. Verder is in zo'n geval ook mogelijk om (als het huurders zijn bij een woningcorporatie) de corporatie aan te spreken. Deze kunnen eventueel ook hulpverlening inzetten. Families First is in zo'n geval vaak een oplossing om van crisis naar werkbare situatie te komen. Een intensief behandeltraject van maximaal enkele maanden. Zeker als de mensen willen is er heel veel perspectief en kan er veel bereikt worden. met vriendelijke groet, Pim van der Most MostCare |
|
Geplaatst: zondag 01 Augustus 2010 21:09
Je kunt de kwestie schriftelijk melden aan de Raad voor de Kinderbescherming. Als zij je naar het AMK verwijzen kun je daartegen bezwaar maken bij de Raad. Nog een stapje verder is rechtstreeks bij de Oficier van Justitie aangifte doen. Deze is bevoegd om in uitzonderlijke gevallen zelf een OTS bij de rechtbank te vragen, buiten de Raad om. Ik herinner mij jurisprudentie uit Groningen waar dit uiteindelijk zo gegaan is. Succes! |
|
| Janet |
Geplaatst: maandag 02 Augustus 2010 09:12
Hoi Jolanda, Ik weet niet of je dat al hebt gedaan, maar ik zou eerst naar de ouders toe stappen. En aangeven dat je er last van hebt. Misschien kom je zo al meer te weten over de situatie waar ze in zitten. Of een telefoontje plegen met de school, waar de kinderen op zitten. Om gewoon je zorgen te melden. Mocht dit niet willen kan je altijd nog AMK informeren. Groetjes Janet |
|
Geplaatst: maandag 02 Augustus 2010 15:51
Bedankt voor alle reakties. Ik heb vanmiddag mijn stoute schoenen maar aangetrokken en een gesprek gehad met de GGD.Ze gaan kijken of zij er met de schoolarts en de leerkracht uitkunnen komen. In een "normaal"oudergesprek is de kans groter dat de ouders zelf de problemen gaan benoemen en wordt de kans op een positief resultaat veel groter. Mocht de kans zich voordoen om met een van de ouders in gesprek te komen zal ik deze zeker aangrijpen. Het zijn helaas geen " hallo en goededag"buren. Verder wordt het afwachten, duimen en heel veel schietgebedjes. Jolanda |
|
| Hanneke |
Geplaatst: dinsdag 03 Augustus 2010 13:16
Dag Jolanda Ik wil je graag attentmaken op de Eigen-Kracht centrale. Sinds kort ben ik daar begonnen als coordinator De centrale werkt door het hele land en probeert via het organiseren van conferenties de 'eigen kracht' van het gezin te versterken door de steunende familie/vrienden/kennissen de gelegenheid te geven om mee te denken aan een oplossing voor de betreffende hulpvrager. De conferentie eindigt met een concreet plan van aanpak, dat veilig en wettig moet zijn om geaccordeerd te worden. De kosten worden in de regel door de gemeentes vergoed, immers de kosten van hulpverlening kunnen verlaagd worden door eerst de 'eigen kracht' aan te spreken. Via google kom je vanzelf op de site. Hanneke |
| Lianne |
Geplaatst: dinsdag 03 Augustus 2010 21:33
Maar voor 'eigen kracht' moet er wel veel motivatie zijn vanuit de cliënt, dat lijkt me hier niet direct het geval of de vraag. Overigens moet ik zeggen dat ik erg positief ben over het concept 'eigen-kracht'. Jolanda: Fijn dat je een goede weg hebt gevonden om in te slaan. Hopelijk gaat er wat aan de situatie veranderen, voordat er straks echt dingen mis gaan lopen. [i:d336d70391]Wat ik overigens met dat anoniem blijven bedoelde, is dat als jij er niet voor in wil gaan staan dat je dit soort dingen ziet/merkt, dat ze een ander persoon gaan zoeken die dat wel wil. Dat kan een huisarts of een school van de kinderen zijn, dan zullen ze die informatie gebruiken. Dat is in ieder geval wat terug kwam in mijn studie. [/i:d336d70391] |
|
Geplaatst: woensdag 08 September 2010 12:09
Een update: Ik heb de zaak gemeld bij de GGD, uitgelegd wat mijn dilemma's waren en gevraagd het geheel door te geven aan de schoolarts van de kinderen. De medewerkers van de GGD hebben hierop onderzoek ingesteld bij de school, schoolarts en de huisarts. Deze bleken allen mijn zorgen te delen maar geen "harde feiten" te hebben. Door mijn melding is de info nu samengevoegd en bij iedereen volledig bekent. School gaat nog sterker inzetten op het aanbieden van hulpverlening en de huisarts gaat het beter in de gaten houden. Hopelijk gaat dit iets opleveren voor de kinderen en hun ouders. Jolanda |
Hulpen in jouw buurt
Kortingen
PGB veel gedoe? Snel, makkelijk en veilig online uw Pgb-administratie doen!
Probeer nu gratis ePGB
Professionele facturen maken? Werk sneller en word professioneel met Factuurdesk!
Probeer 30 dagen gratis Factuurdesk
Probeer nu gratis ePGB
Professionele facturen maken? Werk sneller en word professioneel met Factuurdesk!
Probeer 30 dagen gratis Factuurdesk
