Brief geeft geen aanleiding tot verdere reactie, lijkt me ok
Auteur | Bericht |
---|---|
Geplaatst: maandag 23 Juni 2008 19:40
Hallo allemaal, Bedankt voor de adviezen. Vandaag - of was het gister, er zit geen postzegel op en zondags open ik de brievenbus niet - kreeg ik weer een brief van de ex-zorgverleenster. :? Daarin stond o.a. vermeld dat de extra betaling ontvangen was. Ik wil hier niet op de overige détails in gaan. Duidelijk is in elk geval wel dat de frustratie over de beëindiging van het PGB-contract en de vermeende of voor haar echte beledigingen aan haar adres van mij nog niet weg zijn. Ik vind het advies om kennis te geven van ontvangst met de mededeling dat de brief geen aanleiding vormt voor een verdere reactie uitstekend. Dat heb ik dan ook gedaan. De brief ongeopend retour zenden geeft te duidelijk aan, dat geen enkel contact meer gewenst is. Daardoor voelt zij zich juist afgedankt. Ik denk dat je het stalken zou kunnen noemen, maar dat stalken toch eigenlijk nog wat erger is. Mannen kunnen trouwens niet gestalkt worden - tenzij het homo's of beroemdheden zijn; ben ik alletwee niet -. De meeste mannen vinden het wel lekker als hun ex nog eens langs komt, al dan niet voor sex. Maar misschien is het bij de generatie onder mij al weer wel mogelijk, dat vrouwen mannen kunnen stalken. |
|
Geplaatst: maandag 23 Juni 2008 20:19
Misschien is het nu tijd om het over een andere boeg te gooien. Eerder heb je aangegeven dat je ex-hulp bij je in de buurt woont, dat maakt het mogelijk bemiddeling te vragen bij de wijkagent. Hiervoor hoef je geen klacht in te dienen of aangifte te doen. De wijkagent luisterd naar jou verhaal en geeft dan aan wat hij kan doen in deze situatie. Zijn eerste taak is het voorkomen van problemen. Als hij het nodig vindt om met je ex-hulp te gaan praten dan overlegt hij dat vooraf en ook wat zijn insteek is. Met een beetje geluk kan op die manier jou probleem opgelost worden en krijgt zij hulp als dat nodig is. Politie kan je beste vriend zijn ( soms) Sterkte met het oplossen van deze problemen, Jolanda |
|
Geplaatst: maandag 23 Juni 2008 22:25
heb je nog wel een nabetaling gedaan? als dat zo is, zou ik dat erg jammer en een beetje dom vinden... je hebt dan nog niet echt de gave om goed met het pgb om te gaan, je zal assertiever en duidelijker moeten worden want dit is heel raar! succes ermee. (goed bedoeld) |
|
Geplaatst: maandag 23 Juni 2008 22:41
@ Sharedan, Ja, die nabetaling heb ik nog gedaan. Ik heb inderdaad nog niet de gave om goed met mijn PGB om te gaan. En ik ga er dus waarschijnlijk ook mee stoppen a.s. Oktober. :lol: Ik vind het een onmogelijke spagaat. Je laat iemand in je eigen huis, die jou eens flink peper in de reet moet stoppen - activerende begeleiding - en je betaalt daar ook nog voor. Op een gegeven moment krijg ik daar dan genoeg van, en scheld ik die persoon uit en verbreek het contact. My home is my castle. @ JolandaR, De wijkagent heeft mij al wel eens geholpen. Vorig jaar zomer stond er een groep jongelui eieren tegen ons huis te gooien. :cry: In dit geval zou ik mij echter belachelijk maken bij de wijkagent. Er moet wel echt iets zijn. Ik moet nog verder met die man in mijn leven. Als zij briefjes in mijn bus blijft gooien is dat vervelend, maar niet iets voor de politie. Ik kan ze gewoon weggooien. Iedereen wil mij altijd helpen, maar ik heb zoiets van 'als het niet uit mezelf komt' dan heb ik er niets aan. En als iemand me helpt, moet ik ook de rest van mijn leven dankbaar zijn ten opzicht van zo'n persoon. Terecht mogelijk, maar ik vind het zo moeilijk. Alleen wat ik zelf echt geleerd heb en wat ik zelf kan, is blijvend. Temple Grandin zei in het NRC Handelsblad van dit weekend dat werk absoluut levensreddend is voor mensen met een stoornis uit het autisme spectrum. Zelf werd zij hoogleraar met haar autistische stoornis. Ik tennis bijvoorbeeld zelf graag en redelijk goed. Daardoor krijg ik een hoop contacten met mensen, die graag met een goede speler willen oefenen. Zo werkt het :!: Vroeger bestond er ook hoog functionerend autisme en werden deze mensen gewoon geaccepteerd en hadden ze een baan in de maatschappij. Van PGB en de diagnose hoogfunctionerend autisme had men nog nooit gehoord. Het waren wat aparte mensen, maar bepaalde dingen konden ze erg goed. :wink: Nu word je tot kleuter gemaakt en krijg je geld van de overheid om iemand anders in je huishouden toe te laten. :roll: Als ik beter kan leren programmeren, heb ik zo weer een baan en hoor je niemand meer over mijn huishouden en perikelen met de zorgverlener/ster. :wink: |
|
Geplaatst: dinsdag 24 Juni 2008 08:35
ik kan me die onmacht en frustratie helemaal voorstellen. je hebt een beperking op 1 gebied (bijvoorbeeld je zit in een rolstoel) maar dit heeft invloed op je hele welzijn. op hoe mensen naar je kijken, je thuis woont, ups en downs hebt. maar met een pgb moet je zelf altijd weer de "man "zijn die het regelt, dank je wel zegt, afspraken maken, bijschaven en sturen en op tijd nieuwe medewerkers weer hebben. dit is echt slopend!! als het voor je kind is, dan is het weer een ander verhaal maar het pgb beheren vraagt veel energie en lef! en je hebt gelijk dat jij altijd dankbaar moet zijn... ze verlenen je een gunst, maar ondertussen steekt het wel eens dat het niet wederkerig is. ik denk wel eens. de beperking zelf kun je wel aan, maar wat het sociaal met je doet dat is moeilijk. maar voor jezelf kan je voor jezelf je rug recht proberen te houden en voor je zelf in redelijk opkomen. niemand zal het misschien zien of begrijpen maar je hebt jezelf eer aan gedaan. en daardoor onstaan minder negatieve emoties en voel je je ook op den duur beter. negatieve energie en onrechtvaardigheid is slopend nog meer dan een pgb. houd de moed er in! wees een eerlijk en betrokken mens en denk om jezelf |
|
Geplaatst: dinsdag 24 Juni 2008 10:07
PGB is bedoeld voor mensen, die zelf de regie over hun zorg willen voeren. Bij Zorg In Natura is het de bedoeling, dat die regie in overleg met de hulpvrager gevoerd wordt. Afgezien van de vraag of ZIN in de praktijk zo werkt, moet je je afvragen waar je je het prettigst/veiligst bij voelt: Als een ander het voor je regelt en je wellicht afhankelijker voelen of wanneer je het zelf regelt, waardoor je zelf veel meer verantwoordelijk wordt voor wat je doet. Het is moeilijk zowel clIënt als opdrachtgever te zijn. Je moet je als een goed werkgever gedragen en dat kan wel eens haaks staan op je positie als cliënt-hulpvrager. Als het goed is wordt juist daarover in de opleidingen gesproken. Ondanks dat is het na jaren mijn ervaring, dat het nog steeds soms wringt; Per slot is je persoon ook het middel van hulpverlening met alle beperkingen en mogelijkheden van dien. Ik denk dan ook, dat de eerste vraag bij een sollicitatiegesprek moet zijn: Waarom denkt deze persoon mij te kunnen helpen en waarom denk ik, dat het zou kunnen werken. Vervolgens deze antwoorden met elkaar uitwisselen! Misschien kun je iemand in je omgeving vinden, die op enige afstand van jou staat en daardoor afspraken kan maken met de hulpverlener(s), controle uitoefenen en met jou en hen de voortgang bespreken. Dat is trouwens ook een vorm van ondersteunende hulp. |
Hulpen in jouw buurt
Kortingen
PGB veel gedoe? Snel, makkelijk en veilig online uw Pgb-administratie doen!
Probeer nu gratis ePGB
Professionele facturen maken? Werk sneller en word professioneel met Factuurdesk!
Probeer 30 dagen gratis Factuurdesk
Probeer nu gratis ePGB
Professionele facturen maken? Werk sneller en word professioneel met Factuurdesk!
Probeer 30 dagen gratis Factuurdesk