Angst van moeder beïnvloedt hersenontwikkeling baby

Bang zijn we allemaal wel eens… incidenteel of structureel. Sommige mensen zijn bang in een vliegtuig, anderen zijn bang in het donker of hebben nachtmerries. Nu zitten we niet aldoor in een vliegtuig, in het donker of in een benauwde ruimte. Maar die angst is er wel, en komt af en toe weer aansluipen…

Sommige angsten zoeken we op. Omdat ze ook thrilling zijn. Een roller coaster in het pretpark bijvoorbeeld, een griezelfilm in de bioscoop, een ontdekkingstekst in grotten… Lekker griezelen, wetend dat als je weer buiten staat, met beide benen op de grond, je angst voorbij is.

Een zwangerschap is een periode van letterlijk blijde verwachting. Er is een kindje op komst, meestal gewenst, of héél gewenst. Gezin, familie en vrienden genieten mee en iedereen kijkt reikhalzend uit naar de datum van de bevalling. Iedereen hoopt dat alles tijdens de zwangerschap goed gaat, dat alles onder controle is. Medisch gezien kan er veel, maar één ding hebben de artsen en vroedvrouwen nog niet onder de duim: de angst van zwangere vrouwen.

Hoe goed alles ook gaat met de zwangere, er zijn vrouwen die tijdens hun zwangerschap angstig zijn. Hormonen? Verleden? Heden? Wie zal het zeggen… Zij zijn bang, punt uit. Maar hun angst heeft gevolgen voor de baby. Dat onderzocht Renée Otte van Tilburg University. Hoe angstiger de aanstaande moeder, des te sterker reageren baby’s in hun eerste jaar op geluiden die ze al eerder hebben gehoord.

Otte onderzocht 150 baby’s in hun eerste levensjaar. Ze kregen allemaal geluiden te horen terwijl hun hersenactiviteit werd geregistreerd. Die geluiden waren een standaard pieptoon die steeds terugkwam, een ruisgeluid en omgevingsgeluiden. Hoe angstiger de moeder tijdens de zwangerschap was – ja, was – des te heftiger reageren de hersenen van haar kind. Ook als het kind die geluiden al veel vaker heeft gehoord.

Uit eerdere studies is gebleken dat kinderen van angstige moeders moeite hebben met het ontwikkelen van hun taal. Wellicht dat dit onderzoek aantoont dat het door de verhoogde hersenactiviteit van het kind komt. Behalve taalproblemen kan het kind later ook gedragsproblemen krijgen. Die relatie is nog niet aangetoond, maar het vermoeden ligt er wel. Zeker met de uitkomsten van Otte’s onderzoek in de hand.

Nu is er geen enkele reden om bang te worden voor angst tijdens de zwangerschap. Maar Otte raadt zorgverleners aan om zwangere vrouwen tijdens en na de zwangerschap te screenen op hun gevoelens van angst. En het kan natuurlijk helemaal geen kwaad om als zwangere vrouw zelf de vinger aan de pols te houden. Tijdig aan de bel trekken is voor moeder en kind een stuk gezonder!