Een op de drie vindt huiselijk geweld soms OK
Ben ik nou gek…? Mijn mond valt weer eens open bij dit bericht: één op de drie Nederlanders vindt huiselijk geweld in sommige gevallen toegestaan. Dat is…eh… een hele hoop!
“In sommige gevallen”, daar wordt dan mee bedoeld onenigheid over het opvoeden van de kinderen of overspel. Wàààtttt? Onenigheid over de opvoeding van kinderen… wham, klets, bam!
Volgens de onderzoekers, onder anderen Renée Römkens, directeur van kennisinstituut Atria en hoogleraar gender gerelateerd geweld aan de Universiteit van Amsterdam, zien veel mensen het geweld van de partner niet als geweld en wordt er daarom geen aangifte gedaan. Dus als je partner je in elkaar slaat is dat niet erg, word je op straat in elkaar geslagen, ren je naar de politie. Zoiets. Logisch. Toch?
Welke ouders kibbelen niet over de opvoeding van de kinderen? Ik ken geen enkel ouderpaar dat niet af en toe een ‘heftig gesprek’ heeft over hoe de kinderen wel en niet moeten worden gecorrigeerd of aangemoedigd. De een is te soft, de ander te hard… de een vindt de ander te streng, de ander is een watje. Wel mee op kamp, geen sprake van, veel te jong voor dit of voor dat, ach laat hem toch…
Van de 3.000 respondenten in het onderzoek vinden dus 1.000 mensen het acceptabel als hierbij klappen vallen… D u i z e n d.
Lekkere opvoeding, je zou er als kind een trauma aan over houden. “Als mama iets verkeerd deed met ons, kreeg ze van papa altijd klappen”, vertelt zo’n kind dan als jongvolwassene. Rijp voor langdurige begeleiding door psychologen en maatschappelijk werk, want ja, pa en ma waren het niet eens over de opvoeding.
Eén keer is OK, bij een tweede keer ga je te ver, vonden ook veel deelnemers aan het onderzoek. En, mannen “zien” minder partnergeweld in hun omgeving en vinden het bijna twee keer zo vaak acceptabel dan vrouwen. Ik mag dat natuurlijk niet denken, want je hebt ook vrouwen met heel losse handjes, maar zou dat komen omdat de heren de klappen uitdelen in plaats van ontvangen?
Dat mannen geweld in huis bagatelliseren, moet bij de voorlichting in de klas worden besproken. Kinderen moeten de verschillende opvattingen van mannen en vrouwen leren kennen om partnergeweld beter te begrijpen. Zo moeilijk is geweld niet te begrijpen: de ene ouder mishandelt de ander, moet je daar begrip voor opbrengen? Serieus?
En seksueel geweld binnen de relatie, nog zo’n fijne (afgezien van psychisch geweld, de derde categorie in het rijtje geweld): de jongeren onder de 25 vindt dat OK! Het lichamelijk dwingen tot seksuele handelingen, OK? Ik word niet goed… Ik begreep er al niets meer van toen er een jaar of tien geleden werd bericht dat meisjes op feestjes of in een club in ruil voor een Breezertje allerlei oneerbare handelingen wilden verrichten. De mentaliteit van de jongeren is er kennelijk niet op vooruit gegaan.
In de groep 55-plussers vindt maar 1 op de 100 dat zoiets mag… ja, die zijn toch anders opgevoed voor wat betreft normen en waarden.
Mag ik even over mijn nek gaan?
Met meer dan 5000 vacatures vind je altijd werk bij jou in de buurt. Meld je gratis aan en ga direct op zoek!
Vergeet dan even niet dat veel dames er een kunst van hebben gemaakt om de heren het bloed onder de nagels vandaan te praten. En dat zou dan wel eens 'uitlokken van geweld' kunnen heten.
En nee, ik keur geweld af, maar dan wel beide, zowel het handtastelijke als het treiteren.
Wat mij verbaasd is dat er zo weinig aandacht is voor de verplichte melding van het risico op huiselijk geweld door professionals in de zorg enz. Meld je niet dan ben je strafbaar maar meld je wel dan blijk je geen bescherming te kunnen krijgen tegen valse beschuldigingen. Mijn bedrijf heeft recent een melding gedaan, volgens protocol en ondersteunt dor 4 andere (van ons onafhankelijke) behandelaren. De melding heeft geleid tot ingrijpen door Veilig Thuis. Maar nu hebben wij een wereld aan problemen en last van laster & smaad. Natuurlijk kan laster & smaad wettelijk aangepakt worden maar dan sta je weer in het zonnetje en wordt de schade alleen maar groter. Als wij de wereld veiliger willen maken dan zal er, in mijn optiek, een verandering in denken nodig zijn. Geweld is niet acceptabel. In geen enkele vorm, dus ook treiteren niet. En mensen die opstaan om iets aan geweld te doen verdienen wettelijke bescherming zonder dat dit verdere schade aan de melder toebrengt.
Mijn voorstel/ verzoek aan de politiek:
Laat iedere melding openlijk en (anoniem) controleerbaar toetsen door bv. Veilig Thuis waarmee elke vorm van tegenactie geblokkeerd kan worden. Voor nu kan ik wel laten zien dat protocol gevolgd is maar niet de inhoudelijke achtergrond. Veel mensen kijken vooral naar de schade die een Veilig Thuis melding kan aanrichten en hebben medelijden als het gaat om mensen die hun pijn tonen (in vaak ondraaglijk moeilijke situaties) na een melding en die verschrikkelijk boos zijn. Als professional sta je dan altijd in de kou en kost het jou pijn, tijd en bedrijfsschade.
Verzoek aan iedereen die op afstand deel wordt van een melding:
Steun geven kan ook zonder een mening te hebben over een bepaalde situatie. Oordeel pas als je alles weet en dus niet als je alles denkt te weten. Pas als je met iedereen een open gesprek gehad hebt zou het mogelijk zijn dat je goed geïnformeerd bent. Maar ook dan houden mensen informatie achter in zaken die zo privé zijn.
Tip van mij aan mijn collega's:
Meld je zorgen als verdenking aan de huisarts hierdoor ben je zelf beschermd en houdt jij je aan de wettelijke verplichtingen. Huisartsen hebben een heel actieve beroepsvereniging met een sterke politieke lobby waardoor zij beter beschermd zijn en meer mogelijkheden hebben om de zaak te verbeteren.
j. de vries
O, ja. Hopelijk overbodig maar toch nog mijn mening over huiselijk geweld.
Huiselijk geweld ontstaat (in mijn ervaring) uit een te grote emotionele en andere overbelasting gecombineerd met een gevoel van in de steek gelaten zijn, eenzaamheid en onmacht. Daarmee kan je huiselijk geweld afkeuren maar de mensen niet.
Een melding is een moreeldilemma en wordt zelden makkelijk en/ of snel gedaan.
Mijn melding ging om mensen die zo veel aan medische zorgen moesten dragen dat ik alleen maar verbaasd kan zijn hoeveel goeds zij gedaan hebben. Helaas kan geen mens als een moderne atlas alle zorgen op zijn schouders dragen en dus brak men. Hierdoor werden de keuzen steeds risicovoller en bleef mij geen andere keuze dan melden.
Ik geloof niet dat 1 op de 3 mensen dit okee vindt.
De term 'huiselijk geweld' wordt direct in het extreme getrokken. Wat werd met huiselijk in de enquête bedoeld en hoe wordt het in dit artikel neergezet? Misschien werd met huiselijk geweld naast de extreme versie waarin in dit artikel op gedoeld wordt, ook een corrigerende tik voor de broek bedoeld in het artikel. De uitkomst komt wat mij betreft dan heel anders over.
Daarnaast vind ik de stigmatiserende toon over mannen nogal ongepast. Waarom moet dat er weer bijgehaald worden?
treiteren is ook geweld, misschien nog wel ernstiger, mag ook niet.