Het keukentafelgesprek: meer dan een kopje koffie
We plaatsten deze blogpost al eerder, maar willen hem graag opnieuw onder de aandacht brengen bij onze lezers
Het keukentafelgesprek. Het klinkt als een gezellig kopje koffie met een koekje, maar zo onschuldig is het allemaal niet. Voor veel hulpvragers is dit gesprek met de gemeente allesbepalend. Het is niet nodig om onmiddellijk in de stress te schieten, maar een goede voorbereiding is wel nodig.
Voor het gesprek: doe je huiswerk!
Allereerst is het heel belangrijk dat je opschrijft wat jij belangrijk vindt om te melden tijdens het gesprek. Denk hierbij aan wat uw ideale uitkomst van het gesprek is.
Bereid de volgende zaken voor:
-Welke zorg heb je nodig?
-Waarom heb je hulp nodig en waarom kan je het niet zelf?
-Sinds wanneer heb je zorg nodig en wat is er dan veranderd?
-Wat wil je nog wel blijven doen?
-Welke mogelijkheden zijn er in jouw omgeving? Is dat voldoende?
Daarnaast is het belangrijk dat je nadenkt over ‘bewijzen’ die helpen om de consulent tegenover je aan jouw kant te krijgen. Hierbij kun je denken aan medische verklaringen of uitslagen van operaties, behandelingen en onderzoeken.
Het is goed om te vragen of iemand uit jouw omgeving bij het gesprek wil zijn. Dit kan een mantelzorger zijn, je lieve zus die altijd overal aan denkt, of die slimme buurman. Twee zien meer dan één en misschien zegt hij/zij wel net wat doorslaggevend is voor jouw indicatie.
Tijdens het gesprek: stel vragen
Maak aantekeningen tijdens het gesprek zodat je achteraf kunt checken of je alles goed begrepen hebt. Vraag de gemeente de hemd van het lijf: dit is misschien wel je enige kans. Wat kan de gemeente voor je doen? Welke ondersteuning is er? Blijf doorvragen als iets niet duidelijk is.
Na het gesprek
Het is belangrijk om de consulent te vragen om een schriftelijk verslag van het gesprek. Zo kun je nagaan of jouw informatie goed is overgekomen en of alle afspraken goed zijn vastgelegd. Hierin kun je ook laten vastleggen wanneer je uiterlijk het besluit van de gemeente zal ontvangen. Daarnaast kun je in zo’n schriftelijk verslag evaluatiemomenten vastleggen. Dit moet je zien als een soort ‘herindicatie’. Jouw situatie kan in de loop der tijd natuurlijk veranderen, een keukentafelgesprek is maar een momentopname.
Als je niet tevreden bent over het verloop van het gesprek, dan kun je een aanvraag doen om het gesprek opnieuw te voeren. Redenen daarvoor kunnen zijn dat jij vond dat de consulent niet genoeg tijd voor je nam, of dat het juist te lang duurde waardoor het te zwaar voor je werd.
Goed daar hier aandacht aan wordt besteed. Via LinkedIn, op het health platform is hier ook al aandacht voor. Daar is ook de vraag gesteld hoe de consulent zich voorbereid op dit gesprek. Een wildvreemde verpleegkundige, die de client op dat moment voor het eerst ontmoet, een oordeel kan vellen over een vaak al jarenlang bestaande zorgsituatie. De aanbeveling was dan ook dat de consulent zich eerst in verbinding stelt met de evver/zorgcoordinator van het team dat client verzorgd en daarvan de ins- en outs hoort. Wat zijn overigens de richtlijnen van de consulent? Daar komt vooralsnog geen antwoord op. Hoe gaan deze gesprekken met cliënten die hun eigen belangen niet goed kunnen verwoorden? Vele vragen dus....
En wat nou als dat voorbereiden je niet mogelijk is vanwege n-ah?
Als je niet iemand hebt die bij het gesprek aanwezig kan zijn?
Als je flink communicatief beperkt bent door totale plotsdoofheid (en nee, dat is niet dat je soms ineens even niks meer hoort en dan weer wel....) , geleidingsafasie en alweer dat n-ah?
Als de gemeente zegt dat niet zij, maar jijzelf moet zorgen voor die onafhankelijke hulp bij het gesprek?
Ik wacht nog steeds op de indicatie Huishoudelijke verzorging voor 2015...
"en wat nou als dat voorbereiden je niet mogelijk is vanwege n-ah?
Als je niet iemand hebt die bij het gesprek aanwezig kan zijn?
Als je flink communicatief beperkt bent door totale plotsdoofheid (en nee, dat is niet dat je soms ineens even niks meer hoort en dan weer wel….) , geleidingsafasie en alweer dat n-ah?
Als de gemeente zegt dat niet zij, maar jijzelf moet zorgen voor die onafhankelijke hulp bij het gesprek?"
Dan kun je contact opnemen met de MEE.
En hoe zit t met de privecy van een hulpvrager????? Ik ken iemand die incontinent,slecht ter been en slechtziend is en zo koppig als 10 ezels.Die niet naar de dokter wilt gaan en eindelijk hulp heeft geaccepteerd.85 en goed van geheugen,maar die niet met vreemden over haar problemen wilt praten ze heeft nu drie uurtjes hulp,maar dat zal wel minder worden hoe moet dit aangepakt worden?
Erg jammer (druk ik mij nog zacht uit) dat het kabinet en de gemeente zo met de senioren om gaat. In Limburg was het carnaval de afgelopen dagen. In de optocht waren (jongeren) mensen verkleed en door een grimeur zo opgemaakt dat het net ouderen mensen waren. Zij deelden veren uit, dat zei kaal werden geplukt door het kabinet. En zo waren er verschillende optochten die op kwamen voor onze senioren, in andere steden of dorpen van Limburg. Dat dit, al zo op valt bij de jongeren generatie. Prachtig toch nu kabinet en gemeente nog overtuigen van noodzaak. Want voor dat het W.M.O. een keukentafel gesprek heeft met client. Is het voor W.M.O. consulent al bekend wat voor tijd client gaat krijgen. Er word niet gekeken of het een man of vrouw. Of wat de lichamelijke of geestelijken beperkingen zijn. Maar of het aanrecht er netjes uit ziet. W.M.O. Consulent maak eens een keuken of kamer kast open, of loop eens naar de w.c. toe, en blijf niet zitten aan keuken tafel. Want daar zie je het echte werk wat gedaan moet worden. Want de gemeente heeft richtlijnen b.v. 5 minuten raam aan binnen kant wassen (dat je soms al bijna 5 minuten bezig bent voor ladder te pakken, spons, zeem, trekker en warm water eer je aan het raam kunt beginnen. Dus dat keukentafelgesprek van het W.M.O. is een opgezet toneelstukje naar client toe. En dat het voor ons de huishoudelijke hulp, op deze manier, ook niet meer zo prettig werken is, dat boeit ook niet. De senioren en ook wij zijn geen robotten, wij zijn nog altijd mensen van vlees en bloed. En willen ook graag zo behandeld worden. De laatste jaren hebben zij al in moeten leveren op hun huishoudelijke hulp, en nu weer eens flink. Kunnen wij de rollen niet omdraaien naar gemeente en kabinet 1 uur vergaderen en 10 minuten voor te lunchen b.v. Dit krijgen zij toch ook niet klaar. Zij zijn toch ook een dagdeel of hele dagen bezig met vergaderen. En bij deze nodig ik gemeente of kabinet uit, om mij te leren om zo snel te poetsen. Want ik doe al 27 jaar iets fout in mijn eigen huishouden en 10 jaar als huishoudelijke hulp bij cliënten. Want mij lukt het echt niet om zo snel te zijn. En helaas voor kabinet en gemeente ga ik niet als fee door het leven, die met haar stokje zwaait en het huis bij client is helemaal schoon. Maar als mens die met liefde en plezier de afgelopen 10 jaar tenminste, bij de senioren werkte. En als mens vecht ik voor het recht van onze senioren. Onze senioren hebben dit toch zeker verdiend, om ook te genieten van een schone omgeving.
Goed zo Deana.Ik ben het helemaal met je eens. Laat daar aandacht voor zijn.!
Ik ben het helemaal eens met het bovenstaande, namelijk heeft de gemeente vaak uitjes en een flink potje met geld waar ze van tijd tot tijd een uitje maken plus een etentje, is ze gegund ik gun iedereen een uitje en een etentje. Moeten dan nu al deze oude van dagen zonder HH in de huishouding, dat kan toch helemaal niet. Een voorbeeld een oudere vrouw die zelf wegens haar verlamming niet meer kan lopen laat staan haar kamer te zuigen. Die zal het nu zonder HH moeten doen, ook kan deze oude vrouw na een val niet op staan en laat alles lopen, wie raapt haar op en verschoont haar bed.
Iedereen die nu geïndiceerd is om bij mensen de HH te doen hebben nog steeds geen geld ontvangen. Waar is de overheid mee bezig
Mijn man heeft mij als praatpaal naar buiten toe.Hij kan zich niet duidelijk uitdrukken heeft afasie daardoor raakt hij gefrusteerd.
Door een CVA heeft hij forse cognitieve stoornissen. Maar hij is blij met zijn individuele begeleiding iedere keer weer. En nu komt er in de loop van het jaar een keukentafel gesprek of herindicatie. Tja dat wordt moeilijk. Mijn man in ieder geval laat niemand toe in zijn omgeving die hem vreemd is. Het idee alleen al geeft mij veel zorg want de agressie komt dan de hoek om kijken.Wat dan te doen?
Een bezorgde echtgenote.
Beste Anna,
Zou alles op alles zetten, kijk desnoods op de Nationale hulp gids voor een Maatschappelijk werkster, die dan bij jullie aan de tafel zit en gesprekken kan over nemen. Laat je niet op je kop zitten door gemeentes die je dan afschuiven met niets. Desnoods gaan jullie ook maar een rechter inschakelen net als in Groningen.
Zet hem op hoor, bid met jullie mee.
Advies : zorg dat een medisch specialist middels een goed onderbouwde medische verklaring de indicatie voor je pgb ondubbelzinnig aangeeft.. daar kunnen ze en mogen ze nooit omheen, ook bij de Bestuursrechter is dat beslissend , dit is het beste advies dat ik kan geven.
De ombudsman adviseert ook om de keukentafelgesprekken gewoon op te nemen. Je hoeft daar geen toestemming van de WMO consulent of andere (keukentafel)gesprekspartners voor te vragen, het is natuurlijk wel zo netjes, maar die mag niet weigeren. Natuurlijk is voorbereiding heel belangrijk en weet ook dat je bij je gemeente ook een onafhankelijk iemand mag vragen (clientondersteuning) die met je het gesprek voorbereid of erbij is. Daar moet de gemeente in voorzien en die aangeboden ondersteuning moet ook nog bij je passen. Als dat niet klikt mag je zelfs om een ander vragen en de gemeente dient dit te faciliteren.
Dat het keukentafelgesprek belangrijk is weten we ondertussen allemaal. En iedereen die niemand heeft om het gesprek mee voor te bereiden kan gebruik maken van mijn aanbod. Ik ben gratis en vrijblijvend aanwezig vooraf en of tijdens het keukentafelgesprek. Zie verder www.advieshulpenzorg.nl voor mijn gegevens en mogelijkheden.
Mijn gemeente had gezegd dat een keukentafelgesprek (nou er past echt geen tafel in mijn keuken) pas nodig is als er een nieuwe indicatie nodig is en tot die tijd zou alles op de oude manier gaan. Ik blij, want ik kreeg begin december nog een nieuwe indicatie omdat de oude begin februari verliep.
Bij pogingen tot uitbetalen van de factuur van maart bleek toch dat het allemaal niet zo makkelijk gaat. Ten eerste staat mijn pgb niet op mijn rekening, maar zit verborgen ergens diep in de SVB en daar komt het maar niet uit!
Een paar telefoongesprekken later wist ik dat de SVB geen antwoorden geeft, maar gewoon kluitjes in het riet gooit. Zo zou het aan het contract liggen dat het saldo al in januari te laag is. Toen ik ontdekte dat de indicatie niet goed was, namelijk oud, wees men naar de gemeente. De gemeente wees weer naar het CIZ, want zegt die indicatie nooit ontvangen te hebben. Ik zie het zo: vrijheid van meningsuiting is een groot goed. Daar moeten we zuinig op zijn. Dus zeg ik: geef het dan niet aan iedereen! Vreemd dat ze daar niet eerder achter zijn gekomen, want mijn keukentafelgesprek hebben we (mijn begeleider en ik, zou ook niemand weten om naar zo'n gesprek mee te nemen)afgezegd vanwege die nieuwe indicatie. Inmiddels zegt men het via mijn begeleider alsnog ontvangen te hebben en te hebben doorgestuurd naar de SVB. Maar daar is een week later de indicatie nog steeds te laag en verlopen.
Nu heb ik maar eens een klacht ingediend bij de gemeente hierover. Moeten ze maar een andere bank in de arm nemen of het geld op mijn eigen rekening storten. Of een andere overgangsregeling treffen. De gemeente is immers verantwoordelijk, dus ook voor het in de arm nemen van die svb. Nu maar afwachten.
"maart" moet "januari" zijn. De factuur van januari.
Het doel van de "keukentafelgesprekken" is clip en klaar: het afromen van de indicatie. Met deze insteek is het niet echt prettig beginnen lijkt mij. Als zorgvrager moet geeft je dat het gevoel direct in verweer te moeten gaan dan wel uitermate behoedzaam te zijn met het geven van de juiste antwoorden. Zoals ik al opmerkte, indien er sprake is van thuiszorg lijkt het mij erg zinvol dat de consulent zich eerst verdiept in de zorgsituatie bij de betreffende thuiszorg organisatie, voor het bezoek plaatsvindt.
Ik woon in Enschede en daar vinden de meeste keukentafelgesprekken plaats via de telefoon! Komende donderdag ben ik aan de beurt tussen 9 en 12 uur! ???dus een hele morgen verplicht thuis zitten wachten op een telefoontje van.... Ik vroeg om een huisbezoek maar daar konden ze niet aan beginnen, terwijl ik een paar dagen daarvoor de wethouder van Enschede op RTV-Oost zag en zei dat iedereen een huisbezoek zou krijgen. Op de vraag of de wethouder dan liegt, wist hij geen antwoord te geven!
De persoon aan de telefoon ken ik dus niet en ik weet ook niet wat zijn/ haar functie is. Ik heb gehoord dat ze personeel ingehuurd hebben via een uitzendbureau. Als deze persoon dus geen medische of verpleegkundige achtergrond heeft (bevoegd en bekwaam) mag ik toch weigeren medische informatie te geven? Wie het weet mag het zeggen!!
Verder weigeren ze tot op heden de mensen die een indicatie hebben gehad, een schriftelijk verslag te geven. Hierdoor kan dus ook niemand bezwaar maken!
Graag goede raad voor a.s.donderdag.
'Verder weigeren ze tot op heden de mensen die een indicatie hebben gehad, een schriftelijk verslag te geven. Hierdoor kan dus ook niemand bezwaar maken!
Binnen 8 weken na melding van een probleem behoort er een gesprek te zijn mét een verslag. Zo niet dan kun je een maatwerkvoorziening aanvragen, waarop de gemeente binnen 14 dagen moet beslissen.
Daarna kun je naar de rechter.
Een nieuwe indicatie geldt als een besluit, waartegen bezwaar en beroep mogelijks is.
Ee.a. staat duidelijk in de Wmo-wet.
Hallo allemaal, je krijgt hier echt een hartstilstand van. Ondertussen ben ik er dan ook klaar mee. Neem alle gesprekken gewoon op, op zo'n opname apparaat, daar mogen ze niets tegen hebben. Zijn toch geen leugens!!!
Ik ga dat in ieder geval wel doen ik aan de beurt ben.
Blijven lachen zeggen ze
Ik wacht al weken op het verslag,
Ik ben mijn PGB kwijt en verplicht zorg in nature voor de heft van het tarief
Ik dacht dat je nieuwmand onder het minimale loon mag betalen, is hier een uitzondering op.
Persoon moet vakbekwaam zijn, en dan krijgt deze persoon net bruto 10 euro
daar moet alles nog van af, onkosten verzekeringen ed tot dat deze persoon een bedrag overhou voor zijn bruto loon.
het is niet anders
Hee aan het bezuinigen bij de hulp gids? Dit artikeltje is een aar oud en toch weer in de mailing. Ach het blijft actueel, blijkbaar.
Ja voorbereiding helpt. Maar als de resultaten niet zijn zoals de bedoeling was dan kan je een tweede gesprek krijgen, hier tenminste wel.
In mijn geval had ik eerst 1 uur voor HH en 2 uur begeleiding per week toegekend gekregen. Dat was eerst 1 uur HH en 9 uur begeleiding.
Daarna in een gesprek met een begeleider er bij, die beter kon duiden wat er nodig is. 2uur HH en 5 uur begeleiding per week.
En ja het is nogsteeds minder. Een ander probleem is is dat veel zzp-ers er mee op (moeten) houden en dat de overblijvende organisaties het te druk hebben en wachtlijsten krijgen. En dat de mensen die dus gebleven zijn maar een fractie betaald krijgen van hun eerdere tarief. Dat geeft weer spanning bij de begeleider en daarmee ook spanning bij mij.
Een jaar oud nu je het zegt, ik kreeg een mail en er stond een artikel in waar op ik reageerde.
Uit het gesprek dat wij voorde met een persoon uit de gemeente met ondersteuning van 3 andere die op kamen voor het belang van de persoon in kwestie kwam er een redelijk zwaar pakket uit rollen. Hoogste klasse maar voor een bedrag dat je na aftrek van alle kosten net 7euro bruto aan loon overhoud. (schatting )
Dan zit je in het hoogste tarief.
Dit geeft spanningen voor die zorg moeten leveren 1 op 1
per plaats waar je woont speelt ook een grote rol, dit had niet gemogen.
Beste Merel en Kees,
Dankjewel voor jullie reacties! We wilden het artikel over het keukentafelgesprek graag nog een keer onder de aandacht brengen omdat het, zoals Merel al terecht opmerkte, nog steeds een heel actueel onderwerp is. We merken dat het hulpvragers nog steeds erg bezig houdt, vandaar:)
Met vriendelijke groet,
Colinda van der Zalm
Het Nationale Hulpgids team