Hoe signaleer je een licht verstandelijke beperking bij kinderen?
Als je te maken hebt met kinderen, of dat nu is als hulp in de zorg, als oppas, als ouder of als grootouder, is het belangrijk om alert te zijn op de ontwikkeling van het kind.
Professionals die op scholen werken, in de gezondheidszorg of in de hulpverlening herkennen een licht verstandelijke beperking vaak te laat, wat grote gevolgen heeft voor die beperkten. Dat concludeert het Kenniscentrum voor licht verstandelijk beperkten (Lvb). Om hulpen in de zorg een handje te helpen heeft het Kenniscentrum een ‘handleiding’ online staan voor hulpverleners in de nulde en eerste lijn, zodat de professionals eerder een beperking kunnen opmerken.
Het probleem bij licht verstandelijke beperkingen is dat deze op het eerste gezicht niet zichtbaar zijn. Pas als de professionals de kinderen beter leren kennen, kunnen zij merken dat de kinderen door hun gedrag uit de toon vallen. Maar, volgens het Kenniscentrum kunnen zij dit alleen opmerken alleen als zij leren hoe zij dat kunnen signaleren.
Voor de kinderen is het lastig als het niet gemerkt wordt omdat zij niet altijd alles snappen wat volwassenen tegen hen zeggen, maar het moeilijk vinden om dit toe te geven. Dit valt vaak niet op aan bijvoorbeeld hun manier van praten, omdat zij vaak zinnen of woorden nabootsen die zij opgevangen hebben, terwijl ze niet altijd goed weten wat ze betekenen.
Kinderen met een licht verstandelijke beperking zijn vaak vooral in emotioneel opzicht jonger dan hun leeftijdsgenoten, wat volgens het Kenniscentrum Lvb kan zorgen voor problemen. Zij kunnen bijvoorbeeld heel extreem reageren in conflictsituaties, wat één van de aanwijzingen kan zijn voor ouders en professionals.
De Handreiking vroegsignalering van een licht verstandelijke beperking (Lvb): Signalering van achterstanden en risico’s in de kinderlijke ontwikkeling en/of de omgeving die wijzen op of kunnen leiden tot sociale kwetsbaarheid en/of een licht verstandelijke beperking is te downloaden op de site van het kenniscentrum Lvb.
Met meer dan 5000 vacatures vind je altijd werk bij jou in de buurt. Meld je gratis aan en ga direct op zoek!
Ik ben heel benieuwd op welke leeftijd een licht verstandelijke beperking openbaar wordt; als gastouder kom ik met veel kinderen van 0-4 jaar in aanraking en er is zo'n groot ontwikkelingsverschil, dat het moeilijk is om aan te geven of een bepaald kind normaal dan wel bovengemiddeld reageert, of dat het op een mindernormale manier reageert. En dan bedoel ik niet alleen bijv. de Taalontwikkeling, maar ook de motorische ontwikkeling en de manier van spelen... en zelfs de manier van eten/drinken!
Ik heb op dit moment twee kinderen in mijn groep die ik niet kan peilen. Ik ga deze ontwikkeling goed volgen, al is het alleen maar om er zelf meer kennis uit op te doen.
Beste Frida,
Het is niet te zeggen wanneer een verstandelijke beperking openbaar wordt. Bij sommige kinderen is dit bij de geboorte al, bij anderen pas op latere leeftijd. Soms zit een Lvb gewoon goed verstopt. Als je de informatie hebt van hoe een bevalling is verlopen voor het kind, kun je dat beter staven. Zuurstofgebrek is bv vaak een grote factor. Dan is het belangrijk om in de gaten te houden hoe de ontwikkeling(en) van het kind is. Maar houdt ook in de gaten dat wij Nederlanders graag uitgaan van gemiddelden. Iemand moet iets zijn, omdat dit gemiddeld zo is. Gemiddelden zijn slechts een rekensom die wordt gemaakt van minnen en plussen. Niemand is perfect.
Laat het uitzoeken over aan de professional. Ik ben al ruim 10 jaren werkzaam in de zorg met/voor kinderen met een verstandelijke beperking en/of autisme. Wat mij in al die jaren is opgevallen is dat ouder/vertegenwoordiger het kind een hand boven het hoofd houdt en naar buiten toe erg beschermend is door zaken aan te dikken die er niet zijn. Logisch, want je wil je kind beschermen. Als ik vermoedens heb van een verstandelijke beperking of autisme, dan volg ik het gedrag op de voet (voor een volledige overdracht en onderbouwing), maar zoek ik dat niet zelf uit. Ik ga in gesprek met de ouders/vertegenwoordigers en geef ze het advies om een diagnostische toets (IQ test) te doen. Dat kan ook op school. Er zijn tevens testen die speciaal gericht zijn op onderwijs. Wanneer de uitkomst alleen autisme is, geef ik ouders vaak het advies om de uitkomst ter harte te nemen, maar het niet in het dossier op te nemen. Met de stempel 'autist' (ASS) doe je namelijk plotseling niet meer voor de volle 100% mee in de Nederlandse maatschappij. Nooit meer! Wanneer een Lvb meespeelt, dan is het vaak juist meer handelbaar voor ouders om het juist wel op te nemen in het dossier. Anders krijg je geen hulp van de overheid als je deze zou willen. Alles dient onderbouwd te kunnen worden...
Aanvulling (ontwikkelingen)
Helaas wordt vaak gekozen voor wat de beste opties zijn voor ouders, school, professional. Vooral uit gemak, ondanks dat ik begrijp dat de opvoeding heel lastig kan zijn.
Maar laten we alsjeblieft altijd uitgaan voor wat de beste opties en mogelijkheden zijn voor het kind! Zodat ze kunnen worden wie zij zijn.
Mvg, Robbert
meestal begin dit met een niet pluis gevoel je voelt er klopt iets niet.
dan ga je gerichter kijken en observeren je gevoel lijkt te worden bevestigt. Omdat je ouders niet onnodig ongerust wil maken vragen wij ook aan elkaar in het team zie jij wat ik denk te zien en soms ook zonder naam te noemen aan een instantie. De volgende stap is dan het gesprek met de ouders dit is nooit makkelijk want geen enkele ouder wil horen dat er (mogelijk) iets is met hun kind. Heb je dan vervolgens de ouder overtuigd dan moeten zei (en jij als professional) nog langs de gemeente zien te komen. aangezien de gemeente vooral denk om de centen (het mag niets kosten) komen die vaak met een oplossing waar je van te voren al bij denkt dit is het niet zien jullie dan niet wat ik en de anderen zien.
Ik en de mensen om mij heen zijn nu al anderhalf jaar bezig om de juiste hulp te krijgen wij zien dat er iets moet gebeuren inc de ouders nu nog zien dat we de gemeente kunnen overtuigen.
vr gr Esther
Laat ik echt hopen dat dit gaat werken.Als ouder heb ik, vanaf dat mijn kind een half jaar oud was, steeds aan de bel getrokken. Mijn kind reageerde niet goed op/in allerlei situatie's.
Na 7 1/2 jaar vechten kreeg ik de diagnose die er niet zo best uitzag.
Achteraf kreeg ik te horen; mevr. U hebt gelijk, alles staat op papier!
Waar blijf je als je als waarnemer niet gehoord wordt!
Nu gaat het "goed" met mijn kind.