Lege kamers, maar lange wachtlijsten
Het lijkt krom: verzorgingstehuizen hebben wel degelijk lege kamers, maar de wachtlijsten lijken geen einde te hebben. Allemaal het gevolg van de bezuinigingen in de zorg, dat zal voor niemand een verrassing zijn. Maar is er dan echt geen manier om deze lijst met 10.000 wachtenden wat in te korten? Jawel. Onderzoek door Nieuwsuur wijst uit dat het probleem vooral zit in de communicatie naar de wachtenden toe.
Om in een verpleeghuis of verzorgingshuis te komen heb je in Nederland een indicatie nodig van het Centrum Indicatiestelling Zorg. Wanneer je deze indicatie krijgt, betekent dat dus dat je recht hebt op een plek. Maar die plek dan ook echt krijgen is nog zo makkelijk niet. Volgens Nieuwsuur zit het ‘m vooral in de term ‘wenswachtende’: een zorgvrager die recht heeft op een plek, maar aangegeven heeft naar een specifiek verpleeghuis of verzorgingshuis te willen. Het systeem werkt zo dat ‘actief wachtenden’, de andere categorie, voorrang krijgen op wenswachtenden die volgens het Ministerie van Volksgezondheid ieder moment zouden kunnen kiezen om ook actief wachtende te worden.
Dit klinkt als een goede regeling. Mensen met de hoogste urgentie krijgen eerder een plek dan mensen met specifieke wensen. Het probleem is echter dat veel zorgvragers als wenswachtende ingeschreven staan terwijl zij eigenlijk actief wachtende zouden moeten zijn. Op het inschrijfformulier voor een verpleeg- of verzorgingshuis wordt namelijk gevraagd naar hun voorkeur, waarbij ze bijvoorbeeld een stad of instellingsnaam kunnen opschrijven. Door dit in te vullen worden zij automatisch gecategoriseerd als wenswachtende, terwijl zij de zorg wel hard nodig hebben, anders zouden zij geen indicatie krijgen. Het formulier impliceert dus een extra kans: aangeven waar jij het liefste zou willen wonen. Terwijl de werkelijkheid is dat je door het invullen daarvan alleen maar langer moet wachten.
Daarnaast weten veel zorgvragers niet in welke categorie zij staan ingeschreven. Dat zorgt ervoor dat een zorgvrager misschien ook wel ergens anders geplaatst wil worden, maar niet weet dat hij of zij staat ingeschreven als wenswachtende voor één specifieke instelling of stad. Als alle zorgvragers na inschrijving te horen krijgen in welke categorie zij geplaatst zijn, dan is een deel misschien wel bereid om zijn inschrijving aan te passen naar actief wachtende, waardoor zij op meerdere plekken geplaatst kunnen worden. Dat zal zorgen dat de wachtlijst korter wordt en er beter tegemoetgekomen kan worden aan de wens van de zorgvragers.
Staat u of staan uw ouders op de wachtlijst voor een verpleeg- of verzorgingshuis? Weet u eigenlijk in welke categorie?
En is dat formulier dus dom of is het expres zo gesteld en dus gemeen?? Want erg is het natuurlijk wel, heel erg zelfs.
Ik dacht dat elke kandidaat-bewoner voor drie zorginstellingen in plaats van een instelling kon kiezen bij de inschrijving.. Althans dat was zo toen ik in de jaren negentig van de vorige eeuw in de zorg ging werken.
Dus het kan gebeuren dat wanneer de gemeenten verantwoordelijk worden voor de langdurige zorg hulpvragers alleen in die gemeente in een zorginstelling kunnen wonen . Of mogen ze ook in een zorginstelling wonen in een gemeente waar ze niet ingeschreven staan ?
Overigens wordt het tijd dat de zorgkantoren worden afgeschaft. Uit ervaring weet ik dat het logge geld verspillende instanties zijn. Waarom kan elke zorginstelling ( of drie zorginstelingen in een cluster )de indicatie voor zorg niet regelen zonder zorgkantoor ? Scheelt ook geldverspilling, tijd van aanvraag en besluit wordt korter en de hulpvragers zijn dan vrij in hun keuze voor een zorginstelling ongeacht in welke gemeente dan ook.
Schokkend! Ik weet niet wat erger is: dat het zo simpel op te lossen is, maar nu pas duidelijk wordt... of dat je geen wensen mag hebben in de laatste fase van je leven.. Een voorkeur voor de woonplaats waar je al die jaren gewoond hebt, of in de buurt van je kinderen.... wat we eigenlijk zeggen dan: ", Nou, die ouderen, ze moeten geen eisen gaan stellen, dan zoeken ze het maar uit. En dan hebben we het niet eens over een voorkeur voor een specifieke instelling, alsof dat zo veel gevraagd is, dat er rekening wordt gehouden met waar je naar toe wilt.
Hoeveel moeite doen we zelf al niet alleen maar om op de juiste plek te zitten voor drie weken vakantie per jaar. Die gaat over wonen en veilig voelen, want ze gaan alles voor je doen, je levert je een beetje over...maar je mag niets eisen meer, als je zóó oud bent
verzorgingshuizen zijn afgeschaft, mag je alleen nog verblijven als je er in zat voor 1-1-2014. Dat is dus fout in de tekst want je kunt je er niet meer inschrijven.
Verder worden de gemeenten niet verantwoordelijk voor de langdurige zorg. Dat wordt de Wlz vervanger van de AWBZ en dat blijft bij onze centrale overheid.
Dit is precies wat de overheid veroorzaakt, de regelingen zo ingewikkeld maken dat de gewone vrouw/man het niet meer snapt en als het dan zover is gaat ze roepen het is te duur. Ook dat is niet waar. Wel is het een briljante campagne want we denken allemaal dat de zorg te duur is.
Weet iemand wat dat tientje per maand extra aan zorgpremie oplevert? 1,8 miljard. Weet iemand hoeveel er bezuinigd is op de persoonlijke verzorging en verpleging? Juist ongeveer datzelfde bedrag, we worden genept en vinden het nog goed ook. Het ergste is nog dat er geen journalist is die het wil plaatsen. Waarom niet? dan moeten de heffingskortingen weer naar de AWBZ gaan want de heffingskortingen worden uit de AWBZ premies gefinancierd. Heffingskortingen weg betekent meer belasting betalen. Beter is dan maar een tientje zorgpremie meer en gebrekkige mensen in de vullesbak, toch? Echt een mooi voorbeeld voor andere landen.
Ervaring met mantelzorg.
Vader op lijst gestaan , toen het niet meer verantwoordelijk was om
in het verzorgingshuis te blijven.
Opgenomen 30 km. buiten locatie verblijf naar wens toch een
crisis opname plaats gekregen. Mocht op de lijst blijven staan van
plaats waar de wens was om te verblijven.
Had het bij de crisis plaats zo goed. Dat er onderling besloten
is om vader te laten blijven waar hij was en is daar na een
liefdevolle verzorging 20 maart 2013 overleden.
Dus is wil hiermee aanduiden soms is je eigen grenzen verleggen ook
wel eens om over na te denken.
Schokkend langs elkaar heen werkend.Trouwens weten jullie een mooie omschrijving van een manager? een manager is als een meeuw : komt schreeuwend aangevlogen,schijt de boel onder,en vertrekt.En jij kunt de boel schoonmaken.Nog een mooie een manager heeft genoeg aan twee wijsvingers.Een hand wijst en vraagt aan iemand wat is je probleem ?en de ander wijst naar een ander persoon en zegt zoek jij daar de oplossing voor.Tenslotte een optimistich geluid:Gisteren was ik op een gesloten afdeling.Een mevr van 92 had pas haar kwarktoetje op(exstra eiwitten) en toen werd haar een groenteboullion aangereikt.Ik verzuchtte nou ik ben benieuwd hoe mijn oude dag er later uit zal zien.(ik ben bijna 50) kind zei ze daar moet je nog niet aan denken dat doe ik ook niet we zullen wel zien.
Voor Carla,
Je hebt wel gelijk Carla maar bij oms is het probleem dat mijn moeder in een verpleeghuis woont met indicatie 5 mijn vader indicatie 4 heeft zij dus niet bij elkaar in het huis kunnen wonen. Vader woont nu nog zelfstandig in Alkmaar mijn moeder woont in Bergen. Om over en weer bezoek mogelijk te maken hebben wij gekozen voor Bergen nh.Het reizen voor papa vanuit Alkmaar naar Bergen wordt een belasting. Het verpleeghuis en het verzorgingshuis liggen op loopafstand van elkaar dus kunnen wij met de rolstoel over en weer.
Dit is toch waar de grote meerderheid van de Nederlandse bevolking voor gekozen heeft door een politieke partij groot te maken die de zorg volledig uitgekleed heeft. Dat wat er aan goede en betaalbare ziekenkosten regelingen was heeft deze kliek dan ook snel laten verdwijnen. Nu zijn we overgeleverd aan een zorgverzekeringskartel.