Lezersblog: Huilbaby’s
Maandag lees ik in de telegraaf een stukje over huilbaby’s. Er staat groot boven: ‘Huilbaby verstoort huwelijk…’. Uit een Britse enquête blijkt dat wanneer je een huilbaby krijgt, je huwelijk wel eens op het spel zou kunnen staan. Vervolgens wordt er uitgelegd dat het ontbreken van slaap de nieuwe ouders prikkelbaar maakt en dat de sfeer er niet beter op wordt. Klinkt voor mij allemaal heel begrijpelijk en logisch toch?
Het is ook frustrerend als je niet weet waarom je baby huilt. Als kersverse ouder is het heel lastig met deze onmacht om te gaan. Vervolgens wordt er nog aan een Psychologe (Tanya Byron) gevraagd wat zij er van vindt: “De ouders van tegenwoordig zijn niet streng genoeg. Een kind heeft regels nodig, een gebrek daaraan leidt tot gedragsstoornissen en familieproblemen…”. Daar schoot het bij mij in het verkeerde keelgat.
Compleet afhankelijk
Ze hebben het over baby’s in dit artikel. Baby’s die totaal afhankelijk zijn van hoe ouders met hen om gaan. Ze leven in symbiose met mama. En dan zegt mevrouw de Psycholoog dat ouders niet streng genoeg zijn. Wat is haar oplossing dan precies voor de huilbaby? Vervolgens zegt ze dat ouders niet streng genoeg zijn en gebrek aan regels leidt tot gedragsstoornissen. Dus hoe strenger een ouder is en hoe meer regels hij zijn kind geeft hoe beter het met het kind gaat? Het klinkt mij wat vreemd in de oren en misschien ook te kort door de bocht.
Baby huilt niet voor niets...
Ik ben van mening dat een huilbaby niet voor niets huilt. Baby’s zijn net als alle kinderen heel gevoelig voor hoe het met de ouders gaat. Ik heb eerder in een van mijn blogs geschreven dat het nu zelfs wetenschappelijk bewezen is dat op het moment van bevruchting ‘gegevens’ opgeslagen worden in de cellen van de foetus. Wanneer de foetus dus nog geen geheugen heeft worden er al gegevens en gevoelens opgeslagen in de cellen en het ruggenmerg.
Wellicht heeft de baby iets gevoeld of opgeslagen toen hij nog in de buik van mama zat. Dat kunnen gegevens zijn over hoe het met mama gaat tijdens de zwangerschap, bijvoorbeeld doordat ze stress voelt. Het kan ook zijn dat moeder zich veel zorgen maakt tijdens de zwangerschap. Zo zijn er nog veel andere oorzaken te bedenken, noem maar op. Daardoor kan een baby al veel moeten huilen (hij heeft die gevoelens ook opgeslagen). Het baby’tje kan zich immers niet op een andere manier uiten! Het is wellicht ook wat kort door de bocht uitgelegd maar er is naar mijn mening zeker een verband tussen het huilen en de ouders.
Oplossing…
Er zijn gelukkig ook andere oplossingen voor de nieuwe ouders. Ze hoeven het huwelijk uiteindelijk niet op te geven. Ze hoeven de baby niet te laten huilen totdat hij echt niet harder kan. Nee, er is ook de mogelijkheid te ontdekken waar dit verdriet of de boosheid nu vandaan komt. Hiervoor kan je een kindertolk® inschakelen maar er zijn ook andere therapeuten die nieuwe ouders hiermee kunnen helpen!
Ik ben benieuwd naar jullie mening… Het is toch logisch dat ouders gefrustreerd en geïrriteerd raken als ze niet weten waarom een baby huilt? Ze proberen er alles aan te doen… ze winnen adviezen in bij andere ouders etc. Zou het een oplossing kunnen zijn om eens te kijken wat er bij ouders speelt? Of bij moeder heeft gespeeld tijdens de zwangerschap?
Met meer dan 5000 vacatures vind je altijd werk bij jou in de buurt. Meld je gratis aan en ga direct op zoek!
Ah, het is reclame.
Ik werk als kraamverzorgster en geloof dat een baby altijd huilt met een reden! Hoe moeten ze anders comminiceren? Ga na of het kindje het hoofdje goed kan bewegen zonder pijn en ook verbiegen reflux komt meer voor dan we denken! Net zoals een baby de 3e nacht vaak onrustig is en de baby datmkrampjes zou hebben: nee! Zo'n kindje heeft honger... Vaak komt de voeding dan ook op gang en komt het allemaal goed!! Er zijn misschien uitzonderingen... Ik ben ze gelukkig nog nooit tegen gekomen, vaak was er inderdaad een oorzaak voor een baby die onrustig was en veel huilde in de kraamtijd.
zijn gelukkig ook andere oplossingen voor de nieuwe ouders. Ze hoeven het huwelijk uiteindelijk niet op te geven. Ze hoeven de baby niet te laten huilen totdat hij echt niet harder kan. Nee, er is ook de mogelijkheid te ontdekken waar dit verdriet of de boosheid nu vandaan komt. Hiervoor kan je een kindertolk® inschakelen maar er zijn ook andere therapeuten die nieuwe ouders hiermee kunnen helpen!"
Tuurlijk ligt de waarheid hier in het midden.Rust reinheid en regelmaat aanbrengen is de trengheid die de ouders moeten leveren.
Fysieke gronden onderzoeken van het huilen is van belang.
Je eigen gespannenheid en onzekerheid als ouder analyseren is een tip.
Inbakeren is ook een moethode.
Deze mevrouw de psycholoog is voor een holistische aanpak.
Een baby kan ook al temperamentvol zijn.
Of een baby kan al meer gespannen ter wereld komen. Het is bekend dat
als een moeder veel stress ervaart tijdens de zwangerschap ze haar buikspieren aanspant en dat de baby zo minder ruimte krijgt vrij te bewegen. Dus: houd alle opties open en geef ouders vooral praktische adviezen.
Er is een link tussen wat mama eet en drinkt en het buikje van bébé.
Er is en link tussen rust in huis (goed ritme -ook van de tv e.d.-)qua geluid en visuele prikkels en het kunnen ontspanenn van bébé.
Als daarop gelet wordt, dan nog heeft baby tijd nodig om te kunnen wennen aan het bestaan. Laat checken of er sprake is van allergieën.
En houd allebarstens veel van de baby, merkbaar in geduld en respect.
Verschoon ze als ze huilen en geen droge luier hebben.
Geef drinken, al is het om de 2 uren!! Ooit honger gevoeld of dorst??
Een baby huilt nooit omdat hij huilen leuk vindt of om te pesten!!!
Dus geef wat je kan checken dat misschien nodig kan zijn.
En gun het de tijd!!!
Nee, ik ben géén kindertolk, maar wel een zeer hoogsensitieve kinderverpleegster.
Met Regenesis therapie worden vaak prima resultaten bereikt,
ook bij huilbaby's.
Lieve mensen,
Het is ook nooit mijn bedoeling geweest te zeggen dat mijn oplossing beter is dan een andere. Ook al geef ik in mijn artikel wel aan dat ik de opmerkingen en tips van de psycholoog wat kort door de bocht vind.
Het gaat mij er om dat nieuwe ouders weten dat er meer is...
En kijk nu eens wat een mooie tips de kersverse ouders hier nu al kunnen lezen door al jullie reacties!
Bedankt hiervoor
Beetje flauw dames, als je zo reageert, houd je bij het onderwerp.
Het gaat hier zoals ik het begrijp, om baby's die ondanks goede verzorging nog steeds veel huilen, de zgn. huilbaby's.
Wat is er eerst nodig?
1)ontlasten van de ouders, zodat ze kunnen bijtanken
2)acceptatie (Ná natuurlijk zorg voor de drieR's en alle voor de hand liggende medische checks ed)door de ouders zelf en liefst ook door de omgeving (ze hebben hard steun nodig, géén kritiek!)
3)een luisterend oor voor de ouders bij een professional uit het zorgaanbod die hén aanspreekt!(vele wegen leiden naar Rome...)
4)andere ouderparen met zelfde vragen contacten om je er niet alleen voor te voelen staan, voor support...
'Hoe het is ontstaan' leert soms niet hoe het moet worden 'opgelost' en antwoorden willen we natuurlijk graag nú, maar ze nemen nog wel eens wat langer de tijd...heb ik ervaren.
Het kan bijvoorbeeld van alles zijn op psychisch vlak; bijvoorbeeld inderdaad een vorm van hooggevoeligheid.
In elk geval zie je: de baby wordt overprikkeld, heeft stress! En hoe wens jij benaderd te worden in zo'n gemoedstoestand? (massage/ warm bad/ muziekje/ huidcontact?)Soms is een baby net een mens...
Geduld en liefde zorgen te kunnen blijven geven als ouders zijn van het grootste belang; langzaam aan 'ontwikkelt' het kind zich(letterlijk: laat zich zien), en kunnen ouders reageren met wat het kind blijkbaar een beetje meer ontspannen maakt. Het is een lange, nog onbekende weg en een uitputtingsslag als bovenstaande benodigdheden niet aanwezig zijn: 'opvoeden op maat'.
Geniet van elk klein succes dat leidt tot ontspanning, veiligheid, ruimte tot ontwikkelen voor jouw kind en sluit kritiek buiten.
Ik ben leerling van Randy Schmidt uit Baarn (www.nucleuscollege.nl) Hij heeft de tien geboden geschreven bij EHBB. Eerste Hulp bij Bevallingen. Als student en nu zelf praktiserend nucleuscounsellor heb ik de nodige sessies ondergaan en herbeleefd, terwijl ik in de buik van mijn moeder zat en zelfs tijdens de conceptie. Je wordt gecoacht vanuit je rechter hersenhelft in deze methode. Je gaat dus terug naar de gevoelsherinnering als baby en die herinnering is nog steeds in je onderbewuste opgeslagen. Interessante fasinerende ervaringen. Momenteel actief met het lezen van het boek "Mijn baby is ontroostbaar" over de belevingswereld van baby's.
Hanneke bedankt voor het delen van je artikel. Collegiale groet, José
Toen mijn zoon werd geboren ( 27 jaar geleden ) wist iedereen nog weinig van huilbaby's af. Gelukkig kon ik met hem naar de kinderarts die het advies gaf om hem tijdens de voeding, het verschonen op schoot te leggen in een kromme, gebogen houding, dit omdat hij zich prematuur gedroeg en door het vele huilen alleen nog maar zijn strekspieren kon gebruiken en niet meer zijn buigspieren. Ook heb ik hem tot 9 maanden in een draagzak op mijn buik gedragen ( hij kon zo het ritme van mijn hart horen en werd daar rustig van ). Laten huilen is echt niet goed en zeker niet meer van deze tijd, er zijn voldoende wetenschappelijke artikelen en boeken geschreven om dit te bevestigen.
Ook zou ik als tip willen meegeven om kontakt op te nemen met een Cranio Sacraal therapeut : www.infocranio-sacraaltherapie.nl/. Het kan ook zijn dat er tijdens de geboorte iets niet helemaal goed gegaan is met bijv. het nekje of het hoofdje van de baby en een cranio-sacraaltherapeut kan dit goed verhelpen.
Verder wens ik alle ouders van een huilbaby heel veel sterkte toe, ik weet dat het heel zwaar kan zijn en dat de omgeving er niet altijd even begripvol op reageert.
Hartelijke groet van Annemieke.
www.infocranio-sacraaltherapie.nl/
Dag ouders,
Een huilbaby is erg naar.
Er zijn verschillende orzaken /factoren die kunnen spelen.
Zo als;buikkramp,voedsel alergie,maagklepof
Ass problemen ga zo maar door.
Ik wil nog een tip geven:IN Bakenen
Dit kan je kind veiligheid bieden in de over gang van veilig
In moeders buik naar de ovegang in de grote wereld.
Googel maar eens op inbakenen en voor die geene die info wil
Mail dan naar [email protected]
Hallo allemaal,
We hebben vol interesse jullie stukken gelezen! Bij ons in de praktijk merken we dat de prenatale ervaringen in interactie met moeder al zeer belangrijk zijn voor het aanleggen van het basisvertrouwen van de baby. Door de basisbehoefte kenbaar te maken, dat ze alleen met lichaamstaal en huilen kunnen, vraagt het voor ouders/moeders/verzorgers/ af te stemmen op hun baby, en de ervaringsgeschiedenis te herkennen van de baby. 1x per maand geven wij een lezing over dit ontstane basisvertrouwen en wat het gevolg kan zijn van eventuele hiaten in dit basisvertrouwen. Voor meer informatie willen wij daarom verwijzen naar onze website www.carolinebovee.nl of onze samenwerkingspartner www.ikev.nl
Beste ouder,
Ook ik heb en zoon die 8 maanden gehuild heeft. Ik liep bijna heel de dag met hem in mijn armen of in de kinderwagen. Hij had ook veel last van zijn buik en asmatische bronchitis. Later bleek dat hij een koemelk- en kippeneiwit allergie had en niet tegen suiker kon. Veel later is aan het licht gekomen dat hij autisme heeft. Misschien kan ik iemand helpen met deze informatie. Het is moeilijk om deze periode door te komen. Zoek mensen om je heen die je supporten en blijf zoeken naar de oorzaak!
Tenslotte kan je baby er ook niets aan doen, blijf van hem/haar houden!
Met vr gr.
Beste mensen,
Wat vreselijk dat dit soort stukken nog in de kranten komt te staan. Waardoor de mensen met een huilbaby veroordeeld worden, en extra door familie en omgeving daardoor niet begrepen en gesteund worden omdat ze hen oordeel klaar hebben en de artikelen van een psycholoog meer geloven dan hen eigen familie lid!
In plaats van steun krijg je daardoor nog meer stress erbij te verwerken door hen opmerkingen en gedrag. Zo n psychologe zou ik zelf ook deze moeilijke periode willen wensen in haar leven! Want het is alsof ze in je ziel snijden als je kindje ontroostbaar blijft huilen.en je alles doet voor het geluk van kind,inbakeren, rust, regelmaat, prikkelreductie, geen visite, geen geluiden, stoppen met werken , geen inkomen meer, ......gastouders trokken mijn kind niet....alles aan mijn kind gegeven...vooral liefde en geduld! Artsen geloofden mij niet, toen ik het over een verborgen reflux had, bij een half jaar werd dit in t ziekenhuis bevestigd. Onze zoon had 150 x omhoogkomend maagzuur!!.kan je je voorstellen wat dat met je slokdarm doet!...en toen onze zoon 1 was begon ik te vermoeden dat hij een autisme stoornis had...werden niet geloofd door peuterjuf. Ik was een overbezorgde moeder!...helaas kreeg ik gelijk:'(. Bij 5 jaar kregen we de diagnose bij kinderpsychiatrisch onderzoek)...na een jaar medisch kinderdagverblijf met alle disiplines bij 1!...dus mevrouw de psychologe...schaam u!!..als ik dit jongetje opgevoed had met uw tips.....streng voortdurend op gedrag waar hij niets aan kon doen, had mijn zoon veel meer gedragsproblemen vertoond dan dat hij nu doet! Het is een heerlijk kind, die veel speciale aandacht nodig heeft, we hebben ons hele leven aangepast,wat heel veel van je vraagd, daar zijn we allang ingegroeid en we willen niets anders meer!
Maar lieve verse moeders, luister vooral naar je moeder gevoel!! heel veel sterkte en geduld! En inderdaad, blijf van je kind houden, want t komt goed!
liefs e
Hanneke bedankt dat je dit onder de aandacht brengt. Ik ben het helemaal met je eens. Jammer dat iemand dit ziet als reclame voor je zelf. Ik voel alleen maar je positieve betrokkenheid en warme hart.
Veel is al genoemd. Er kan zoveel aan de hand zijn waardoor baby's huilen.
Na een vacuum bevalling heeft een baby een hersenkneuzing en kan de boel scheef staan. Een ostheopatische of craniosacrale behandeling kan in zo'n geval ook veel goed doen.
Er is veel mogelijk maar lang alles is nog niet bekend.
Jonge ouders hebben vooral support nodig en begrip. Vooral geen kritiek. Hoe zo streng zijn tegen een baby? All they need is love en geruststelling.
Dank je lieve mensen voor al jullie positieve reacties die allemaal een stukje van de puzzel zijn.
Reactie op huilbaby.
Voor baby's kan de overgang van de geboorte traumatisch zijn.
Eerst lekker warm in de buik en van het ene op het andere moment alles zelf moeten regelen wat betreft temperatuur, voedingopname ( wennen aan andere voeding), de ruimte waar je je in bevindt en zo zijn er nog veel meer redenen te noemen. deze baby's zijn later meestal gevoelige kinderen, die moeilijk hun draai kunnen vinden en vooral rust.
Een goede manier is , als ze door hun ongenoegen geen rust kunnen vinden, ze in te bakeren. Het is een oude gewoonte waar toch regelmatig weer gebruik van wordt gemaakt.Ze voeren een bepaalde strijd en geven dit moeilijk op.Door ze even te dwingen rustig te worden geven ze het op en krijgen ze de rust die ze nodig hebben. Als het beter gaat kan je het vanzelf afbouwen.
Je moet natuurlijk wel zeker zijn dat het niet met een allergie of honger heeft te maken.
Er zijn speciale boekjes over te krijgen via het consultatiebureau.
Zo wordt het weer rustig in huis en krijgen ons goede humeur weer terug!
Heel naar een huilbaby, vooral 's nachts. Maar wat gebeurt er met je huwelijk als deze zware zorg in dit geval nooit meer overgaat omdat je kind meervoudig complex gehandicapt blijkt?
De geboorte is een overgang, die gepaard kan gaan met emotionele ballast. Dit vraagt herkenning en erkenning van ouders en verzorgers. Zeker de emotionele belastbaarheid van de baby mag gezien worden maar ook die van de moeder/vader. Het kind voelt feilloos aan hoe groot het basisvertrouwen van de moeder is.
In het boek 'mijn baby is ontroostbaar' wordt veel informatie gegeven over de emotionele ontwikkeling van de baby.
Zij willen ommuniceren met de omgeving.Dit kunnen ze doen door lichaamstaal en huilen....inbakeren lijkt dan ook bij traumatische ervaringen niet de juiste oplossing. Zij geven de strijd op....wordt hierboven aangegeven...misschien wel voor altijd!
Moeders,...voel, kijk, luister, stem af en neem de ervaringsgeschiedenis van de baby erbij en voel hoe dit voor hen beleefd is. Verwerking van de ervaring is belangrijk om tot rust te komen, zowel voor moeder als baby. Wanneer je het gevoel hebt er niet uit te komen, zoek dan hulp hierbij. De ervaring in onze praktijk maakt dat er zeker heling plaats kan vinden!