Mannen steeds zeldzamer in kinderopvang
Er werken nog amper mannen in de kinderopvang. De afgelopen vijf jaar is het aantal mannelijke werknemers in de sector nog verder afgenomen, vermoedelijk door het grote misbruikdrama rondom Robert M. Dat blijkt uit onderzoek door de belangenvereniging van ouders in de kinderopvang (Boink).
Vóór het misbruik door Robert M. aan het licht kwam (2015), werkten er ongeveer 900 mannen in de opvang op kinderen tussen de 0 en 4 jaar. Daarvan is nu niet eens meer de helft over. De mannen die nog wel werken in de kinderopvang, werken in de buitenschoolse opvang met oudere kinderen. "De aantallen waren al gering, maar het gedoe rondom de zedenzaak heeft wel een negatieve impact gehad", zegt Boink-voorzitter Gjalt Jellesma.
Meerdere mannen in het onderzoek spreken van een tijd vóór, en een tijd na de zedenzaak met Robert M. De mannen gaven aan het werk nog wel met plezier te doen, maar zich veel bewuster te zijn van de handelingen die zij doen. ‘’Ik laat bijvoorbeeld geen schetenkussen meer op de buik van kinderen als ik ze verschoon. De temperatuur opnemen laat ik door iemand anders doen, of doe ik in ieder geval met een collega in de buurt", aldus één van de mannen in het onderzoek.
Volgens Boink zou er actiever moeten geworden geworven naar mannelijke werknemers in de kinderopvang. De organisatie geeft aan dat wanneer kinderen verschillend spel gaan ontwikkelen, met jongens en meisjesgedrag, het heel erg belangrijk is dat er rolmodellen zijn. Uit het onderzoek bleek ook dat de mannen die nog wel in de kinderopvang werken, intensiever begeleid worden en dat er gesprekken zijn met die mannen. ‘’Sommige nemen niet eens meer een kind op schoot, daar word ik wel verdrietig van’’, aldus Monique Wittebol van Bink Kinderopvang.
Met meer dan 5000 vacatures vind je altijd werk bij jou in de buurt. Meld je gratis aan en ga direct op zoek!
Opmerkelijk aan R.M. Was niet zo zeer wat hij deed, hoe afkeurenswaardig ook, maar dat dit zo lang heeft kunnen doorgaan.
Zo,n beetje alles wat in jeugdzorg de afgelopen 20 jaar geleerd is op het gebied van misbruik, bleek in de kinderopvang niet geleerd te zijn en te worden toegepast.
Je moet de schijn vermijden. Daartoe moet het normaal zijn, dat teamleden elkaar vragen wat zij doen en nooit één persoon op een groep zetten.
Als dat niet voor elkaar is is het voor kinderen en personeel onveilig werken en houd ook dames in de gaten.
Vind ik niet raar.Een neefje ging iedere keer over zijn nek als hij luiers moest verschonen.Hij vond babies en peuters trouwens vreselijk. De pabo krijgt al bijna geen mannelijke studenten.Veel mannen willen niet eens kinderen dus waarom in de opvang werken.Homo's en pedo's werken met kleine kinderen(dat is de mening die ik hoor)
Oudere mannen die in de opvang werken,hebben geen leven,zijn te lang werkloos geweest,kunnen geen kinderen krijgen,kunnen geen relatie blijven houden.aldus mijn adolecenten zonen.ga er maar aanstaan om tegen zo een vooroordelen op te boksen.
Vooral de laatste zin uit de blog vind ik erg.
En niet jezelf durven zijn bij kinderen is ook al funest.
Ons land stikt van het wantrouwen en ik vermoed dat dit het grootste probleem is, eigenlijk bijna overal.
Dus als we dat nou 's aan de kant kunnen zetten en elkaar daarmee helpen... zou zoden aan de dijk zetten, denk ik.
Hallo,
Ja, het is betreurenswaardig dat dit zo loopt.
Graag wil ik ook een kanttekening plaatsen. Ook vrouwen misbruiken kinderen soms. Door mijn werk als zangeres en musicus, wat ik doe naast de zorg, waarmee ik vaak via een stichting naar verschillende voorschoolspeelzalen en peuter opvang plekken ga, ik werk met kinderen tussen 0 en 7 jaar en daar heb ik ook een aantal keren gezien dat een vrouw bijvoorbeeld een baby sloeg, omdat het kind huilde tijdens de verschoning.
Ik heb hiervan altijd melding gemaakt bij de stichting waar ik voor werk, en zij nemen daar dan ook actie op.
Sommige vrouwen in de opvang gaan heel erg dominant en bestraffend met kinderen om, ook een vorm van onnodige mishandeling.
Het is uiteraard een verantwoordelijk en ik denk soms ook heel inspannend werk om met al die kinderen te dealen, vooral diegenen die veel te vroeg bij hun moeder zijn weggehaald, een ongezonde uitwas van de manier waarop wij vrouwen in Nederland veel te weinig tijd geven aan de vrouw om na de bevalling het kind bij zich te houden, zodat er een goede hechting met de moeder kan plaats vinden. Het bijtk uit veel onderzoek dat door die slechte hechting later allerlei rottige problemen ontstaan.
Dit is voor mij de werkelijke misstand in deze zogenaamd vooruitstrevende Nederlandse maatschappij. Laten wij het voorbeeld van Zweden volgen, zodat kinderen langer thuis blijven, zeker de eerste zes maanden, en vrouwen hierdoor niet hun werk verliezen. Het zou tevens een mooie manier zijn om meer werklozen tijdelijk aan het werk te helpen.
Net zoals in gewelddadige relaties tussen mannen en vrouwen, zijn het niet alleen de mannen die geweld gebruiken. Er rust een taboe - nog steeds - op het feit dat mannen ook vaak door hun vrouwen mishandeld worden.
En zo ook met kinderen die opgevangen worden. laten we daar vooraal de ogen niet voor sluiten, maar ook alert op blijven.
Er zijn mannen, die ik ook zij het sporadisch heb meegemaakt in de opvang, die allerliefst met kinderen omgaan.
vr. gr. R. van Os
P.S. Ik ben trouwens een vrouw, zeg ik maar even bij.
Waarom moet een zoon het beroep kiezen van zijn vader?
Onze zoon heeft het Sociaal Cultureel beroep van mij geërfd.
Het zit in ons bloed om sociaal bezig te zijn. Hij dus ook.
Hij is getrouwd met Dorien en heeft zelf 2 zoontjes.
Ik pas op en hij en zij werken in de kinderopvang en zorg.
ik ken iemand doe niet aan genomen word om dat hij een man is vam die voorvallen op
tve ik ik heb hem zelf op de kinderopvang gehad , hij nu 30 word nergen aan genomen om dat mam is gaat nu naar japan.
Ik sluit me helemaal aan bij de reactie van Ank van Beek, duidelijker had ik het niet kunnen verwoorden.
R.J. van Os, ook met u ben het helemaal eens.
En Carla, kinderen moeten absoluut niet het beroep van vader of moeder kiezen... van geen van beiden dus. Ze mogen dat worden wat 100% bij hen zelf past en als dat nou toevallig het zelfde is als... ook goed!!