Neerslachtig door werkloosheid? Geen pillen alsjeblieft!
Lekker dan… je bent werkloos, je baan staat op de tocht, of je contract dreigt niet te worden verlengd… en dan blijkt ook nog eens dat je meer dan normaal een beroep doet op de huisarts en antidepressieve medicijnen krijgt voorgeschreven. Dit in tegenstelling tot mensen wier baanonzekerheid niet of nauwelijks aan de orde is. Lijkt allemaal heel logisch, maar er is onderzoek naar gedaan, door de Universiteit Gent. Die nam niet alleen België onder loep, maar 27 Europese landen. Deelnemers waren mannen en vrouwen tussen 20 en 65 jaar. Ruim 8.500 mannen en ruim 10.000 vrouwen. De resultaten zijn onlangs gepubliceerd in het wetenschappelijke tijdschrift European Sociological Review.
Het lijkt een open deur: je raakt je werk kwijt, dat betekent minder inkomen. Je vindt niet meteen nieuw werk in deze tijd van langzaam uit het economische slop komen, dus je raakt gefrustreerd. Misschien stapelen de rekeningen zich op, dat leidt tot huiselijke spanningen. En daar nog eens bovenop stort je al die spanningen en frustraties uit op degene die je het liefst is: je partner. Geen wonder dat je naar de huisarts holt!
Tot nog toe niets aan de hand. Een goed gesprek met de huisarts kan lucht geven, je kunt eens lekker je hart uitstorten bij iemand die niet meteen roept dat je nou eens moet ophouden/aanpakken/uit wandelen gaan. Maar wat er dan gebeurt, is een beetje vreemd, blijkt uit het onderzoek. Een heleboel van deze mensen die verder geestelijk prima in orde zijn, krijgen antidepressiva voorgeschreven, om ze “door een moeilijke periode” heen te helpen. Deze medicalisering van een sociale groep baart de onderzoekers van de faculteit Sociologie in Gent zorgen. Er is immers geen enkele reden om deze mensen met pillen weg te sturen…
Zelf zeg ik, als ervaringsdeskundige, “ga je eens lekker uitleven in de sportschool”. Niet één keer per week, maar drie keer. Niets helpt zo goed tegen negatieve gedachten als een uurtje aan lijf en leden werken, flink zweten en je eventuele opgekropte agressie er uit te rammen op de toestellen. Daarna douchen en opgewekt naar huis om op het internet naar vacatures te speuren. De medicalisering van werklozen en mensen die onzeker zijn over de voortzetting van hun contract kost de maatschappij klauwen vol geld. Maar erger nog, deze mensen slikken medicijnen die ze in feite helemaal niet nodig hebben; zo veel beter gaan ze zich er dus ook niet door voelen. Een placebo zou hier meer op zijn plaats zijn.
Natuurlijk moet de mentale gezondheid van werklozen worden bewaakt, maar er zijn betere methodes om dat te doen dan stripjes pillen. De sportschool, een paar dagdelen vrijwilligerswerk (staat ook leuk op je CV), gesprekken met lotgenoten… er is veel te bedenken om werklozen hun frustratie niet te laten omsmelten tot neerslachtigheid, maar antidepressiva horen daar niet bij. Laten we die bewaren voor de klinisch gediagnosticeerde depressievelingen.
Met meer dan 5000 vacatures vind je altijd werk bij jou in de buurt. Meld je gratis aan en ga direct op zoek!
sportschool is te duur als je in de ww zit!
Dat de sportschool te duur is bestrijd ik. Je kunt bij sommige sportscholen op dalueren sporten, kijk een beetje rond welke sportschool een aantrekkelijk aanbod heeft. Of ga anders wandelen, fietsen, kost helemaal niets en is supergezond.
klinkt simpel. een huisarts is geen psycholoog.
Je baan verliezen kan altijd. tonale tijde. daar dienen mensen altijd rekening me te houden.
ook de gevolgen dat het wel eens minder kan zijn.
bovendien is bovenstaande per gezin geheel anders.mensen hebben geen geld en dan 3 keer naar de sportschool. of vrijwilligerswerk doen. terwijl ze geldnodige hebben. klinkt simpel. maar zo werkt het niet.
ik denk dat bovenstaande persoon tegen medicatie is. op dit vlak. daar zit wat in. echter om maar meteen behandelmethoden voor te schrijven alsof het voor ieder geld. gaat mij te ver. Nationale hulpgids houdt de site positief.
Voor zulke zaken ga je naar een psycholoog. niet naar huisarts. en die moet ook betaald worden.
mijn huisarts schrijft zulke dingen niet snel voor. En is geen psycholoog.
voorts hebbenmenen die hun baan verliezen ook vaak last van acceptatie boosheid en of wanhoop. En vertrouwen is weggevallen. sommige mensen hebben zich volledig ingezet voor het bedrijf enz en dat valt weg plots. Daar zitten problemen van verschillende aard. Vertrouwen onzekerheid en angst. Daar moet het overgaan. Gevoelens die allemaal naar binnenkeren. Ik denk eerder aan praatgroepen. delen verwerken en niet op de bank in het negatieve ,maar een postieve praatgroep met goede coaching hoe verder elkaar ondersteunen.
Het kan ook liggen aan het positieve sociale contact dat je hebt op de sportschool dat je je beter voelt. Ik denk dat omdat ik me ook beter voel na het sproten maar als ik een luisteren oor nodig heb of een arm om me heen wert sproten juist averechts omdat dat de behoefte daaraan nog sterker maakt. Dat is ook juist de rede dat die mensen naar de dokter gaan volgensmij, even iemand die luistert. O en anti-depressiva luistert niet ..en daarom help het meestal ook niet
Hallo,
Je voelt je om wat voor reden dan ook niet prettig of je zit niet lekker in je vel.
Als je daarvoor naar een arts of geestelijk hulpverlener gaat, kan het maar zo zijn dat die een contract of mondelinge overeenkomst met een geneesmiddelenfabrikant heeft. Waarvan hij/zij een (kleine) bonus of korting ontvangt, omdat hij/zij iemand medicijnen voorschrijft.
Dus ik zou, VOORDAT ik me medicijnen laat geven, eerst andere manieren of dingen uitproberen. Chemische dingen zijn bij mijn weten NOOIT goed voor een mens.
Echter, als je er voor JEZELF uit bent, dat je die chemische middelen wel VRIJWILLIG wil proberen. Dan kan niemand je daarin tegenhouden.
Leef gewoon je leven en PROBEER ook zelf beslissingen te nemen voor wat er met je eigen lichaam gebeurt of voor wat erin gestopt wordt.
Er heerst nog altijd een beetje een taboe op anti depressiva maar ik weet uit ervaring dat het tijdelijk slikken hiervan
Wel degelijk kan helpen. Je krijgt net even wat meer zelfvertrouwen en je voelt je wat fitter. Ik functioneerde beter. Dus ik was er blij mee.
4 jaar geleden raakte ik plotseling mijn baan kwijt waar ik mijn hart en ziel aan heb gewijd (misschien wel te veel) want ik was top optimist en alles kon ik aan en overal was een oplossing voor. Maar soms wordt iemand totaal overvallen door een totale overspannenheid met paniek en angst en
7 kilo afvallen in 1 week en niet meer kunnen eten. Zelfs niet meer op kunnen staan van vermoeidheid. Dan ben je blij dat een pilletje even verlichting geeft in zo'n donker gat. Gelukkig gaat het nu na al die jaren weer goed. Wel hard eraan moeten werken. Ook sport ik weer maar dat kon ik pas weer een beetje oppakken na 1,5 jaar. Zo ziek kan je dus ook worden van een ontslag.
Wat ook kan: een combinatie van praatgroep, vrijwilligerswerk, en sporten. Dan is je week meteen wat gevulder. Toen ik een paar jaar geleden werkeloos werd heb ik geen antidepressiva geslikt. Extra vitamine D tegen neerslachtigheid, en enkele malen Rhodiola capsules, en zorgen dat ik gezond bleef door een ritme te houden in mijn week. Extra vaak bij vrienden op bezoek en nieuwe vrienden gemaakt op de sportschool en bij mijn vrijwilligerswerk bij een organisatie die Homestart heet.
Tsjaa, ik ben - en niet de enigste die - fysiek gehandicapt. Rn werkloos en depressief. Geen sportschool voor mij en pillen weiger ik. Als "gehandicapte" ben je lastig, wees blij dat als je werkloos bent je nog vrij kan bewegen, en in de sportschool en in her sociale leven!
Ik ben een ervaringsdeskundige
Rond 1978 1 jaar werkeloos geweest. Bizar om zo uitgesloten te worden
op z'n jonge leeftijd en een toekomst voor je die je niet ziet.
Huilend omdat ik niet door gezondheidsredenen was te hard gegroeid
daardoor rugklachten,
om het zware werk in de zorg aan te kunnen.
Mijn lering hieruit is je gaat er niet op af. Wel iedere dag bezig met
het vinden van werk. Maar je sociale netwerk plof in elkaar iedereen
werk of heeft een bezigheid.
Daarom diegenen die werken kijk eens om je heen en creëer een mogelijkheid.
Door een werkervaringsplaats heb ik werk gekregen naar dat jaar
bij de Sociale dienst omgekeerde wereld denk je zeker heb daar
jaren gewerkt. Met mijn ervaring als werkloos zijn en werk zien te
vinden.
Nu na jaren ben weer werk aan het zoeken. Door de verandering
van de aow toelage voor jongere partners is deze vervallen.
Nu loop ik tegen een te laag niveau aan alles wat maar met
sociaal begroepsmatig te maken heeft , daar heb je een HBO opleiding
voor nodig.
Zo zie je maar weer de wereld is in beweging. Houdt elkander scherp
slik geen pillen, maar geef elkaar ruimte om deze periode door te komen.
Na jaren ook eens zelf maatschappelijke hulp gevraagd.
Einde van het gesprek mw. u heeft het op een rijtje , maar de
maatschappij veranderd met de dag.
Denk niet dat ik niet niets heb gedaan.
Kinderen opgevoed , naar ouders omgekeken en tijd aan gegeven,
mensen die om wat voor redenen dan ook heb bijgestaan met mijn
beroeps ervaring.
En mijn oude werk aan een jong meisje die werkloos was door gegeven,
want in die tijd stopte je nog met werken als je een kind kreeg.
Hoeft voor mij ook niet meer, want blijven werken is zeker een
voordeel. Maar ga er creatief mee om. Verdelen van het werk.
Nu is mijn tijdelijke werk vervangen door vrijwilligerswerk .
Daar heb ik wel moeite mee. Vorige maand hierop gereageerd naar
diverse instanties , maar wat zie ik in de krant vrijwilligers
gevraagd voor het eten uit te delen en te koken voor ouderen.
Leuke tijd verdrijving voor mensen die werkloos zijn.
Maar ik ben mijn werk kwijt en vele anderen. Nee zo moest ik maar
niet zien.
Maar die daar zo op reageren, hebben zelf juist een H.B.O. Opleiding
maar weten niet waarover zij praten o,ja uit boeken , ervaring niet
meegerekend.
De enige instantie die de grootmacht bezit is de UWV. Ze luisteren niet meer naar wat de mensen te bieden hebben. Als je ziek bent krijg je geen hulp, ga maar vrijwilligerswerk doen. Laat ze eerst eens beginnen met het verwijderen van de vrijwillige banen, en daarna de mensen aantrekken die hun diploma´s voor deze banen hebben dan creëer je al meer werkgelegenheid. Het is toch van het zotte dat vrijwilligers overal in mogen worden gezet zonder dat hun diploma´s toereikend zijn.
En laten ze de Mbo'ers eerst maar weer twee jaar volledig laten studeren en op school de praktijk bij brengen, en pas in het derde of vierde jaar stage laten lopen, hierdoor komen er ook weer meer banen bij, zoals leerkrachten en bijvoorbeeld in zorg. Hierdoor krijgen jong volwassenen ook de kans om één op één stage te kunnen lopen, en worden ze niet maar zo voor de leeuwen gegooid.
Ieder mens die een 40 uur werkweek heeft moet hiervan in staat zijn om een gezin draaiende te houden, zodat één van tweeën thuis kan blijven voor de opvoeding van hun kinderen, hierdoor komt er ook meer werkgelegenheid.En laten ze de pensioengerechtigde leeftijd maar naar beneden gooien, de verzekeringen moeten beboet worden omdat ze het geld niet terug brengen naar de mensen die hiervoor betalen.Zie maar wat ZZpers de afgelopen jaren aan AOV hebben betaald, ook wij zijn 30000 kwijt hieraan en hebben geen aanspraak gehad, ik vind dat daarvan een gedeelte terug hoort te komen voor degene die dit ook betaald heeft. Als er niet zoveel met ons geld was gespeculeerd was er hier in Nederland niet zoveel armoede geweest.Ik heb ook gesport, en ben ook depressief geweest omdat mijn man alleen verdiener is, ik wou ook geen medicijnen voor mijn depressie, maar denk nou werkelijk niet dat alleen de sportschool of een wandeling het redmiddel is, want dan wordt er weer gezegd,, je kunt hier wel tijd voor maken, ga maar eens een baan zoeken, dus wat er bovenaan stond, dit is zaak van de UWV...