Dé tip bij huilbaby's: voorlezen!
Foto: Flickr/Flickr/dave_minogue (CC)
Jonge ouders maken vaak “tropenuren”. In het begin van het leven van de baby zijn het de gebroken nachten vanwege de voedingen, daarna moeten ze allebei wennen aan de logistiek van hun (nieuwe) gezin. Tijd voor zichzelf hebben ze dan vaak niet… Tollend van de slaap het bed in, voor je het weet is het al weer ochtend.
Ouders met een zogeheten huilbaby hebben het helemaal moeilijk. Het nieuwe mensje lijkt dag en nacht aan een stuk door te huilen, enig pruttelend tevreden gekir produceert zo’n baby zelden. De leuke momenten van het badderen en eten geven worden overschreeuwd door gehuil. Baby is geïrriteerd, ouders raken geïrriteerd, de sfeer in huis is mateloos negatief. Dag in dag uit. In de sociaal-medische wereld wordt een huilbaby eufemistisch “temperamentvol” genoemd. Als je de ouder van zo’n baby bent, heb je bij temperamentvol waarschijnlijk een heel ander idee…
Gelukkig is er iets aan te doen! Dat blijkt uit een onderzoek van Heleen van den Berg die daar vorige week op is gepromoveerd. Zij heeft de effecten van BoekStart onderzocht. Als je constant je huilende baby voorleest, is het huilen niet meteen van de baan. Maar door het positieve contact tussen ouder en kind wordt de sfeer rondom het kind meteen een stuk positiever. En ook al begrijpt babylief nog geen snars van wat mama aan het voorlezen is, de warmte, vertrouwde stem en nabijheid zijn een bad van rust in vergelijking tot de vermanende of strenge toon waarmee hij doorgaans wordt bejegend.
Misschien vergt het wat doorzettingsvermogen van de jonge ouders om door het huilen heen voor te lezen, maar het resultaat is zeker de moeite waard. Daarbij komt dat baby’s die worden voorgelezen een heel goede taalontwikkeling vertonen. Meer nog dan jonge kinderen die worden voorgelezen. Al bij 15 maanden oude baby’s is die positieve taalontwikkeling te merken. Voor je het weet kletsen ze je de oren van het hoofd…
Bovendien leert de baby zich te concentreren op wat papa of mama voorleest en op de plaatjes die hij ziet. Een eigenschap waar hij zijn leven lang plezier van zal hebben. Voorlezen aan baby’s (ook de niet-huilbaby’s) is lekker knus, geeft hem informatie over de wereld om hem heen (baby’s begrijpen meer dan we denken), prikkelt de fantasie en ontwikkelt taal-, spraak- en luistervaardigheden…
BoekStart is ontwikkeld door Stichting Lezen en de Koninklijke Bibliotheek, is er voor alle jonge ouders. Meer weten? Kijk op www.boekstart.nl
Met meer dan 5000 vacatures vind je altijd werk bij jou in de buurt. Meld je gratis aan en ga direct op zoek!
Ik herken dit ! Wij hadden ook een temperamentvolle baby en zij vond het heerlijk om voorgelezen te worden, heb haar zelfs bij gebrek aan beter wel eens een stukje van de krant voorgelezen om haar rustig te krijgen :-).
En ik de gebruiksaanwijzing van de naaimachine. Twee vliegen in één klap: baby rustig en ik wist hoe de machine werkte. Onze kinderen waren geen huilbaby's maar we hebben ze sowieso veel voorgelezen; ze konden binnen de kortste keren praten, met een enorme woordenschat. Het enige nadeel was de kleuterjuf haar commentaar: "zo praten kinderen niet".
Wat een bijzondere benadering van een medisch probleem. Een baby huilt alleen als hij/zij zich niet goed voelt. Al met al zaak om een goede kinderarts te zoeken voor een echte diagnose. Maandenlang ben ik destijds aan het tobben geweest met onze huilbaby. Later sprak ik een kinderarts die vertelde dat het merendeel van de huilbaby leed aan maagreflux. Als dit niet behandeld wordt dan wordt de kwaal en dus het huilen alleen maar erger.
Wie weet boekt het voorlezen in dit geval resultaat omdat de baby overeind gehouden wordt en dus geen last heeft van maagreflux.
Kortom ouders, laat je niet bedotten maar zoek een goede kinderarts. Een juiste diagnose is voor kind en ouders meer dan belangrijk.
Na jarenlang ervaring met huilbaby's denk ik dat je niet vanuit een algemene aanpak kan praten, elk kind elk gezin elke huilsituatie is anders. Als een baby huilt is er vaak wel wat, en als voorlezen helpt en het kindje reageert daar goed op is dat een hele goede aanpak. Ouders kunnen wat bieden, er komt rust het kindje zit vaak bij de ouders op schoot dus rechterop (tegen de reflux) dus denk ik zeker dat het werkt. Maar ouders probeer zelf aan te voelen wat er aan de hand is, volg je intuitie maar het is zeker goed uit te laten sluiten dat er medisch niets aan de hand is. Want dat geeft ook rust.
Voorlezen is altijd goed voor een kind, de taalontwikkeling zogt dat er contact is, het kindje krijgt aandacht en door taal kan het leren zich duidelijk te maken.
Mijn ervaring bij taalarmheid dat een kind veel gefrustreerder is dus hoe vroeger ze taal horen hoe beter dat is
Wat een mooie manier om je daarmee af te stemmen op je huilbaby.
De positieve klank en daarmee ook positieve energie die je aan je baby schenkt wordt voor het kindje voelbaar en zal hem/haar geruststellen.
Er is sprake van oprechte aandacht.
Hiermee transformeer je je negatieve gestressde energie in iets warms liefdevolle aandacht.
Weet dat frustratie iets is van jezelf als ouder. Het kind voelt dit en wordt er vaak nog onrustiger van. Baby`s voelen al deze emoties van ouders en kunnen er alleen maar mee spiegelen.
De kunst is je bewust te worden met wat er bij jezelf gebeurt. Hier uit te stappen en opnieuw te verbinden met wat er achter het gedrag van het kindje zich zou kunnen afspelen.
Persoonlijke ontwikkeling en bewustworden geeft je erg veel om in liefdevol contact te blijven.
Geweldig is dit!
Natuurlijk kan er evt. sprake zijn van een medisch probleem, maar dan denk ik dat babylief echt wel doorgaat of weer begint te huilen zodra je stopt met lezen en hem/haar in bed legt.
NB op deze manier kunnen ook de hoog begaafde baby's alvast een interessante start in het leven krijgen. Ik ben van mening dat menig baby zich kapot verveeld en uit frustratie gaat huilen. Op schoot bij papa of mama lezen betekent dus niet alleen een positief geladen ervaring voor beide, maar ook nog eens een vervulling van een natuurlijke behoefte van HB kids die nu eenmaal minder slaap nodig lijken te hebben en veel meer uitdaging, zo klein als ze zijn.
Daarnaast moet je het effect van een systemische last op de schouders van ouders niet uitvlakken. Innerlijke rust is een pré igv een huilbaby en als samen lezen helpt....waarom dan niet.
wij hadden 34 jaar geleden ook zo.n baby. Niks hielp. Nou ja autorijden wel . Dan sliep ze voor we de hoek om waren. 4 jaar later en twee nieuwe kinderen later kwamen we achter de oorzaak: constant buikpijn. Gestopt met melk en citus en wij kregen rust. Voor het eerst in vier jaar sliep ze door.
Dus voorlezen heerlijk. Alles wat ontspant is in het voordeel van ouders en kind, maar ook de diagnose van een goed kinderarts ( en niet een die het zo.n lekker pittig ding vindt) is belangrijk
Typisch weer zo'n onderzoek waar voor te voren al vast staat wat de uitkomst moet worden en daar kun je dan op promoveren!!!
Mijn oudste, een zoon, huilde 15 jaar geleden ook heel veel. Van alles geprobeerd, hulp gezocht en op hun initiatief geleerd zoonlief in te bakeren;
hij bleek dus veel te dromen (zo noem ik het maar) en daardoor zichzelf steeds wakker te maken. Resultaat van het inbakeren was dat ie niet meer wakker kon schrikken door het gemaai van zijn armpjes en daardoor rustig kon doorslapen en een tevreden baby werd.
En voorlezen hebben we ook veel gedaan, maar niet op die jonge leeftijd.