Onvoldoende plek voor gehandicapten in zorginstellingen
Foto: Flickr/Shane Gorski (CC)
Zes op de tien instellingen in de gehandicaptenzorg denken dit jaar te weinig plaats te hebben voor patiënten die verstandelijk beperkt zijn. Redenen hiervoor zijn een tekort aan plekken, onvoldoende geld voor vervoer van de patiënten en het vervallen van de toeslag voor begeleiding van gehandicapte kinderen.
Dit blijkt uit een onderzoek van de Vereniging Gehandicaptenzorg Nederland (VGN) dat woensdag gepubliceerd werd. 165 instellingen werd gevraagd naar hun ervaringen met het budget dat zij van de zorgverzekeraars krijgen. Door de komende hervormingen in de zorg, worden gemeenten verantwoordelijk voor de lichtere zorg. In het kader van de bezuinigingen is het de bedoeling om oudere en gehandicapte mensen zo lang mogelijk thuis te laten wonen. Bij nieuwe cliënten en herindicaties is er daarom een grote druk ontstaan om ervoor te zorgen dat deze gehandicapten niet in een instelling worden geplaatst.
Zolang bestaande bewoners een indicatie hebben mogen zij, volgens toezegging van staatssecretaris van Rijn (VWS), blijven wonen in de instelling. De VGN zegt echter dat er instellingen zijn die aangeven niet meer voor al hun zittende cliënten een betaling te ontvangen van de zorgkantoren. De zorgkantoren zijn de afdelingen binnen de zorgverzekeraars die verantwoordelijk zijn voor de uitvoering van de AWBZ. Het lijkt erop dat zij daarom al vooruit lopen op de veranderingen in de zorg. Een woordvoerder van Zorgverzekeraars Nederland (ZN) geeft aan enkel het landelijk beleid uit te voeren.
Met meer dan 5000 vacatures vind je altijd werk bij jou in de buurt. Meld je gratis aan en ga direct op zoek!
Ik zit met hetzelfde probleem korten op zorg betekend zoeken naar een geschikte verblijf plaats. Die zijn voor autisten niet voor het oprapen. Omdat je niet tegen prikkels kan
ik zou willen dat ik iets kon betekenen voor mensen met een beperking, die een plekje zoeken.
ben zelf al aan het nadenken hoe ik het voor mijn eigen kind ga regelen, die over een paar jaar ook de leeftijd krijgt om begeleid of zelfstandig met begeleiding op afspraak, zal gaan wonen.
zijn er mensen die mee willen denken en ook in de toekomst (binnen nu en 5 jaar) een plekje willen gaan opzetten, en hebben jullie ook net als ik, ideeen die passen bij deze tijd?
tijd en energie en expertise? geen dringende noodzaak aan mensen te verdienen, maar bereid te werken voor een klein loon? leven als een gezin, onvoorwaardelijk, nog met idealen! en vooral, met liefde voor je medemens die iets meer zorg nodig heeft!
hoor het graag!!!
Geachte redactie,
Twee redenen om verdrietig te worden van het bericht.
Ten eerste is het de inhoud, waaruit nog maar eens blijkt welke de gevolgen zijn van de participatiesamenleving (lees bezuiniging) Overigens betekent participeren voor mij: meedoen. De realiteit van alle dag leert mij dat de werkelijke effecten "uitsluiting" zijn. Maar dit terzijde.
De tweede reden is gelegen in het feit dat in de media mensen met een verstandelijke handicap, patiënten genoemd worden....nog steeds.
De berichtgeving brengt het gehalte inclusie op een bedenkelijk niveau, waarmee de indruk versterkt wordt dat de huidige maatschappij in steeds toenemende mate geregeerd wordt door geld, protocollen en macht.
Het welzijn, van met name de kwetsbaren in de samenleving, doet er blijkbaar steeds minder toe.
helemaal mee eens.
als het zo doorgaat komt er steeds meer een splitsing in de maatschappij. we moeten het hebben van een handjevol mensen die het hart op de goede plaats hebben zitten en daarnaast zelf een inkomen wat voldoende is, zodat er straks gratis (of laagbetaald) woonplekken gaan ontstaan. veel mensen gaan hun baan verliezen omdat er geen vacatures meer komen voor mensen in de zorg/wonen. er moet iets gebeuren, maar het moet komen van de mensen die hier persoonlijk energie en geld in willen steken, denk ik.
He moeder uit het Zuiden, mag ik mijn onrendabele zoon dan ook in jullie "alternatief gezin" plaatsen? Want hij kost veel meer dan hij in PGB opbrengt. Ook de woonlast (duur door aanpassingen) overstijgt zijn Wajong uitkering fors. Ik snap zorgaanbieders ook wel. Wij laten met zijn allen toe dat de zorg steeds verder verschraald. Maar dan nog ben ik blij dat we met een PGB nog een beetje regie kunnen voeren om optimale (misschien zelfs wel excellente)zorg te organiseren voor onze kinderen (veelal ten koste van jezelf). Dat hart zit er niet bij professionals, das ook logisch..... Maar hoe zit het eigenlijk met de ketenaansprakelijkheid die aanbieders hebben afgesproken met elkaar en de zorgkantoren....
Wat bijzonder weer.
En wat een verkeerde bezuinigingen. Net alsof men voor hun lol kiest om iemand in een instelling te laten wonen. Daar is meestal een goede reden voor en een lastige zware beslissing.
Het gaat niet alleen om de zwaarte van de indicatie. Vaak is het in de thuissituatie niet meer houdbaar of veilig.
Ik heb zelf een zorgonderneming en ik zie hoe goed het soms kan zijn om uit de familiaire sfeer los te komen. En dat doet echt geen afbreuk aan de liefde en kunde van het gezin waar ze uit komen. Het is het geheel van beperking en thuissituatie.
Ik ga er van uit dat ooit iemand het licht gaat zien en deze mensen weer de plek geeft waar ze het beste kunnen ontplooien. Hun (latente) talenten tot recht laten komen.
Alleen de kop al:Onvoldoende plek voor gehandicapten in zorginstellingen.
Wat zouden we ons als Nederland toch moeten schamen.
Er is wel plek voor criminelen, met TV, ontspanningsruimte enz.
Steeds weer hetzelfde liedje: te weinig geld voor de verzorging en begeleiding terwijl de managers en bestuurders riante salarissen ontvangen.
Vele kleine initiatieven, vergelijkbaar met de Thomashuizen, worden tegen gewerkt met regeltjes, voorschriften en beleidsregels.
De zorgkantoren gaan op huisbezoek om te bezien of het PGB wel goed wordt besteed terwijl instellingen aan de lopende band, vaak met opzet, foute facturen indienen.
In dit land is niet het geld het probleem, het omgaan met geld is het probleem.
Het rondpompen van geld
Het CAK stuurt, mijn moeder, maandelijks een factuur van € 12,46 voor zorg zonder verblijf.
In september ontvangt ze € 99,00 compensatie eigen risico.
In december € 296,00 tegemoetkoming chronisch zieken en gehandicapten.
12 maandelijkse facturen van 12,46 = 149,52 in mindering brengen op de tegemoetkoming van 296,00 lijkt mij een simpele oplossing met aanzienlijke kostenbesparing.
Wat kunnen we hier aan doen?
Volgens mij moeten de zorgvragers en zorgverleners maar eens de Tweede kamer in.
Het lijkt me dat alle zorgvragers en zorgverleners samen goed zijn voor heel veel zetels, dat zou de boel daar in Den Haag in beweging kunnen zetten.
Ik ben bereid me daar voor in te zetten maar ik kan dit niet alleen, wie doet er mee?
Henk
Klopt dat ze het de kleine zorgaanbieders moeilijk maken. Uit ervaring weet ik dat deze plekken goedkoper zijn via pgb dan de ZIN-plaatsing in een instelling. Is het geen goede bezuiniging om deze kleinere initiatieven juist te helpen? Geen grote kantoorpanden vol met mensen die allemaal overhead creëren. Gewoon betrokken zorg op maat in een klein warm groepje of gezin.
Ik heb per direct een plek voor een lieverd met LVG, autisme of welke andere zorgvraag dan ook. In een warm gezin. Basisveiligheid, rust en duidelijkheid.
Ik ben bezig met het opzetten van kamer-wonen met begeleiden. Maar is het straks ook nog mogelijk met de bezuinigingen, het onderbrengen van zorg bij de Gemeenten.........
Ik ben werkzaam als woonbegeleider voor mensen met een beperking. Ik zie hoe belangrijk het is voor juist deze groep mensen. Zelfstandig begeleid wonen met de nodige zorg en of begeleiding. Op eigen benen staan zo veer mogelijk. Waarom word hen dit afgenomen? Onze cliënten zijn van verschillende niveau's en leeftijden. Een gemêleerd gezelschap.
Samen met hen halen we er uit wat er in zit nog steeds halen we mijlpalen. En dan weet je weer waar je het voor doet.
Deze mensen tellen toch net zo hard mee in deze maatschappij als wijzelf?? Waarom mogen deze mensen niet wat wij ook willen als we volwassen zijn? Een plekje voor jezelf....
Ik merk als geen ander wat de bezuinigingen doen met de zorg. Het drijft onze werkdruk flink omhoog, we roeien met de riemen die we hebben. Proberen rust te brengen naar onze cliënten die in onzekerheid leven. Mag ik hier blijven wonen ja of nee....
Ik weet niet waar het heen gaat, het moet eerst flink fout gaan. Voordat men in ziet dat ze stom en vooral fout bezig zijn ben ik bang.
Op een of andere manier krijg ik de neiging om te gaan lachen. Als het niet zo droevig zou zijn. Het grootste deel van de bezuiniging op Zorg die de regering doorvoert of heeft doorgevoerd is de gekte voorbij.
De regering heeft de mond vol van zorgen voor onze kinderen en kleinkinderen. Maar ondertussen lijkt het nergens naar.
Dit kom ik allemaal tegen als ZZP-er in de zorg. En ik komt bij veel instelling van allerlei "soorten".
Hopelijk krijgen de politici die we nu hebben, op korte termijn hun gezonde verstand terug. En wellicht dat deze mensen ergens nog een greintje GEVOEL in hun lijf hebben ....
Onze zoon met zware ass, en vg 12 jaar, zat net een half jaartje in een woonvorm, voor 2 en halve dag per week, krijg je een brief dat je gewoon 6000 minder krijgt, dus onze zoon zig weer thuis, wie maakt die kinderen en de gezinnen nou kapot?
Joyce,
De PGB budgetten worden inderdaad gekort, d.w.z. de budgetgarantie wordt afgebouwd.
Ik denk dat dit het geval is bij jullie zoon.
Er zijn echter 2 uitzonderingen
1. Als het PGB is opgehoogd met budgetgarantie op het moment dat er voor het eerst een PGB is ontvangen op basis van een ZZP indicatie.
2. Als u op 31 december 2012 in een wooninitiatief woonde en daar bent blijven wonen.
In beide gevallen wordt het PGB in 2014 niet verlaagd.
Wellicht kun je hier iets mee.
Gr. Henk
Initiatiefneemster Kleinschalig wooninitiatief.
Helemaal mee eens René Geld geeft macht en met macht worden de regeltjes gemaakt, het is te zot voor woorden om mensen uit hun veilige leefomgeving weg te halen en een onzekere toekomst te geven.
Mijn man en ik hebben samen het initiatief genomen voor onze beide kinderen en voor nog 22 mede bewoners in 4 groepjes van 6 bewoners een kleinschalig woonvorm te gaan realiseren.
Daarbij op eigen terrein ook dagbesteding aan te bieden aan de bewoners, dit word gedaan met zorg inkopen met PGB budgets.
Het word een organisatie zonder Directie en Managers die alleen bedenken hoe de problemen op te lossen en na anderhalf jaar nadenken een simpele oplossing hebben bedacht.
En uiteindelijk is het simpele probleem na nog eens anderhalf jaar nadenken niet opgelost, maar heeft wel veel geld gekost.
Wij zijn van mening dat juist de mensen op de werkvloer die dagelijks de mensen verzorgen en begeleiden de problemen herkennen en gezamenlijk als team kunnen kijken naar de juiste oplossing, eventueel kan er altijd een expertise in gekocht worden via PGB.
Dat is goedkoper dan de expertise 24 uur per dag klaar hebben staan.
Tjee Joyce,
Wat erg om dat te horen!
Kan me je zorgen heel goed voorstellen!
( ik werk zelf met verst. Gehandicapten. En mijn zoontje van 6 heeft ook ass. Daarom ben ik ook invalskracht geworden om alle tijd om mijn zoontje heen te bouwen. En er voor hem te kunnen zijn. Maar de overheid zorgt ervoor dat ik mijn baan verlies door alle bezuinigingen in de zorg.....) tja en om nou vrijwilligers voor je zoon te laten zorgen. ...( dat moeten wel hele goeie vrijwilligers zijn. Maar vrijwilligers hebben ook een beetje geld nodig.
Hopen op betere tijden! Het is alleen wel erg rampzalig dat de overheid pas wakker geschud word als er weer meer ernstige gedragsproblemen bijkomen omdat onze kinderen verkeerd begrepen of begeleid worden..( omdat er straks te weinig personeel op staat)...nou ja we zien wel :'(. Groet,
Evelien
Ik had het al begrepen en dus besloten mijn meervoudig gehandicapte zoon zolang mogelijk thuis te houden. Iedereen gelukkig toch? Nee dus want hij gaat dan wel naar een zorgboerderij als dagbesteding en voor het vervoer krijgen we zo'n 6 euro per dag. Dat betekent dat ik dus moet rijden, iedere dag om 9:00 uur en om 16:00 uur. 6 euro dekt deze kosten niet en er is ook geen baas die tegen me zal zeggen.... "tuurlijk meid hou maar een uurtje eerder op en begin maar wanneer je wil". Daarnaast moet ik geopereerd worden. Ik kan dan weken lang helemaal geen auto rijden.... dan is mijn zoon dus gewoon al die weken thuis ???
Intussen zit ik, vanwege de ( 3voudige) mantelzorg en dit soort problemen thuis in de bijstand, geen baas durft het met me aan onder deze omstandigheden.
Hoelang kan ik uberhaubt mijn auto nog houden want de bijstand is er puur voor de mens net in leven te houden heb ik intussen begrepen. Als je alle statistieken eens op een rijtje zet zijn het de zwakkere, ouderen, chronisch zieken uitkeringsgerechtigden en gehandicapten waarop bezuinigd wordt..... wat heb je er ook aan.... toch? waarom investeren in die groep, levert toch nooit wat op. Wegbezuinigen die hap. Ze vergeten alleen dat er enorm veel mensen hun geld verdienen met het verzorgen van deze groep. Zij raken alleen maar hun banen kwijt. De cirkel moet doorbroken. Er hoeft niet met geld gesmeten te worden maar als je mensen zo lang mogelijk thuis wil laten wonen moeten ze dat ook mogelijk maken. Ik sta persoonlijk met mijn rug tegen de muur en iederen haalt zijn schouders op..... Ben best een beetje moe mag je weten.....
Hoi Carola,
( als je in de buurt van Gouda zou wonen zou ik gelijk de ritten die ik ook met mijn zoontje maak om hem naar speciaal onderwijs te brengen, met jou zoon combineren! En idd, geen baas die voor die tijden open staat...( en opa en oma....of een ander familielid....geen optie, die hebben een opleiding nodig om hem een beetje beter te leren begrijpen. En sommige mensen hebben misschien niet zoveel familie... Dus tja mooie gedachten al die particpatie, maar in de praktijk werkt t niet altijd. Helaas:'(.
Moederuithetzuiden; woon zelf in het Noorden en heb dezelfde ideeen als jij hebt maar ben nog een paar jaartjes verwijdert. Zit zelf te denken aan een ecodorp t.z.t. Met een aantal gezinnen de zorg en ook het plezier voor de kinderen als een collectief dragen. Als gezin je eigen leven houden maar gezamenlijk een aantal taken volbrengen waaraan ook de kinderen/volwassenen met beperking meewerken. Te denken valt aan bv. een gezamenlijke moestuin (en winkeltje) waar ieder gezin in meewerkt en van mee-eet (overschot wordt verkocht). dergelijke initiatieven verschijnen er inmiddels over de gehele wereld. (Ecovillages)
Rene Teunissen; je hebt zo gelijk. Participatiemaatschappij; dit woord is een lachertje in Nederland. Mijn kinderen zijn geweigerd bij 5 basisscholen en een aantal sportclubs. Ze zijn zelfs eens vriendelijk doch dringend verzocht weg te gaan bij een poppentheater. het Nederlandse systeem is gebaseerd op uitsluiting, niet op participatie. Waar leren ze ooit de 'regels' die gelden in de 'gewone' samenleving als ze worden verbannen naar instellingen en andere 'speciale' clubjes. En waar leren de 'gewone' kinderen dat gehandicapten toch vooral 'gewone' kinderen zijn.
Inderdaad wordt je als zorgondernemer wel eens moe van alle regels etc. Toch mag ons dat er niet van weerhouden om met passie en maximale inzet te werken en te vechten voor onze kinderen. Zelf zijn we 4 jaar gelden begonnen met een zorgcamping met logeerhuis voor kinderen met ASS. Geïnspireerd door onze zoon met ASS (MCDD) waar moeilijk een plek voor te krijgen is. Dat heeft ons er ook toe gebracht dat wij druk zijn met het opzetten van 12 zorgappartementen voor 24/7 begeleid wonen voor jongeren met ASS en/of verstandelijke beperking. Wordt een prachtcombinatie van wonen en werken. Op die manier willen wij knokken voor het welzijn van onze zoon!Wat ook (jonge) mensen met een beperking verdienen een plekje waar ze gelukkig zijn en een leven kunnen delen met anderen terwijl er goed voor ze gezorgd wordt!!!
Wij horen veel van dit soort verhalen van begeleiders en ouders met een gehandicapt kind.
Goed en leuk idee een ecodorp. Wij hebben straks ook activiteiten in de moestuin en fruitteelt voor bewoners die dat aankunnen.
We denken in de loop der tijd met een theetuin iets te doen, er is een geweldige toeristen route.
Er gaat heel veel tijd en energie in zitten, maar als je het voorelkaar krijgt geeft het veel voldoening.
Heel veel succes evedawn voor als je besluit je idee werkelijkheid te laten worden.
Henny, ook - net als de rest -zo gelijk! Wel fijn om eens hetzelfde (gevoel) van anderen te lezen.
WAAR is/ligt jullie op te starten kleinschalig wooninitiatief?
Zijn alle plekken al bezet?
Nee hoor niet alle plekken zijn bezet maar wel met meerdere ouders in contact.
We zijn al ver gevorderd, dus het verloopt allemaal positief.
Gemeente geeft volledige medewerking aan ons project.
We hopen straks 24 bewoners een veilig en een huiselijke omgeving te bieden, bij ons draait het om de 4 r en Rust, regelmaat, reinheid en Respect.
Het ligt landelijk gelegen in de gemeente Coevorden.
Zo bieden wij de bewoners veel ruimte en bewegingsvrijheid.
Ook kunnen zij met de omwonenden sociale contacten onderhouden, daar er enige recreatie mogelijkheden aanwezig zijn.
En word er gezamenlijk 1x per jaar iets gezelligs georganiseerd.
Voor allen dus een prettige omgeving, met altijd wel iets te doen.
Hallo Henny, heb je ook een website van jou project zodat ik eens kan kijken en hoe heet het project= Gr J.Prins
Hallo J.Prins.
Onze website is te bekijken op www.stichtingvrijevlinder.nl.
De exacte locatie staat er nog niet op aangegeven, maar wel enige informatie.
Sinds december 2009 heb ik een dagbesteding op een boerderij voor mensen met een beperking, maakt eigenlijk niet uit wat. Iedereen die hier komt en zijn/haar activiteit kan doen en past binnen de groep is welkom. Sinds vorig jaar gaat het erg moeizaam. aanmeldingen genoeg, maar gezien alle veranderingen in de uitgifte van een indicatie, de bezuinigingen in de zorg vanuit het zorgkantoor en de aankomende veranderingen in de geldstroom(van AWBZ naar WMO/gemeentes) maakt het erg moeilijk voor ons.
Ons: wij zijn de leden van de coöperatie Kleinschalige Zorg in Zeeland.
Hof van Axel heeft overeenkomsten gesloten met grote instellingen om de cliënten met Zorg In Natura ook aan te kunnen nemen, gezien het PGB een aflopende zaak is geworden.
Helaas hebben al deze instellingen te maken met bezuinigingen en nemen geen nieuwe cliënten aan.
Hoe kan dit nu?!!!
Mensen kunnen niet meer terecht in de woonvormen, ze moeten langer thuis wonen, maar de noodzakelijke dagbesteding die deze zwakkere mensen in de samenleving zo hard nodig hebben lukt ook niet meer.
En dan vinden we het raar dat er mensen lang dood in hun huisje liggen..............
Waar moet dat naar toe in Nederland???
Deze kabinet brengt het naar hun inzicht zo eenvoudig bij de mensen over, maar mensen kun je niet dwingen naar elkaar om te kijken.
Het komt vanuit jezelf of niet.
Mijn moeder is jong overleden, zelf was ik erg jong dus niet fijn maar wat er zich nu allemaal afspeelt in de verzorgingshuizen is het toch aan de ene kant fijn dat zij dit allemaal niet mee hoeft te maken denk ik dan maar.
Nu had ik mijn ouders graag verzorgd geen probleem, desnoods in huis genomen.
Niet iedereen is in de gelegenheid dat te doen, ook al zouden ze het wel willen.
Maar ook daar worden we nu al weer op afgestraft door de AOW te korten als mensen gaan samen wonen.
Ja het is verschrikkelijk dat mensen zolang dood in hun huis liggen,
al is het een dag het zou niet moeten hoeven gebeuren.
Al 25 jaar geleden is uitgezocht wat het verband is tussen de ernst van de handicap van een kind en het aantal uithuisplaatsingen.
Het bleek, dat zo'n verband er niet is;
"Matig" gehandicapte kinderen bleken in een instelling te verblijven en "ernstig" gehandicapte kinderen vaak thuis.
Wel bleek het aantal buitenshuis verblijvende kinderen hoger te zijn naarmate ouders/mantelzorgers minder kans zagen hen thuis op te voeden.
Zie hier het belang van mantelzorgondersteuning en het belang van vermindering van de draaglast en vermeerdering van de draagkracht van mantelzorgers.
We weten het dus al lang.
Ik vrees dat de komende jaren veel mantelzorgers door hun hoeven gaan zakken.
Ik zit bij het begeleid wonen project van middin. ik heb een eigen appartementje met 24 uurs begeleiding en een trefpunt waar cliënten van het zelfde begeleid wonen project elkaar kunnen ontmoeten. TV kijken eten koffiedrinken enz... enz... en ik heb ZZP 2 VG. Ik ben zelfstandig mogelijk maar ik heb met veel dingen hulp nodig. ik heb het hartstikke naar mijn zin en ik wil nooit meer verhuizen. ik ben erg bang voor veranderingen in de zorg en ik ben erg bang dat ik toch mijn ZZP 2 VG kwijt gaat raken. er was een tijdje terug nog toegezegd dat de PVDA minister zei dat bestaande cliënten gewoon binnen de AWBZ mogen blijven en altijd binnen mogen blijven maar nu gaat de zorgkantoor dwarsbomen en de zorgkantoor wil sommige cliënten niet meer betalen voor verblijf. dit baart mij zeer grote zorgen en ik ben doodsbang dat het ook voor mij gaat gelden. ik had in 2010 de indicatie ZZP 2 VG gekregen. ik ben een bestaand geval. ik ben goed onrustig nu en ik slaap heel slecht en ik ben gigantisch onzeker voor de toekomst en antwoorden hierover van de begeleiding is ook vaag en weten zelf het ook niet de toekomst. wat moet ik toch hiermee?