Politieke partijen over de bezuinigingen
Een aantal politieke partijen heeft gereageerd op de plannen van het kabinet voor wat betreft de bezuinigingen in de zorg. Opvallend was de draai die Fleur Agema van de PVV maakte. Zij sloot zich aan bij de gedachte dat er sprake was van een "kwaliteitsimpuls".
Daarbij liet zij weten tegen heug en meug de plannen te accepteren omdat zij ook geen andere mogelijkheden zag om de kostenstijgingen in de zorg tegen te gaan. Haar standpunt is opmerkelijk omdat de PVV zich van begin af aan heel hard had gemaakt voor de zorg.
Renske Leijten van de SP reageert karakteristiek en ook consistent:
"Ik ben heel erg geschrokken van de kabinetsplannen om alle persoonsgebonden budgetten te schrappen voor mensen die daarmee in de thuissituatie de zorg organiseren. Het alternatief is er niet en daarom is het ronduit asociaal om deze maatregel te nemen. Het is nodig om het afbraakbeleid te stoppen, dus kom vooral in verzet!"
GroenLinks kamerlid Voortman vindt het kabinet inconsequent en noem het een hele domme bezuiniging: "Het kabinet spreekt van ‘op eigen benen’ staan en ‘zelf je eigen broek ophouden.’ Maar juist op het PGB, waarmee mensen zelfstandig kunnen blijven, bezuinigen ze heftig." GroenLinks is in de Tweede Kamer een groot voorvechter van het PGB. Eerder diende Voortman al een motie in over het opheffen van de PGB-stop en maakte zij zich hard voor het voortbestaan van wooninitiatieven gefinancierd door het PGB. "Ik wil het PGB redden en de patiënt de baas maken over zijn zorg."
De ChristenUnie reageert ook op haar eigen site . De partij is onthutst over de wijze waarop het kabinet de bezuiniging op de PGB voorstelt als een kwaliteitsimpuls. Tweede Kamerlid Esmé Wiegman: "De staatssecretaris heeft nogal lef om niet te spreken van een ‘bezuiniging’, maar van een ombuiging. Terwijl minstens 90.000 mensen vanmiddag een keiharde boodschap te horen hebben gekregen. Dit is een bezuiniging en de ChristenUnie zal het zo blijven noemen."
Het CDA ziet de zaken wat in een ander perspectief, als kabinetspartner: "Vandaag heeft het kabinet de plannen gepresenteerd voor de toekomst van de langdurige zorg. Onderdeel van deze plannen is dat het recht op een persoonsgebonden budget zal worden beperkt. De afgelopen jaren zijn de PGB-uitgaven explosief gestegen, van 414 miljoen euro in 2002 naar 2,2 miljard euro in 2010. Inmiddels betaalt elke burger gemiddeld 3800 euro aan AWBZ-premie via hun loonstrookje. Een verdere stijging brengt de solidariteit tussen generaties in gevaar. Ingrijpen is dus noodzakelijk." Sabine Uitslag: "We moeten terug naar waar de AWBZ oorspronkelijk voor bedoeld was, zodat de mensen die langdurige zorg nodig hebben dit houden. Maar tegelijkertijd begrijp ik heel goed dat de plannen rond het PGB voor veel mensen een hoop onzekerheid met zich meebrengen."
Die laatste redenatie maakt wel eens moedeloos, het wekt de indruk dat niemand de energie heeft om te kijken naar acceptabele bezuinigingsmogelijkheden. Snel en gemakkelijk snijden lijkt voor de kabinetspartijen de enige mogelijkheid.
De grote vraag is hoe consistent en doeltreffend de opvattingen van de partijen uiteindelijk zullen blijken te zijn.
Ik val eerlijk gezegd ook over de uitdrukking van "kwaliteitsimpuls".
Wij hebben VIGers, 1 verpleegkundige en een HBO verpleegkundige die voor mijn man de verzorging doen.
Kwalitatief is dat, volgens mij, hoger dan wat de Thuiszorgorganisatie aan verzorging hier naar toe zond, vorig jaar.
En dit voor een PV budget. Een thuiszorgorg. stuurt absoluut geen verpleegkundige naar iemand die PV heeft. Die sturen dan helpenden en met een beetje geluk VIGers.
Dus in ieder geval zou dan bij mijn man de kwaliteit omlaag gaan.
@Berta, vaak is het zo dat de VIGers en verpleegkundigen zelf niet meer naar bepaalde cliënten heen willen. Kan met van alles te maken hebben, bureau betaalt slecht maar declareert wel het volle pond, of een moeilijke cliënt waar niemand meer naartoe wilt.
Ik ben wel tevreden als er iemand bereid is om mij te komen helpen. Ik weet uit ervaring dat het heel moeilijk kan zijn om zorgverleners voor bepaalde cliënten te vinden, het bureau belt soms dagenlang om mensen te vinden, maar dat weet de kieskeurige cliënt niet!
Sommige mensen klagen dat er elke keer een nieuw gezicht komt, maar denken niet bij na waarom dit het geval is. Respecteer de zorgverlener die wel bereid is om jou te komen helpen, beter iets dan niets.
Zo kun je het ook zien...
Heb verhalen gehoord van cliënten die nieuwe zorgverleners zeer onbeschoft behandelen. Ze willen verzorgd worden door een bepaalde type persoon, maar beseffen niet dat de persoon die ze in gedachten hebben, liever naar een ander gaat, een aardiger bijvoorbeeld...
Theo.
Wat ik er dus mee bedoelde was: dat wij een goede kwaliteit aan zorg in hebben gekocht.
Ik heb zelf te horen gekregen dat een verpleegkundige of een VIGer niet naar sommige mensen toe werden gestuurt omdat die voor sommige handelingen, die daar moeten worden gedaan, te duur zijn.
En wij respecteren elke zorgverlener die ons komt helpen.
En wij hebben ook nog niemand onbeschoft behandelt. Andersom is dit al wel gebeurt maar daar zal ik maar niet over beginnen.
"Heb verhalen gehoord van cliënten die nieuwe zorgverleners zeer onbeschoft behandelen. Ze willen verzorgd worden door een bepaalde type persoon, maar beseffen niet dat de persoon die ze in gedachten hebben, liever naar een ander gaat, een aardiger bijvoorbeeld"
Die "cliënten" zijn ongeschikt om een PGB te beheren. Daar hoort namelijk bij, dat je je als "goed werkgever" gedraagt en kunt gedraqen.
Ik denk dat het pgb zich als goed instrument heeft bewezen. Het gaat nu ten onder aan zijn eigen succes. Sprake van een kwaliteitsimpuls op termijn is voorbehouden voor die mensen die het PGB mogen behouden. Maar voor alle mensen die zonder PGB hun zorgvraag moeten gaan reorganiseren zeker niet. Het gaat hier ook niet echt om een kwaliteitsimpuls voor zorg volgens mij, maar ik denk om meer maatwerk. Want wie bepaald nu wat de criteria voor kwaliteit zijn. Volgens HKZ normen? Maar die zijn heel anders dan wat budgethouders eronder zien. Is kwaliteit ook de manier waarop je nu je (PGB)zorg zelf in kunt zetten in plaats van dat je gedwongen wordt om zorg af te nemen op tijden die jou niet passen. Is de deskundigheid van de hulpverlener kwaliteit? En is dat dan een theoretische deskundigheid zonder ervaring of het vermogen om datgene wat is geleerd toe te passen in de praktijk? Of is kwaliteit soms juist die ongeschoolde kracht met "fingerspitsche" die de "niet communicerende" zorgvrager kan lezen en daarop reageert. Ik vind het fijn dat ik als mantelzorger van mijn twee zoons (nu nog allebei met een PGB) zelf mag bepalen wat ik kwaliteit vind voor hen. Zij zijn in ons huis, poepen op onze wc en slapen in mijn bed als ik er niet kan zijn. Ik ben blij met het PGB maar stel ook dat niet alle hulp ontlasting is. Maar ik kan het ook niet meer alleen af. Het is belangrijk om een goede relatie met hulpverleners op te bouwen. Dat kan niet met een organisatie, dat doe je met personen. Een hulpverlener dient zich dienstbaar op te stellen en zich te gedragen als een gast. Maar bovenal hoort een hulpverlener zijn vak goed te verstaan en ik merk dat er bij instellingen soms wat minder kritisch wordt gekeken naar de motivatie van mensen. Ook logisch want er is een tekort aan goede krachten.
Lees net het volgende artikel:
Brussel wil ingrepen in Nederlands zorgstelsel
8 juni 2011
De Europese Commissie (EC) wil dat Nederland meer maatregelen neemt om de zorgkosten van vergrijzing op te vangen. Dat schrijft de EC in de behoordeling van de Nederlandse ontwerpbegroting voor 2012.
De raad van regeringsleiders vergadert deze week over de financiële toestand van de eurozone. In het kader hiervan heeft de EC alle begrotingen van de lidstaten kritisch tegen het licht gehouden. In de Nederlandse begroting springt het zorgstelsel uit deze analyse. De EC waarschuwt nadrukkelijk voor het risico van een onvoorziene stijging van de zorgkosten en uitgaven van lagere overheden. De Commissie wijst erop dat Nederland meer dan andere Europese landen de zorg heeft geïnstitutionaliseerd en minder dan andere EU-landen leunt op bijstand vanuit de omgeving en familie. Dat leidt tot hogere en relatief onoverzienbare kostenstijgingen. (Zorgvisie