Rechter: maatwerk is maatwerk, niet iets anders
Voor passende zorg en ondersteuning is vaak een maatwerkvoorziening nodig via de gemeente (Wmo). Sommige gemeenten zien dat niet zitten en bieden mensen het liefste een algemene voorziening. Dat is meestal goedkoper en eenvoudiger voor de gemeente. De rechtbank Limburg gaat hier niet in mee: de gemeente Heerlen is op de vingers getikt omdat ze een inwoner te gemakkelijk in een algemene voorziening duwt, terwijl het eigenlijk om maatwerk gaat.
De rechtbank Limburg oordeelt dat de persoonlijke begeleiding van een inwoner van Heerlen geen algemene voorziening is, maar toch echt moet worden gezien als maatwerkvoorziening. De begeleiding die nodig is, is ‘op maat’, precies afgestemd op de persoon.
Dit betekent dat burgers die recht hebben op persoonlijke begeleiding kunnen kiezen voor een persoonsgebonden budget (pgb) waarmee ze zelf begeleiding kunnen regelen. De gemeente weigerde dit pgb en verwees de inwoner rechtstreeks door naar een zorgaanbieder. Dit wordt nu geblokkeerd door de rechter. De inwoner moet alsnog een pgb krijgen om de haar vertrouwde begeleider die er al was, weer in te kunnen huren.
Beschikkingsvrij
De uitspraak van de rechtbank gaat in feite over meer dan alleen de afbakening tussen een algemene voorziening en maatwerk. Steeds meer gemeenten willen ‘beschikkingsvrij’ werken. Als mensen een aanvraag voor zorg of ondersteuning indienen, geeft zo’n gemeente geen besluit af. Wel worden mensen dan rechtstreeks door de gemeente doorverwezen naar een zorgaanbieder voor een algemene voorziening.
Ze krijgen voor de algemene voorziening geen beschikking en dat is weer slecht voor hun rechtspositie. Aanvragers kunnen geen of maar heel moeilijk bezwaar maken tegen de handelwijze van de gemeente. Om toch de passende zorg en ondersteuning te krijgen, worden mensen gedwongen langdurige juridische procedures te voeren – zoals in de zaak tegen de gemeente Heerlen. Kostbare tijd en energie gaan zo verloren, zowel voor mensen met een beperking als uiteindelijk ook voor gemeenten.
Onduidelijk is of Heerlen beroep aantekent tegen de uitspraak van de rechter.
Vraag maatwerk aan
De uitspraak van de rechtbank Limburg betekent dat gemeenten niet naar eigen believen zorgvragers kunnen doorsturen naar algemene voorzieningen. Gebeurt dat toch, dan is het advies om alsnog een aanvraag voor een maatwerkvoorziening in te dienen waardoor bezwaar en beroep mogelijk is.
Nationale Zorgnummer
Wilt u meer weten over deze uitspraak, over het onderscheid tussen maatwerk- en algemene voorzieningen of heeft u soortgelijke ervaringen met ‘beschikkingsvrij’ werken? Neem dan contact op met het Nationale Zorgnummer, 0900 2356780 (20 ct. per gesprek) of via het formulier op www.nationalezorgnummer.nl
De uitspraak van de rechtbank Limburg tegen de gemeente Heerlen van 18 mei 2018
Meer over beschikkingsvrij werken bij zorgaanvragen:
Recht op helder besluit van de gemeente
Bron: Iederin
Met meer dan 5000 vacatures vind je altijd werk bij jou in de buurt. Meld je gratis aan en ga direct op zoek!
wij hadden in de gemeente alphen aan den rijn voor onze zoon met autisme en ADHD huishoudelijke hulp in PGB aangevraagd en gekregen.
Maar het uurtarief van de gemeente zat onder het uurtarief waarvoor we HH bij zorgverleenorganisaties konden inhuren.
Het bleek dat zorgverleenorganisaties en gemeentes uurtarieven afspreken, waar ze niet van af mogen wijken. Dus met andere woorden; je krijgt een pgb, maar je kunt er niets mee. Zelfs particulier een zorgovereenkomst met de vaste huishoudelijke hulp was niet mogelijk vanwege het lage tarief. Daar zou de hulpverlener nog belasting en vaste lasten van moeten betalen, en zou ze onder het WML komen.
Min of meer gedwongen hebben we voor HH ZIN moeten kiezen. Wel bij de "vaste" zorgaanbieder en de "vaste" huishoudelijke hulp. Maar als deze ziek is, is het een ramp. Wij zouden dan met pgb zelf een vaste invaller kunnen regelen.
Bovengenoemd verhaal is herkenbaar. Echter zal het mij niet verbazen dat dit in heel Nederland speelt.
Zorg die geindiceerd werd door de professional werd niet met regelmaat niet uitgevoerd. Er was een bepaald budget beschikbaar vanuit de gemeente en het team zorgbemiddeling van jeugdzorg bepaalde wie welke zorg kreeg. Zorgelijk was dat het team zorgbemiddeling zich de taak had toebedeeld om als poortwachter te fungeren. Wist niet dat jeugdzorg inmiddels de portemonnaie van de gemeente beheerde.
Sinds januari 2018 kan de professional alleen nog de doelen uit het hulpverleningsplan aanreiken met daarbij eventueel de benodige urgentie.
De gemeenten hebben geen boodschap aan de wetgeving waarbij kinderen en ouders betrokken dienen te worden bij de keuze van de geboden zorg.
De gemeenten bepalen welke zorg een kind danwel een gezin krijgt. Veel gemeenten hebben niet alle zorg ingekocht. Met name op de specialistische zorg wil men de regie behouden. Wie betaald bepaald...Ondanks een goede onderbouwing van de professional weigeren gemeenten kinderen/ouders de specialistische zorg te bieden die zij nodig hebben. De gemeente heeft inmiddels plaats genomen op de stoel van de professional. Sinds er een prijskaartje hangt aan het kind en de marktwerking haar intrede heeft gedaan staat het kind niet meer centraal. Wie anders beweert staat volgens mij buiten de realiteit. De gemeenten zijn niet in staat om de jeugdzorg op een verantwoordelijke wijze uit te voeren. Ik ben van mening de tenuitvoerlegging van de jeugdzorg terug moet op landelijk niveau. Voormalig jeugdbeschermer/jeugdreclasseerder.
Dit lage uurtarief mag niet en daar kan je bezwaar tegen maken.
Hoezo passende Zorg.? Dat is het toch als je een zorgverlener krijgt voor ASS en een zorgverlener apart voor de LVB van je kind. Twee ZIN instanties veel te veel betalen is toch beter dan 1 goed gespecialiseerde PGB-er voor beide beperkingen gewoon per uur betalen.Klinkt toch logisch.?Aldus de Gemeenten. Dacht het niet. Miljoenen tekorten zijn puur ontstaan doordat de Gemeenten massaal, zonder welke vorm van medische kennis dan ook,van de overheid de vrije hand hebben gekregen over wie wel/geen en welke zorg krijgen. Vooral kinderen met hoge indicaties zijn de dupe. De Gemeenten sluiten veel te dure ZIN contracten af terwijl ze weten dat de geïndiceerde uren niet door de zorgverleners ingevuld kunnen worden. VB Indicatie 20u pw - Gemeente sluit contract af met ZIN zorgverlener voor 20u pw - Zorgverlener levert daadwerkelijk maar 8 van de 20u.- Ze krijgen dus 12u betaald die ze niet gewerkt hebben. Als ze uurtje = factuurtje doen krijgt ook de ZIN zorgverlener alleen die uren betaald die daadwerkelijk geleverd zijn. En is er genoeg geld om ieder kind de passende zorg te geven die het verdiend. Typmiepjes waarvan de inkt op hun diploma nog niet eens droog is, bepalen hoe jij je kind moet opvoeden en nog leuker doe je niet zoals zij dat graag willen dan staat Veilig Thuis al op de stoep. Het is grofweg een schande hoe Gemeenten met toestemming van de Overheid het recht hebben om massaal alle Wetten die onze kinderen moeten beschermen constant mogen overtreden en er geen sancties op volgen.
Of de gemeente draagt het geld voor WMO lumpsum over naar een zorgcoöperatie van de 8 grootste zorgaanbieders die het met dat bedrag voor alle WMO terreinen moeten doen. Hierin is dus alweer het budget het uitgangspunt en niet de zorg die nodig is. Zo heeft Heerlen dat geregeld. Dan is het ook logisch dat er geen beschikkingen worden afgegeven want daarin staat hoeveel en wat er per week nodig is. Heerlen Stand-by kijkt zelf wat er nodig is mits dat past binnen hun beschikbare budget en daarnaast moet er natuurlijk ook nog winst op gemaakt worden!. Ze schalen naar hun eigen inzicht af en op (tja, bij veel overlast of zichtbaar schrijnend moet men wel iets doen...). Een maatwerkvoorziening en pgb is dus gewoon een budgetoverschrijding voor de gemeente vandaar ook de super lage tarieven waardoor je niets meer kunt met het pgb. Wij hebben hier in Heerlen nota bene een SP bestuur en zelfs een SP burgemeester, een SP wethouder met de portefeuille Sociaal Domein...nou wat heb ik mij verkeken op deze partij!
Ik bedoel niet dat Stand-By alle WMO terreinen ‘bedient’, maar is wel opgezet voor alle verschillende doelgroepen. In de zorgcoöperatie Stand-by participeren voor de specifieke doelgroepen (ouderen, mensen met een fysieke beperking, mensen met psychischische beperkingen enz. ) alleen de 8 grootste zorgorganisaties. Dus in feite heb je niet de keuze tussen 8 zorgaanbieders zoals Heerlen beweert, maar in feite maar heb je dus de keus in een of soms twee zorgaanbieders.