1. Ingelogd blijven
  2. Inlog gegevens vergeten?

Nog geen lid?
Gratis aanmelden bij de Nationale Hulpgids.

Blog » artikel

Thuiszorg en verzamelaars – de rommel moet de deur uit

10 Reacties

Het zijn leuke programma’s op de tv om naar te kijken: ‘real life’ shows over mensen die willen klussen aan hun huis maar dat nooit voor elkaar krijgen, of mensen die hun huis hebben volgestouwd met verzamelingen. Een dergelijke verzameling bestaat dan meestal uit één of twee echte verzamelingen en de rest uit spullen die mensen eenvoudigweg niet kunnen weggooien.

In tegenstelling tot het echte leven komt er op tv een leuke presentator langs die de boel samen met een ingehuurd team wel eens eventjes zal opknappen. Hoe lang het huis vervolgens netjes blijft, wordt er niet bij verteld. Maar in de dagelijkse praktijk van thuiszorg hulpen is er niet zo’n charmante persoon die hulp biedt. De hulp moet maar zien hoe ze met zo iemand omgaat. Contact met de supervisor levert wel goede raad op, maar geen echte oplossing.

Als de verwoede verzamelaar nog een partner heeft, slaagt die er wel eens in af en toe een paar vuilniszakken te vullen en af te voeren. Maar ziekelijke verzamelaars willen echt he-le-maal niets weg doen en schreeuwen moord en brand als iemand dat probeert. Als thuiszorg hulp moet je voorzichtig manoeuvreren tussen het huis aan kant en netjes houden en de hulpvrager die over je schouder meekijkt uit angst dat je iets zult weggooien. Tijdschriften van vijf jaar geleden stapelen zich torenhoog op – misschien komt de verzamelaar er toe om daar nog in te lezen, denkt hij. Lege flessen kunnen altijd handig zijn om iets in te doen, kapotte kleren kunnen dienen als – ja, als wat… Voor elk voorwerp in het volgestouwde huis heeft de verzamelaar een smoes.

Als de situatie uit de hand dreigt te lopen, kan de thuiszorg hulp altijd contact opnemen met de plaatselijke GGD. Die komt dan een kijkje nemen om vast te stellen of er sprake is van een psychische stoornis. Ook kan een bijzonder opruimteam worden ingeschakeld. Zeker als de woning ook vervuild is, kan dat hard nodig zijn. Want je mag niet eens aan de slag als hulp in de thuiszorg, als de woning ernstig is vervuild. Bovendien is het vervelend als de hulpvrager jou verantwoordelijk houdt voor het leegruimen van zijn/haar woning. Dus kun je dat beter aan een bijzonder opruimteam overlaten. Op die manier houd je de relatie met je hulpvrager het best in stand.

Of de verzamelaar naderhand blij is dat het huis is opgeruimd, moet je je maar niet afvragen. Soms is er de opluchting, de goede voornemens zijn er meestal ook wel, maar als je als hulp in de thuiszorg niet meteen de teugels strak aanhaalt, beginnen de stapels opeens weer uit de grond te schieten. Tact en vriendelijkheid dringen dan om voorrang, maar zorg in elk geval dat de situatie niet opnieuw uit de hand loopt.

Via onze website kun je ook hulpverleners vinden die bij het opruimen  / organiseren ondersteunen.

10 Reacties

  • Pim van der Most zei:

    De schrijver heeft duidelijk ervaring met deze dwangmatige verzamelaars. Het is alleen wel jammer dat er geen concrete mogelijkheden beschreven worden die werken.

    Vaak is een combinatie aanpak zoals in Mijn leven in Puin (op RTL nog terug te zien) iets wat werkt.
    Zowel iemand die als psycholoog gaat kijken waar de pijn vandaan komt die de oorzaak is van het zoveel waarde hechten aan spullen, als ook iemand die stevig kan doorpakken met een groep mensen om de boel aan kant te krijgen. Een intensieve begeleiding is daar wel bij nodig en eenmaal opgeruimd dient er wel iemand te zijn die regelmatig de vinger aan de pols houdt en helpt om de situatie niet uit de hand te laten lopen.

    Het is echt niet doenlijk dit als individuele hulpverlener aan te pakken omdat je slechts symptomen aan het bestrijden bent. Helaas is de GGZ in veel plaatsen nog niet zover dat ze thuisbezoek voor dwangmatige verzamelaars in hun pakket hebben. Wel is de Jellinek en andere verslavingszorg bereid om mensen met ernstige verslavingen (wat vaak voorkomt) te helpen om over de drempel te komen om dat deel van hun probleem actief aan te gaan pakken. Bemoeizorg word daarbij geboden.

    Het is in geval van dwangmatige verzamelen noodzakelijk dat een persoon wel enig zelfinzicht heeft wil hulp effectief zijn. Het werken in duo verband is aan te raden omdat frustratie en woede nogal eens een hoogtepunt kunnen bereiken met soms onwenselijke gevolgen.
    Pim van der Most
    MostCare
    Gespecialiseerd in moeilijk verstaanbaar gedrag en autisme.

  • Marleen Holtkamp zei:

    Chronische verzameldwang is een psychiatrische stoornis die valt binnen de DSM IV onder de obsessief compulsieve stoornissen.

    Professional organizers zijn veelal gespecialiseerd in het bieden van begeleiding aan mensen met chronische verzameldwang. Zij bouwen een vertrouwensband op met de client van waaruit zij de client langzaam maar zeker kunnen begeleiden naar het stukje bij beetje afstand doen van hun verzameling. Dit is een proces van maanden zoniet jaren. De begeleiding wordt vaak gecombineerd met de behandeling van een spycholoog. Soms is dat echter pas in een later stadium mogelijk, als de client hiertoe bereid is.

    Indien u iemand kent met chronische verzameldwang en graag meer informatie wilt hebben, dan kun u contact met mij opnemen.

    Marleen Holtkamp | Professional organizer
    Montas ordening en coaching

  • margriet donders-boelhouwer zei:

    Hallo,

    Bovenstaand artikel suggereerd dat de thuishulp "zomaar" de GGD kan inschakelen.
    Volgens mij zitten daar nog een aantal stapen tussen.
    m.v.g. Margriet donders
    MDB zorg & welzijn

  • Joke de B zei:

    Hallo,
    Ik heb de ervaring zelfs in mijn gezin met een dochter die dit nu al heeft (10 jaar) Het is heel moeilijk voor haar om afstand te doen, nu is het nog speelgoed en werkjes van school. Maar ik heb het volgende met haar afgesproken, we maken overal een foto van daarna gaat het een jaar bewaard worden voordat het weggegooid gaat worden. Dit werkt prima, zolang ze het maar niet weer ziet liggen op de verkoop van een koferbak verkoop. Huilen met tuiten, maar als ze dan de opbrengst krijgt en mag omzetten in iets nieuws naar haar leeftijd komt er toch weer blijschap. Want een nette kamer vindt ze toch ook wel prettig.
    M.v.g. Joke
    (kinder-coach)

  • J.Kampman zei:

    Hallo, ik denk door de ervaring uit de praktijk dat continu nabije echte zorg helpt! Niet voor een aantal weken/maanden maar blijvend en daar zit vaak het 'probleem'. Af en toe even om de deur kijken,praatje maken en samen iets doen is id praktijk te weinig. De zorg is intensiever nodig en langdurend en dat is vaak niet mogelijk, de zorg echt op maat van nabij. Als begeleider en als ouder heb ik gezien dat het steeds in de buurt zijn met en vooral zonder afspraak beter werkt. Tussendoor er zijn zonder altijd een reden voor afspraak. Zien wat er zich afspeelt en hoe iemand zich voelt ook al zegt de persoon dat het goed/prima gaat. Het zijn van die momenten dat het op dat tijdstip even goed gaat maar uur later juist tegenover gesteld kan zijn, dat zijn die momenten dat een hulp in welke vorm dan ook er iets mee kan en er op in springen. Soms puur door een bak koffie er er te zijn zonder een gesprek die 'moet'maar soms met niets zeggen............
    Ik weet uit ervaring dat dit echt een kans van slagen heeft en bewezen dat dit zo kan werken maar de zorg zit in het continu aanwezig/in de omgeving zijn en dus zelf zien als het niet goed gaat zonder dat de persoon dit zelf aangeeft. Drugsgebruik,verzamelen,verwaarlozen van eigen woning en het alleen staan word snel versterkt als de zorg te beperkt is. Maar is dit na een periode klaar en word de zorg minder of stopt dan is de rand er dun van terugval...................
    Moeder,ervaringsdeskundige en begeleider jongeren en volwassen met psychiatrische stoornissen/dubbel diagnoses en zorgmijders

  • asjemenou zei:

    Hmm, ik denk dat thuiszorgers mij huis ook graag 'aan kamnt'willen maken, wan tdat werkt zo lekker snel ;-). En hmm ik be ntoch allergsich voor huisstof + mijt?!?

    Maar weet u, een mens moet zolang mogelijk in zijn eigen vertrouwde omgeving blijven en dat betekent dat veel prullaria herinneringen zijn aan mensen en/of gebeurtenissen, die dus echt niet zomaar 'afgepakt' mogen worden.
    En ja, ik bewaar veel (verzamel niet), doordat ik een enorm creatief mens ben en overal iets in zie. Helaas ben ik wat beperkt geworden, waardoor ik niet toe kom aan... , maar ik blijf hopen op betere tijden en wee degene die het zou wagen dingen zonder mijn toestemming weg te doen. Die kan vertrekken en hoeft niet weer binnen te komen.

  • Marcel zei:

    Laten we het volgende zeggen de thuiszorg heeft gauw de nijging de regie van iemands leven over te nemen. Het is altijd nog de cliënt die bepaalt, je komt in zijn/haar levenssfeer en moet daaraan aanpassen en niet andersom dingen opleggen. Ik vind dat hij zeker recht heeft dingen te verzamelen ik weet het mijn vriend had 7 ton in zijn huis liggen. Het gaat om de waarde van het persoon je komt in zijn leefomgeving en dat dien je accepteren. Je mag blij zijn dat ze hulp accepteren en je de mogelijkheid krijgt iemand bewust te maken van zijn leefomgeving maar hij is de gene die beslist. Het is net zo dat velen thuiszorg organisaties de dienst uitmaken wanneer men hulp krijgt en het vaak normaal is dat men pas na 12 uur gedoucht wordt terwijl ook een gedeelte naar de avond zou kunnen worden verplaatst.

  • Hilde zei:

    Praktische begeleiding bij hoarding of verzameldwang kan ook geboden worden door gespecialiseerde professional organizers van de NBPO (Nederlandse Broepsvereniging van Professional Organizers). Bij voorkeur samen met psychologische hulpverlening en uiteraard samen met de cliënt wordt een individueel plan opgesteld om de woning weer veilig, comfortabel en leefbaar te maken, naar wensen en mogelijkheden van de cliënt. Vaak is dankzij de WMO financiële hulp middels een PGB of ZIN mogelijk.

    Omdat hoarding in de DSM V als aparte stoornis wordt gezien, is praktische begeleiding via WMO en psychologische ondersteuning vanuit de zorgverzekering een mooie combinatie. En ja, zo'n traject kan járen duren, het is tenslotte een situatie die ook heel lang al bestaat. Het is geen kwestie van alleen "de bezem erdoor", daarmee richt je meer schade aan dan dat je een oplossing biedt.

    www.nbpo.nl

  • asjemenou zei:

    Gouwe ouwe dus ;-) in de komkommertijd ;-)
    Van hoe lang geleden?
    Vandaag is het 2017-07-21. Dit voor als 'ie over een tijd weer wordt gebruikt.
    En dat een artikel dat over bewaren gaat hahaha. :) :) :)

  • Tineke zei:

    Aangezien jullie jarenoude artikelen op de site zetten , wil ik wél weten uit welk jaar ze stammen !! Ze zijn leerzaam .
    Vriendelijke groet, Tineke.

Wij gebruiken cookies om het gebruik van de website te verbeteren.
We vinden je privacy belangrijk en beperken daarom het gebruik van cookies zoveel mogelijk.

Ik ga akkoord met het gebruik van cookies

Wil je meer lezen over ons gebruik van cookies en hoe je dat kunt aanpassen, klik dan hier. Lees ook ons privacybeleid.