Thuiszorger cijfert zichzelf teveel weg
Thuiszorgers hebben de gewoonte teveel van zichzelf te vragen. Ze hebben het gevoel dat de client voor alles gaat. Dat stelt Martha Talma van Movisie. Haar stelling geldt ook voor professionals in welzijn en jeugdzorg.
Talma doet haar uitspraken in een vraaggesprek met Zorg+Welzijn. Zij concludeert dat er meer ruimte moet zijn voor vitailteitstraining. Dat kan bijvoorbeeld gebeuren door in een werkruimte een tafeltennistafel te plaatsen. Voor medewerkers in de thuis- en jeugdzorg gaat het vooral om voldoende rust en ontspanning. Thuiszorgers hebben het vaak fysiek heel zwaar terwijl mensen in de jeugdzorg met veel belastende bureaucratie te maken hebben. Een thuiszorger zou bijvoorbeeld voldoende tijd voor een maaltijd moeten nemen. Net als jeugdzorgers zouden zij ook een ontspannen wandeling moeten maken tussen het werk door.
Talma vindt deze onderbrekingen van het werk belangrijk omdat het fysieke rust geeft. Bovendien krijgen de zorgverleners beter de kans na te denken over het plezier dat ze in hun werk hebben. Volgens Talma heeft een vitale zorgverlener een goede uitstraling en dat is ook voor de client goed. De kern van haar boodschap is vooral: zorg goed voor jezelf!
Met meer dan 5000 vacatures vind je altijd werk bij jou in de buurt. Meld je gratis aan en ga direct op zoek!
Ik onderstreep dit helemaal, zelfs niet alleen voor thuiszorgers maar voor alle hulpverleners geldt vaak dat ze slecht voor zichzelf zorgen en veel te veel geneigd zijn de (volle) verantwoordelijkheid voor het welzijn van de cliënt op zich te nemen. En een wandeling tussendoor is hartstikke goed, maar hoe doe je dat in de praktijk als je in je eentje een dienst van een aantal uren achter elkaar bij iemand werkt die niet alleen gelaten kan worden? Dan wordt zo'n wandeling best even een probleem.......
Vaak kan er echter meer dan we denken; kan die cliënt echt niet even alleen zijn, al is het maar een kwartiertje? Kan de buurvrouw echt niet even een oogje in het zeil houden? Of.....
En tja........ dan zal toch soms die situatie blijven dat het echt niet kan..........
Jolanda
Heb gemerkt dat men de laatste tijd weinig respekt heeft voor zorgverleners. Er zijn clienten die denken dat ze zorgverleners als kleine kinderen mogen behandelen. Dit gebeurt vaak in de thuiszorg. En o,wee als men wat terug zegt. Krijgt mente horen dat men niet terug hoeft te komen. Sommige zorgvragers in de thuiszorg, maken misbruik van de situatie en zijn vaak onbeschoft en grof tegen degene die hun helpt. Het ook zijn vaak mensen waar niemand heen wil. Dit zegt al genoeg.
Het zijn ook vaak net de mensen waar niemand heen wilt. Dit zegt al genoeg.
Toch even reageren op Peter.
Er zullen best mensen zijn die misbruik maken maar er zijn ook thuiszorgers die er doorheen racen. even snel wassen en aankleden bv en dan doeii.Tijd is om. Dat gebeurdt namelijk ook. H et moet van 2 kanten komen en dan gaat het prima. Ik heb verschillende vaste hulpen en door goede afspraken te maken loopt dat prima. Ook een kop koffie moet dan kunnen. geen uren bla,bla,maar dan heeft de thuiszorgster even pauze voor ze weer verder moet. Je kunt van alles verzinnen hoe het beter kan maar de client en thuiszorgster moeten het samen doen.
De druk komt grotendeels bij de thuiszorg zelf vandaan. Alles moet snel en met zo weinig mogelijk mensenen dat gaat niet.Kortom zeurders heb je overal maar client en thuiszorgster moeten het samen doen.
Toch even reageren op Chris.
Mijn opmerking heeft totaal niks met de werkdruk te maken, dat was al bekend. Ik heb het over het uitsluitend over het onbeschofte gedrag van sommige zorgvragers. Zorgvragers die denken dat zorgverleners hun slaven zijn. Ze vinden niemand goed genoeg, sturen iedereen keer op keer weg, en willen keer op keer een nieuwe zorgverlener..
Ze hebben geen flauw benul hoe moeilijk het is om mensen bereid te vinden om hen te helpen. Ze gaan van bureau naar bureau.
Uiteindelijk belanden ze in een verpleegtehuis doordat ze in de thuiszorg niet meer te handhaven zijn.
@ Peter
Helemaal mee eens. Ik werk zelf als zelfstandige huishoudelijke hulp in de thuiszorg in Utrecht. Zelf werk ik onconventioneel maar zet ik me voor de volle 100% in voor mijn cliënten. Ik merk dat er bij mij geen middenweg is: of cliënten vinden mij geweldig en zijn uitermate tevreden over mijn diensten of ze kunnen mij niet uitstaan, wat ik ook doe. Ik heb al een paar keer gehad dat ik vervangen ben door een andere zorgverlener. Mensen die om thuiszorg vragen zijn vaak psychisch ook labiel en niet meer in staat tot goede communicatie met hun zorgverlener. Het vervelende is dat ik hier de dupe van wordt aangezien het zorgbureau de cliënt op de troon zet. Er wordt niet geverifieerd of klachten ook daadwerkelijk kloppen en wat de kwaliteit van mijn dienstverlening is.
Een zwaar beroep met veel rompslomp alhoewel sommige cliënten het weer dubbel en dwars goedmaken.
Shakuru, verstuur je ook rekeningen naar jou clienten, als zelfstandige HH? Volgens mij is dit verplicht.
Carmen zei:
Zelf zit ik vanaf 2003 in de particuliere thuiszorg als ZZP'er. Ik denk er hard over na om mijn ervaringen in een boek te verwerken. Ik ben van mening dat zorgvragers (cliënt + familie) meer waardering mogen tonen voor de zorgverleners. De kinderen beseffen soms niet hoe intensief een zorg kan zijn. Het vergt geestelijk en lichamelijk enorm veel energie. Collega's die de kantjes er van af lopen, de buro's die alleen maar aan de verdiensten denken, zorgvragers die soms opmerkingen plaatsen (b.v. Wie is de Opperhoofd in dit huis) alsof we nog in de slaventijd leven, kinderen van zorgvragers die zelf de medische handelingen willen bepalen, terwijl ze totaal niet bevoegd zijn, als zorgverleners geen vrije uurtjes hebben bij een 24-uur zorg, dagen achtereen werken omdat zorgverleners niet meer bij een cliënt willen komen, zorgvragers die je taken willen laten uitvoeren, terwijl het niet tot je takenpakket hoor, er wordt niet 1-duidig gewerkt, zorgverleners die het zelf verpesten door afspraken te negeren en zich uitsloven voor de zorgvrager, van het buro krijg je dan te horen "DE KLIK IS ER NIET", er wordt met voorkeuren gewerkt, ongediplomeerden die hetzelfde verdienen als gediplomeerden....... En zo kan ik nog meer ervaringen schrijven, maar te veel om op te noemen. De POLITIEK zal echt de nodige maatregels moeten gaan instellen, want er is veel in de zorg dat aangepakt moet worden. Na 7 jaar intensief 24-uurs zorg gedraaid te hebben, heb ik besloten hiermede te stoppen, door de ondankbaarheid van buro's, zorgvragers en collega's die proberen om de poot onder je stoel te zagen. 1 ding kan ik wel met trots zeggen, dat ik mijn werk altijd naar behoren en tevredenheid heb gedaan, ondanks de mindere leuke momenten. Wat Shakuru al zei: Een zwaar beroep met veel rompslomp en weinig dankbaarheid.
Carmen, men moet gewoon af van het idee dat een zorgvrager je ''werkgever'' is. Dit klopt niet. Een werkgever behoort zich aan de wet te houden, en dit doen sommige zorgvragers niet. Ze weten niet eens dat zo'n wet bestaat!
Ik vind dat zorgvragers die zorgverleners zonder een goede reden wegsturen, extra bemiddelingskosten moeten betalen. Zorgverleners komen niet uit een blikje, maar worden door dure advertenties gewerft.
Verder vind ik ook dat de overheid hiernaar moet kijken, want dit begint uit de hand te lopen.
De zorg wordt door ons allemaal betaald!