Vijf voordelen van Intervisie (en een nadeel)
Een van de voordelen van het werken als zelfstandige is dat je de vrijheid hebt om precies die diensten aan te bieden die het beste bij je passen. Voor hulpvragers geldt iets vergelijkbaars; een Persoonsgebonden Budget zorgt ervoor dat je niet afhankelijk bent van derden als het gaat om je eigen zorg. Je kunt zelf inschatten wanneer je wat nodig hebt en welke hulp daar het beste bij past. Kortom, hulpen en hulpvragers zijn vrijer en individueler als ze onafhankelijk zijn.
Toch weet je niet alles. Je kunt als hulp niet altijd alle aspecten van je werk goed beoordelen, net zoals je als hulpvrager niet precies kan voorzien wat voor zorg je nodig zal hebben en wie daarvoor de aangewezen persoon is (of personen zijn). Daar komt nog een doolhof aan regels en een flinke administratieve last bij, om nog maar te zwijgen van de moeite die het kan kosten om cliënten of hulpen te vinden die bij je passen. En dan is er het menselijke aspect. Wat kan je met de dingen die je meemaakt en de verhalen die je hoort? Vrienden die in een winkel werken of een eigen garagebedrijf hebben kunnen wel naar je luisteren maar het is voor anderen toch moeilijk om te reageren als ze nooit vergelijkbare ervaringen hebben opgedaan. Dat is waar intervisie om de hoek komt kijken.
In principe kan intervisie van alles betekenen en in veel verschillende vormen worden gegoten. Zo worden er veel intervisiegroepen aangeboden door bedrijven of zelfstandig opererende coaches. Onder begeleiding van een ‘expert’ (als het goed is) word je dan samen met collega’s min of meer gedwongen ervaringen uit te wisselen. Andere zelfstandigen organiseren zelf bijeenkomsten en weer anderen zoeken het contact met collega’s vooral via belangenorganisaties of online fora. Wat heb je nou aan intervisie in al die verschillende vormen?
5 Voordelen
- Uitlaatklep
Stoom afblazen, je twijfel uitspreken, stoere verhalen vertellen, een schouder zijn voor een collega, het verdriet delen, stress verlichten, lachen om jezelf en de knotsgekke avonturen van anderen in de zorg en hulpverlening.
- Inzicht in hoe het ook kan
Iedere zelfstandige heeft een eigen manier van doen, of het nou als hulp of hulpvrager is. Je handelt volgens bepaalde patronen en daar voel je je prettig bij. Alleen dat prettige gevoel betekent niet perse dat je ook alles goed doet. Wat nu werkt kan je over een tijdje misschien een burn-out opleveren. Daarom zijn de verhalen van anderen zo belangrijk. Als je goed oplet, kun je er belangrijke tips uithalen voor je eigen werk. Niet als exacte kopie van wat die ander doet maar als middel om je zelf een beetje bij te schaven.
- Praktische oplossingen
Je hoeft niet iedere keer opnieuw het wiel uit te vinden. Als een collega een handige manier heeft gevonden om zijn administratie te doen, iemand anders een handige website kent waar hulpen en hupvragers bij elkaar komen, en een derde een truc heeft ontdekt om legaal minder belasting te hoeven betalen, waarom zou je dan zelf stug alleen je eigen gewoontes aanhouden?
- De zakelijke relatie vs. de persoonlijke relatie
Het contact tussen een professionele zorgaanbieder en een cliënt is in de eerste plaats een contract. In sommige gevallen is dat anders, bijvoorbeeld in de mantelzorg of bij vrijwilligerswerk, maar ook daar is het van belang helder te zijn over ieders verantwoordelijkheden en verwachtingen. Toch is dat niet altijd makkelijk. Zeker bij langdurige samenwerking ontstaan er patronen. Meestal is dat prima. Alleen kan je daardoor soms in een situatie terecht komen waar je niet echt voor gekozen hebt, en die je misschien eigenlijk niet zo prettig vindt. Maar ja, “het is nou eenmaal zo gegroeid.” In die gevallen kan de frisse blik van een ander die in een vergelijkbare situatie zit, je tot nieuwe inzichten brengen en je de moed geven iets te veranderen.
- Gereedschap voor de toekomst
Een intervisie bijeenkomst of reeks van bijeenkomsten, is niet alleen een kort moment van inzicht. Het kan je helpen in het vervolg sneller te herkennen dat je in de knoop zit en je handvatten geven om problemen op te lossen. Structureel contact met mensen in een vergelijkbare situatie als jij, is niet alleen op korte termijn voor jezelf maar ook op de lange termijn voor je carrière een grote aanwinst.
(en een nadeel)
In de zorg zijn er altijd twee grote nadelen aan een nieuw plan; het kost geld en tijd. Zeker via een professionele organisatie kan intervisie flink in de papieren lopen. Een grote zorginstelling kan dat nog wel betalen voor haar werknemers maar als (part-time) zelfstandige is dat niet te doen. Met je tijd is het precies hetzelfde; tussen je werk, het vinden van werk (of een hulp), bijscholing, administratie en het bijhouden van de laatste ontwikkelingen in de zorg, hou je nauwelijks tijd over om te ademen. Intervisie is dan nog een extra last in plaats van wat het zou moeten zijn; een verlichting.
De Nationale Hulpgids
Mede vanwege dat nadeel is de Nationale Hulpgids aan het onderzoeken hoe we de gebruikers van de site meer mogelijkheden kunnen bieden om met elkaar in contact te komen. Dat kan online, bijvoorbeeld via videogesprekken, of bij jou in de buurt. In dat contact kan dan mogelijk intervisie tot stand komen maar er kunnen ook andere problemen worden opgelost, zoals het inkopen van bijscholing of een collectieve verzekering.
Met meer dan 5000 vacatures vind je altijd werk bij jou in de buurt. Meld je gratis aan en ga direct op zoek!
Hoi ,
Sinds 5 jaren ben ik zz-per .
"Kanjers" is een klein schalige weekend opvang voor kinderen jongeren met-ADHD in Grave.
Ass problematiek of verstandelijke beperking.
Ook help ik ouders met de steeds veranderende regels .
Sommige kinderen jongeren komen al 5 jaar en inderdaad vind ik het af en toe moeilijk dat ik geen feedback met collega's heb.
Het grote vertrouwen wat ouders in je stellen vind ik af en toe moeilijk.
In mijn vrije tijd ben ik ook nog vaak bezig om vooral moeders op allerlei ontwikkelingen - hulp mogelijkheden te attenderen.
Goed zul je zeggen maar er moet ook een lijn zijn.
Veel ouders zijn ook partner van... en ouder van...
Veel moeders hebben het vaak erg moeilijk met alles en ik vind het af en toe best moeilijk om goed objectief te blijven in gesprekken.
Ik heb altijd gewerkt als leerkracht cluster 4 - 3. Altijd functioneren in een team en dan krijg je wel eens een spiegel voor gehouden.
Mijn werk vind ik fantastisch en heeft veel voordelen.
Eigen planning, niet teveel overhead - managers enzo, waardoor het dus eigenlijk echt om de daadwerkelijke zorg gaat, maar heeft ook nadelen zoals ik hierboven beschreef.
Herkennen jullie dit ?
Gr Henriëtte van Schaick
Hoi Henriëtte,
Ik zie zeker herkenning in jouw verhaal. Ook ik ben 5 jaar zzp-er als pgb begeleider. Ik vind het heerlijk om mijn eigen planning te hebben en mijn eigen weg te kunnen kiezen. Ik kan mijn werk prima aansluiten bij mijn eigen kwaliteiten. Mijn werk is zeer gevarieerd. Het varieert van gesprekken tot sporten, samen boodschappen doen, of het zoeken naar de juiste dagbesteding. Ik begeleid kinderen/jongeren/volwassenen met autisme en adhd. Het ontbreken van overleg met collega's vind ik soms inderdaad wel een gemis. Ik ben net gisteren gestopt met een begeleidingstraject omdat de bezorgdheid van de ouders mij onvoldoende ruimte geeft om hun kind te begeleiden in het op eigen benen staan. Ouders willen elk risico uitsluiten en dat kan in mijn ogen niet. Dat heb ik nog niet eerder gehad, dat ik stop ben met begeleiding, dat is dan wel zeker iets wat ik graag had willen overleggen met anderen.
Hartelijke groet,
Ton Beckers
Hoi, ik ben 8 jaar geleden parttime begonnen en sinds 4 jaar fulltime zzp-er in de thuiszorg. Vnl huishoudelijke hulp maar ook begeleiding en soms persoonlijke zorg.
Het verhaal hierboven herken ik wel, al doe ik ander werk. Ik heb vroeger bij een thuiszorginstelling gewerkt en alle regels, overhead, managers, reorganisaties trok ik niet - maar het werken met clienten vind ik fijn. Maar ik mis soms feedback van een collega als er ergens problemen zijn. Ik moet ook goed oppassen mn werk niet mee naar huis te nemen.
Wat ik ook lastig vind, is dat er meestal geen vervanging voor mij is, als ik vakantie wil of ziek word. Vakantie kan ik nog in overleg plannen (met al mn cliënten, tijdrovende kwestie...)maar ziek melden is, nog afgezien van de financiën heel moeilijk. Ik voel me bezwaard en bengeneigd te lang door te lopen met klachten. Hoe doen anderen dat?
Toch wegen tot op heden die nadelen niet op tegen de voordelen van zelfstandig zijn - en dat geldt ook voor mijn cliënten, die meestal net zulke slechte ervaringen met thuiszorginstellingen hebben als ikzelf.
Hallo
Ik ben moeder van een zoontje(12 jaar) met klasiek autisme. hij heeft ook verstandelijke beperking en gedrag probleem. Ik doet de opleiding MMZ, volgende maand ben ik klaar met niveau 3 en ik ga versnelling doorstrom naar niveau 4. Hoop binnen half jaar klaar te zijn. Ik loop nu al ruim twee jaar stage op de leer-werkplek voor mensen met verstandelijke beperking ( drie dagen in de week). Daarna wil ik klein schalig woongroep oprichten voor mij zoon in de vorm van Stichting. Mijn Nederlands is niet zo goed maar hoe ik mijn cliënten op mijn stage begeleid? bewonder idereen!
Heeft iemand een goede tip voor mij? Ik luister ook graag naar jullie ervaringen. Binnen kort wil ik ook de BHV diploma ga halen.
Alvast bedank,
Groetjes Emmy.
Ik merk dat ik nu als zzp 'er de vruchten pluk van mijn bijna 30 jaar ervaring. Weet ik iets niet dan zoek ik dat op, lees en boek, doe een cursus of bel een collega.
Ik heb tot 3 1/2 jaar geleden in loondienst gewerkt in een team dat elkaar 1 x per 2 weken zag tijdens de teamvergadering, omdat we altijd alleen werkten.
We hadden alleen de overdracht en de sfeer werd steeds slechter. Hup, wéér teambegeleiding, wat natuurlijk niets hielp.We waren gewoon te verschillend.
Dus alleen werken vind ik heerlijk en overleg met ouder of kind.
Het is ook een paar keer voorgekomen dat ik als zzp 'er wél in een team werkte bij een cliënt. Maar dat was een fijn team en we hoefden verder ook niets met elkaar.
1 x Heb ik een team opgezet omdat mijn cliënt plotseling veel zorg nodig had. We waren toen met z-a-en b-verpleegkundigen bij elkaar. Ik vond dit erg leerzaam en bij een aantal mensen was de behoefte om bij elkaar te koemn en van gedachten te wisselen. De cliënt is al een tijd geleden overleden maar met een paar mensen heb ik nog contact en kan ik ook bellen bij vragen en andersom. Niet iedereen kan tenslotte overal even goed in zijn.
Het is ook fijn om op mensen te kunnen terugvallen en over je werk te praten, maar daarvoor is wel een goed basis nodig. Je moet elkaar kiezen.
Verder vind ik het ook fijn om een bijscholing te doen met andere zzp 'ers. Je kunt dan ook weer ervaringen uitwisselen.
Hallo allemaal
Ook ik ben Zzp-er en begeleider voor mensen met een PGB AWBZ.
Herhaaldelijk loop ik tegen dingen aan, en heb ik vragen. zo zie ik bijvoorbeeld staan "samen boodschappen doen", is dat ook vanuit een AWBZ PGB of valt dat onder de WMO. Wat kan wel en wat kan niet.
Ik zou graag een vorm van intervisie vinden of supervisie in de regio Arnhem Nijmegen Lingewaard! Fijn om uit te wisselen, te leren en te groeien aan elkaar.
Ook voor bijscholing voel ik veel. Vervanging vind ik ook belangrijk.
terug kunnen vallen op elkaar, even spuien, samen sterk staan t.o.v. bezuinigingsregelingen etc. etc.
Een snel antwoord voor Dani: voor zover mij bekend valt boodschappen doen onder de WMO (dan ga je dus alleen) en valt samenboodschappen doen onder de AWBZ en daarbij is het dan de bedoeling dat jouw cliënt er wat van leert.
Ik ben een hulpvrager en hulp vinden lukt me niet, al een behoorlijk lange tijd. Hoe komt dat? Reageer ik verkeerd op anderen? Zeg ik teveel of te weinig?
;-) Mirthe: kom bij mij werken: als je ziek bent, moet je thuisblijven, want anders reageert mijn lijf op jouw ziekzijn. ;-)
Voor Asjemenou,
Gisteren cursus gehad bij Per Saldo: er zijn inderdaad kromme regels over boodschappen doen, leren zwemmen/fietsen, begeleiding in het verkeer, enz. Als het goed is weet de zorgverlener wat de regels zijn, maar ook dat hij/zij (in ons geval) vooral in praktische zin de zorg mag/kan verlenen die nodig is. Van belang is een juiste formulering op de factuur, zodat de zorgvrager bij de verantwoording niet in de problemen komt.
Met jouw reactie hebben we (zorgverleners) een prima nieuw motief om vooral wel per regio met elkaar te gaan netwerken (oa intervisie). Dat jij geen geschikte zorgverlener kunt vinden ligt echt niet aan jou, maar aan de aanbodkant: voor begeleiding-individueel voor volwassenen is er nauwelijks aanbod in zorg-in-natura. De ZIN-zorgaanbieders (thuiszorg en ggz-zorg) hebben ten onrechte op hun website staan dat zij begeleiding individueel kunnen bieden. Bij navraag blijkt dat altijd onterecht, want roostertechnisch (zorg in dagdelen) en qua bijscholing van personeel niet te realiseren. Sinds invoering van de WMO, ben je als client ggz zelfs voor huishoudelijke hulp aangewezen op (ongeschoolde) alfahulpen. Stel je maar voor wat er gebeurt als een door de Sociale Dienst gestuurde alfahulp wordt ingezet bij een jong-volwassene die lijdt aan smetvrees. Een andere discussie (denk je misschien), maar door te netwerken (bijv. in regionale supervisie-groepen) is vraag en aanbod beter te vinden. Ook voor vervanging bij ziekte / het invullen van gespecialiseerde / ervaringsdeskundige kandidaten voor andere indicaties (alfahulp, vervoer, coach).
Conclusie: Per regio netwerken/intervisie van harte aanbevolen vanuit Twente!