Voogd in de jeugdzorg – lekker dan
Je zult maar als voogd in de jeugdzorg werken… dan ben je tegenwoordig je leven niet meer zeker, zo bleek deze maand. Jeugdzorgers worden zo vaak met de dood bedreigd door ouders van de aan hen toevertrouwde kinderen, dat er nu acht anonieme voogden zijn aangesteld die zo anoniem zijn dat ze zelfs in de rechtbank met een schuilnaam werken. Deze hulpverleners zijn onbereikbaar voor de ouders en getraind in zelfverdediging. Voor hun eigen bestwil.
Ik kan me heel goed voorstellen dat je als ouder gefrustreerd raakt als je bij Bureau Jeugdzorg geen gehoor vindt. Dat je het gevoel hebt tegen een muur te praten. Dat er naar jouw mening altijd in iedereens belang wordt gehandeld, behalve in het jouwe. Dat raakt je diep, want ook al is er van alles misgegaan in het contact tussen jou en je kinderen, het blijven wel je kinderen.
Maar om dan agressief te worden (wellicht onderdeel van het oorspronkelijke probleem) en klappen te gaan uitdelen of iemand met de dood te bedreigen… dat gaat alle proporties te buiten. Mensen die bij Bureau Jeugdzorg werken zijn hun werk met hart en ziel toegedaan, moeten dat ook wel, anders stap je bij de eerste agressieve uiting wel meteen op. Nee, ze blijven en ze doen het werk waarvoor zij zijn opgeleid en aangenomen: kinderen zoveel mogelijk beschermen en situaties die volkomen uit de hand zijn gelopen zo goed mogelijk weer op de rails zien te krijgen.
Wie na een rechterlijke uitspraak de voogdij niet krijgt toegewezen en dan zijn kind(eren) maar ontvoert, kan niet verwachten dat de voogd gezellig een kopje thee met hem gaat drinken. Ontvoering is een zwaar misdrijf, ook als het om je eigen kind gaat. Ontvoering moet je niet willen, slaan evenmin, schelden (doet geen zeer, maar toch) illustreert alleen maar machteloosheid. Een normaal gesprek aangaan is moeilijk voor mensen, zeker als de emoties hoog oplaaien, maar een gesprek werkt nog steeds het beste.
Gezien de reacties op het nieuws van de met de dood bedreigde voogden op internet dreigt een goed gesprek er niet echt in te zitten. Als mensen al zo te keer gaan op het internet naar aanleiding van een nieuwsbericht, hoe handelen ze dan als ze oog in oog staan met een voogd? Het lijkt me geen pretje zo iemand in je afsprakenlijst te hebben staan.
2013 is bijna voorbij. Ik wens alle mensen in de jeugdzorg een veilig 2014!
Met meer dan 5000 vacatures vind je altijd werk bij jou in de buurt. Meld je gratis aan en ga direct op zoek!
Zelfs al hebben de mensen in de jeugdzorg nog zoveel goede bedoelingen, ze doen het niet goed. Dat bleek maar weer eens uit het recente rapport van de kinderombudsman, "Is de zorg gegrond?". En niet alleen daaruit. Uit vele onderzoeken blijkt dat jeugdzorg niet goed functioneert. Jeugdzorgwerkers luisteren niet, verdraaien feiten, halen fouten niet uit dossiers, werken niet aan terugplaatsing van uit huis geplaatste kinderen, stellen zelf diagnoses, waar ze niet voor opgeleid zijn en ga zo maar door. Op basis van dit vergaande amateurisme worden kinderen onterecht uit huis geplaatst en worden gezinnen zwaar beschadigd. En dat is ze absoluut aan te rekenen, want ondanks alle onderzoeken en brandbrieven, verandert er al jaren NIETS. Jeugdzorgwerkers vallen namelijk niet onder tuchtrecht en worden nergens verantwoordelijk voor gesteld. In tegenstelling tot bv. artsen, die geschorst worden als ze fouten maken.
Verdiep je er maar eens in en lees, kijk en huiver over wat zich in Nederland afspeelt:
1. Jeugdzorg-darkhorse.blogspot.nl
2. De jungle van de jeugdzorg - Truus Barendse
3. Ik zal nooit meer stout zijn - Ada Busman
4. Brandbrief dat kinderen te snel uit huis geplaatst worden, door 80 advocaten: http://peterprinsen.nl/Brandbrief.htm
5. Ido Weijers, hoogleraar jeugdbescherming: Tekortkomingen bij de uithuisplaatsing. Hij pleit voor meer mogelijkheden voor schadevergoeding
6. Brandpunt: 4 nov 2012: De verloren jeugd van Remzi
7. Ombudsman: april 2012: De macht van de gezinsvoogd
8. Rapport van Commissie Samsom over seksueel misbruik in de jeugdzorg
9. Rapporten van de kinderombudsman: "Is de zorg gegrond" en "Van leerplicht naar leerrecht"
10.3 Documentaires: Lost mother, lost girl, lost boys.
Enzovoort....
Jeugdzorg is Nederland is zo ongelooflijk slecht, dat het gezin niet meer veilig is in Nederland. En tsja, dat roept agressie op.
De beste tip: Vermijd jeugdzorg
Triest dat dit de gang van zaken is. Het is geheel niet nieuw dat er zich dergelijke situaties voordoen. Het is een symptoom van achterliggende oorzaken. Daar moet al jaren iets in veranderen.
In de praktijk gaat het meestal om gezinsvoogden en niet om voogden.
Dat betekent, dat ouders verantwoordelijk en bevoegd zijn tenzij de gezinsvoogd en de kinderrechter van mening zijn, dat daarin moet worden ingegrepen.
Daarover moeten gezinsvoogd en ouders communiceren. Bij anonieme gezinsvoogden kan dat niet, zodat een OTS zo niet kan functioneren door toedoen van de ouders.
Formeel heeft BJZ zich ingedekt daar officieel BJZ gezinsvoogd is en niet degene, die in de wandeling gezinsvoogd genoemd wordt.
Bij voogdijen hoeft er formeel niet met ouders gecommuniceerd te worden, daar BJZ dan zelf verantwoordelijk en bevoegd is.
Deze intimiderende ouders dienen een alleerlaatste waarschuwing te krijgen. Helpt dat niet dan zou een ontheffing uit het gezag moeten volgen, daar de OTS onvoldoende mogelijkheden biedt om de kinderen te beschermen.
Vooral voor de kinderen is dat een treurige afloop, maar beter dan dat zij gegijzeld worden in de ruzies tussen BJZ en ouders, waardoor de problemen, die reden waren voor de OTS in verhevigde mate worden voortgezet met een OTS.
Het staat voorbij voorop dat je mensen met respect behandeld. Maar laat dat wederzijds zijn. Niemand heeft het recht een ander te intimideren, te slaan of met de dood te bedreigen.
Jeugdzorg kan iemand echter wel t bloed onder de nagels vandaan halen.
O. Rapporten waar leugens instaan en die men weigert aan te passen.
O.Uit huis geplaatste kinderen die weer naar huis mogen........hoe kan een voogd twee weken van te voren zeggen dat t niet doorgaat. Ach de kinderen zijn flexibel....... Hoe KAN een voogd dat zeggen.... Reden zou zijn dat hij geen zicht op het gezin heeft. Waarom maakte hij dan niet meer afspraken om langs te gaan? Wij als grootouders wilden graag ons steentje bij dragen maar waren geen partij in het geheel.
O. Wij waren inderdaad geen partij, want na de toezegging dat ons contact met de kinderen gehandhaafd zou blijven in t belang van de kinderen mochten wij ze vijf maanden niet zien. Het ging in dit geval om kinderen van vier en drie jaar.
Wat een pijn deed het om de oudste later te horen zeggen: oma je was wel heel boos op ons dat wij niet meer mochten logeren en dat je niet bij ons kwam.
Gelukkig zijn de kinderen inmiddels weer thuis en gaat t goed. Echter niet dankzij Jeugdzorg. Het vetrouwen dat de ouders en wij in t begin hadden in hen hadden is zwaar afgestraft.
Als Integratieve Kindertherapeut heb ik al heel wat meegemaakt waarvan ik met open mond heb moeten vaststellen dat voogden het slechtste uit de mens weten op te rakelen. Natuurlijk kan het gebeuren dat er conflicten ontstaan en dat kan heel makkelijk uit de hand lopen, maar dames en heren, laat iedereen zijn/haar eigen verantwoordelijkheid in deze pakken. Ook ik heb meermalen mijn frustratietolerantie op moeten schroeven omdat fouten niet werden hersteld, geen inlevingsvermogen werd getoond, kwetsbaren juist niet werden beschermd, de opgevoerde druk op een kwetsbare moeder de kinderen extra belastte, de agressor (vader) juist werd ontzien en geen onderzoek naar hem werd ingesteld hoewel er geduchte aanwijzingen waren... Nee, voordat ik ach en wee roep en met de wolven ga meehuilen, zou ik de details willen kennen voorafgaand aan een agressieve woedeaanval of bedreigingen richting voogden. Immers, woede is onmacht. Zet mensen terug in hun kracht en ze hebben deze agressie niet nodig. Daar zijn goede wegen voor.
Ik ga er voor mijn gemak even generaliserend van uit dat voogden net zulke mensen zijn als ander hulpverleners en zelfs net als niet hulpverleners.
Mijn ervaring met gemeentelijke hulpverleners is dat zij enorm veel frustratie kunnen bewerken bij hun gesprekspartner en daarvoor beslist geen verantwoordelijkheid wensen te dragen.
Pak welk moederdier dan ook haar jongen af en je bent het haasje! Mag dat bij mensen dan ook zo zijn??
Indien het dus noodzakelijk zou zijn - en dat gebeurt helaas- dan heeft dat menselijke moederdier in de eerste plaats een supergoede klaagvrouw en therapeut nodig om hiermee om te leren gaan.
Er speelt veel ego mee bij Buro Jeugdzorg. Als ze daadwerkelijk met hart en ziel zouden werken, zou het anders gaan. Er zijn al genoeg verhalen ten ronde gegaan. Natuurlijk zitten er goeie bij en minder goeie. Wel lijkt het zo, dat men dat lang niet altijd doet; met hart en ziel werken. Het feit dat jij als ouder je machteloos voelde, dingen hebt gedaan naar je kinderen, waar je niet trots op bent, never nooit niet, wil niet zeggen dat je denigrerend behandeld mag worden, dat er toontjes gebruikt worden, zinsspelingen, die NIET duiden op 'met hart en ziel'. Het lijkt mij heel moeilijk werk, werken bij Buro Jeugdzorg. Vooral als je je ego niet in toom weet te houden. Dan lijkt het wel alsof de onmacht van Ego over kan gaan in machtsmisbruik, hetgeen mensen die met Buro Jeugdzorg te maken krijgen ook nog wel eens ervaren; onmacht en ja, ook wel machtsmisbruik uit onmacht naar hun kind of kinderen. Je weet het gewoon niet meer, wat je ook bedenkt. Het is vaak aan alle kanten heel ingewikkeld.
Laten we allen de hand in eigen boezem steken, hoe moeilijk dat ook kan zijn. We zeilen niet 'zomaar' in dit soort situaties.
Dag, ik kan me zo goed voorstellen dat je heel erg boos bent op bjz. Ik als pleegmoeder ben het ook. Het draait allemaal op theorie bij bjz. Tot nu toe loop ik constant aan tegen het inleven van de biologische ouders en het kind. Een autist is theoretisch zo en zo. In de praktijk zie je het kind en de ouder die er bij hoort. En als pleegouder ga je vanuit die situatie met een ander om. In mijn geval weet bjz precies hoe mijn pleegzoon in elkaar zit maar ze hebben hem nog nooit persoonlijk ontmoet. Een gesprek met mij aangaan willen ze niet. Als ze nu eens alles op een andere manier benaderen en niet constant op dingen die fout zijn zitten te hameren, maar juist aan de positieve dingen aandacht gaan besteden wordt het al een stuk draaglijker voor de partij die tegenover de jeugdzorg staat. Gelukkig begrijpt de jeugdhulp ( pleegzorg) meer van het kind en hun ouders. Dus aub verwar nooit de jeugdhulp met de jeugdzorg. De jeugdhulp is er wel voor het kind.
Geweld tegen de voogd is natuurlijk niet goed. Maar de machteloosheid waar je soms mee te maken krijgt is ook niet goed. Ik kan me voorstellen dat er vanuit frustratie soms de nodige woorden vallen. Je vecht tegen een instantie waar je het bij voorbaat van verliest. En handelen in het belang van het kind doen ze nooit.
Anderhalf jaar geleden heb ik mijn man het huis uit gezet, naar de zoveelste gewelddadige ruzie, waar politie aan te pas kwam. Op dat moment waren de kinderen 11 en 14. Mijn zoon heeft een maand later aangifte gedaan tegen zijn vader, zo bang was hij. Vorig jaarkwam ik in aanraking met jeugdzorg, diverse malen aangegeven dat de kinderen niet naar mijn ex wilde en bang waren. Volgens vader werden ze tegen hem opgezet. Kinderen gaven het ook zelf aan bij de voogd. Ondertussen lag de aangifte al bij de officier. BJZ vond dat mijn kinderen contact momenten moesten krijgen. Huilend lagen ze in bed. Maar BJZ luisterde niet. Mijn jongste dochter had op school al een aantal keer in haar broek geplast omdat ze haar vader bij school zag staan. BJZ deed niets. Inmiddels is mijn ex veroordeeld voor mishandeling en kindermishandeling.
En toch gaat er nog een brief naar de rechter met dat er contact tussen vader en kinderen komt.
De kinderen willen niet, naar mij wordt niet geluisterd, dat is zo frustrerend, dat ik hem ook wel eens door elkaar wil schudden, of kei hard tekeer gaan dat hij nu eindelijk eens gaat luisteren naar wat de kinderen willen. Moeten ze eerst weer verot geslagen worden????
Ik keur geweld niet goed, maar kan me de frustratie voorstellen. Met lief doen tegen BJZ bereik je niets.
Wat ik zelf meegemaakt heb in mijn omgeving en in mijn werkveld is dat men meteen agressief word als er ineens een "jong ding" van jeugdzorg die zelf net afgestudeerd is en kind nog kraai heeft, jouw wel even gaat vertellen wat jij als ouder verkeerd doet en ook nog es haar macht misbruikt als je als ouder tegengas of je mening geeft. Zo zijn er nog meer dingen die ik kan vertellen die zeer negatief uitvallen voor jeugdzorg en de (gezins)voogden want tot nu toe heb ik nog niets positiefs met deze instantie meegemaakt. Zelfs ik ben tijdens een gesprek tussen voogd,ouders en jeugdige zo boos geworden dat ik het gesprek afgebroken heb en de voogd verwijderd heb. Op de gang heb ik de voogd een afgestudeerde hersenloze bloembol genoemd heb en vervolgens de inrichting uitgezet hebt. Omdat ik wilde weten waar je aan moest voldoen om bij jeugdzorg te mogen werken heb ik zomaar gesolliciteerd. Ik ben afgewezen en de reden waarom versterkt mijn mening over jeugdzorg nog meer. Ik ben afgewezen omdat ik niet cijfermatig ingesteld was ! Ik begrijp nog steeds niet wat dit te maken heeft met het adequaat en correct begeleiden van een gezin in nood zonder het gebruik van machtsmisbruik. Ik keur de agressie jegens niemand goed maar in deze kan ik het wel begrijpen ; het is vaak de machteloosheid van de 1-ling tegen een grote organisatie. Ik zeg vaak tegen "mijn" jeugdigen : iemand afbranden is zo gebeurd maar iemand helpen en hoog houden da's pas een kunst.