Wij als kinderen waren alledrie erg blij met de komst van Annemarie elke week. Pa (net boven de 80) en ma (net onder de 80) zaten in hun moeilijkste periode.
Ma, goed ter been, werd dementerend, maar in de ontkennende fase. Pa, slecht ter been maar nog zeer goed in de hersenen, kon daar niet goed mee omgaan en kwam in de stress. Hij moest nu alles regelen en onthouden (ook o.a. boodschappen, afspraken, medicijnen), terwijl hij zijn hele leven was ontzorgd.
De rol van Annemarie en hoe zij die uitvoerde paste precies! De ene keer ging Annemarie met ma activiteiten doen, zodat pa een paar uur wat "rust" had. De andere keer, als ma er niet was, had Annemarie goede gesprekken met pa, wat hem heel goed deed. Kon ie eens precies zijn gevoelens en situatie uitleggen. Bij de eigen kinderen is dat toch moeilijker, Annemarie bood hem op de juiste wijze het juiste oor.
Mede door Annemarie zijn onze ouders die moeilijkste periode doorgekomen. |
