Over Kamila
Plotseling kreeg ze een TIA. En zo begon het voor mij...
In Polen ben je in een verzorgingshuis niet in goede handen. Dus toen mijn oma een TIA kreeg in 2011 stapte ik naar voren om voor haar te zorgen, tot haar einde.
Hier in Nederland is de ouderenzorg een stuk beter. Maar ik zie ook hoe kinderen hun ouders daarheen sturen en niet meer langskomen. Dat vind ik armoede in een rijk land. Daar kan én wil ik het verschil maken. Dus stap ik wéér naar voren. Ik kom als mens met een hart vol liefde om te zorgen. Dát vind ik waardevol. Want het einde van het leven, is nog steeds leven.
CV en referenties tot uw beschikking
